Ένα από τα ερωτήματα που έχει στο μυαλό του ο κόσμος της Ανόρθωσης για τον Σαββατιάτικο αγώνα με την ΑΕΠ, είναι αν θα επιστρέψουμε στο αγαπημένο του Λέβι 4-2-3-1, ή αν θα παραμείνουμε με το 4-4-2 του ΓΣΠ. Στο παιγνίδι με το ΑΠΟΕΛ απουσίαζε ο Αλέξα, έτσι ήταν πιο «εύκολο» για τον Λέβι να παρατάξει το 4-4-2, καθώς αν έβαζε και τον Οχαγιόν στην εντεκάδα, τότε θα μέναμε χωρίς λύσεις στον πάγκο για τον χώρο της μεσαίας γραμμής. Με την επιστροφή Αλέξα, υπάρχουν τρεις διαθέσιμοι αμυντικοί μέσοι. Ο Ρουμάνος, ο Σκοπελίτης και ο Οχαγιόν. Αν προτιμήσει να διατηρήσει το 4-4-2 ο Λέβι, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιον από τους Αλέξα-Σκοπελίτη θα έχει δίπλα του ο Σπαντάτσιο. Αν όχι, τότε η τριάδα στην μεσαία γραμμή θα είναι η γνωστή. Σπαντάτσιο – Σκοπελίτης – Αλέξα.
Με το 4-4-2, είδαμε την ομάδα απέναντι στο ΑΠΟΕΛ να κυκλοφορεί πολύ καλύτερα την μπάλα, ακόμη και σε σχέση με παιγνίδια με μικρότερες ομάδες. Η ΑΕΠ δεν είναι ΑΠΟΕΛ, και εμπεριέχει μικρότερο ρίσκο η χρησιμοποίηση δύο ποδοσφαιριστών στον χώρο της μεσαίας γραμμής. Με Αγία Νάπα, Σαλαμίνα και Ολυμπιακό, αντιμετωπίσαμε προβλήματα ανάπτυξης, τρία παιγνίδια στα οποία αγωνιστήκαμε με δύο αμυντικά χαφ και μπροστά τους τον Σπαντάτσιο. Τις δύο φορές που χρησιμοποίησε το 4-4-2 ο Λέβι, είδαμε μία Ανόρθωση να επιβάλλεται του ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ, και να πετυχαίνει πέντε τέρματα με τον Εθνικό στο Παπαδόπουλος, παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα.
