Ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για τον ήρωα παππού του εκπροσώπου της Ανόρθωσης στην ΚΟΠ, Μιχάλη Ππεκρή, φέρνει στην επιφάνεια η εφημερίδα «Αλήθεια». Μετά από 41 χρόνια, εξακριβώθηκαν τα αίτια του θανάτου του παππού του Ππεκρή, Μιχάλης και αυτός, και σύμφωνα με τις εξετάσεις, οι Τούρκοι οι οποίοι τον συνέλαβαν στις 16 Αυγούστου, τον εκτέλεσαν με 7 σφαίρες πισώπλατα… Μετά το αποτρόπαιο αυτό έγκλημά τους, οι Τούρκοι τον έθαψαν σε μία παρακείμενο πηγάδι…
Τα γεγονότα:
Ο Μιχάλης Πpεκρής, γεωργοκτηνοτρόφος, ήταν γνωστός σε όλη τη Μεσαορία. Είχε μεγάλες εκτάσεις γης στις οποίες καλλιεργούσε κυρίως σιτάρι, κριθάρι, σιφουνάρι αλλά και τριφύλι για τα ζώα. Ο δεύτερος Αττίλας στις 14 Αυγούστου 1974 τον βρήκε το σπίτι με τη γυναίκα και τα 5 παιδιά του. Οι τρεις μεγαλύτεροι ήταν στρατιώτες.
Οι πληροφορίες για προέλαση των Τούρκων όλο και πλήθαιναν. Οι κάτοικοι άρχισαν να φορτώνονται στα αυτοκίνητα και ό,τι άλλο μεταφορικό είχαν, έπαιρναν μαζί τους λίγα στρώματα, λίγα ρούχα κι έφευγαν, αφήνοντας πίσω όλα τα υπάρχοντα.
Ο Μιχάλης Ππεκρής δεν ήθελε να αποχωριστεί το σπίτι, τα ζώα, το βιος του. Στις προτροπές της γυναίκας του «πάμε να φύγουμε, σκέψου τα παιδιά», έμενε σκεφτικός, περίμενε. Όταν πια είχαν φύγει όλοι, ακόμη κι η μεγάλη του κόρη Δώρα μαζί με τα τρία μικρά εγγονάκια του, αποφάσισε να ξεκινήσει κι αυτός, όμως με μισή καρδιά.
Έβαλε νερό και τροφή στα ζώα, έκλεισε τις πόρτες του σπιτιού και ξεκίνησε. Κάθε λίγο κοίταζε πίσω, σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί αν είχε ξεχάσει κάτι. Το σπίτι, τα ζώα, το σιτάρι, το τριφύλι, το χώμα, η γη, ήταν το είναι του, τα ένοιωθε όλα ζωντανά. Αισθανόταν πως είχε φύγει ένα κομμάτι από το κορμί του. Έφευγε, αλλά όλος ο εαυτός του ήταν εκεί. Κάτι πήγε να του πει η γυναίκα του. Ρωτούσε για τους γιους της, που ήταν στρατιώτες και βρίσκονταν στις μάχες. Δεν άκουσε, δεν απάντησε. Έφτασαν στο δασάκι της Άχνας. Κόσμος πολύς, ο καθένας έψαχνε να βρει μια γωνιά να βολευτεί για το βράδυ. Άλλοι έψαχναν τους δικούς τους.
Το άλλο πρωϊ πήρε την οικογένεια και πήγαν στο δημοτικό σχολείο της Δροσιάς. Η γυναίκα και τα μικρά παιδιά κοιμήθηκαν σε μια σχολική τάξη, που ήταν στοιβαγμένα καμιά πενηνταριά γυναικόπαιδα. Ο ίδιος προτίμησε να μείνει στο αυτοκίνητο. Ούτε που έκλεισε μάτι.
Την επόμενη μέρα, 16 Αυγούστου 1974 – είχε πάρει την απόφαση από το βράδυ – και την ανακοίνωσε στη γυναίκα του:
«Θα πάω να ποτίσω τα ζώα και θα διψούν».
Τι να πει η καημένη η γυναίκα του. Ήξερε πως δεν μπορούσε να του αλλάξει γνώμη. Τον λυπήθηκε, λυπήθηκε και τα παιδιά της, σιώπησε.
Στον δρόμο προς το χωριό τον συνέλαβαν Τούρκοι ένοπλοι. Τους είπε πως είχε στη δούλεψη του και δυο Τουρκοκύπριους. Τους εξήγησε πως ούτε έκανε, ούτε λογάριαζε να κάνει κακό σε κανένα. Μόνο τα ζώα του ήθελε να ποτίσει. «Δυο μέρες χωρίς νερό, θα πέθαιναν της δίψας», τους είπε.
Ούτε που άκουσαν τι τους είπε. Τον έσπρωξαν με βία σε ένα παρακείμενο ευκαλυπτόδασος, «φυτώριο» το ήξεραν στο χωριό.
Του πήραν τις 500 λίρες που είχε πάνω του. Στο δημοτικό σχολείο της Δροσιάς η μάνα ήταν με την ψυχή στο στόμα. Και χωρίς καθόλου χρήματα.
Ο Μιχάλης Ππεκρής κακοποιήθηκε βάναυσα και αφέθηκε εκεί στη ρίζα ενός δέντρου να αιμορραγεί.
Ως εκεί ήξεραν τα γεγονότα οι δικοί του.
Οι πιο πολλοί έλεγαν ότι μετά τον σκότωσαν. Πάντως δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να μαρτυρεί επίσημα, ή πληροφορία που να λέει τί έγινε στη συνέχεια.
– Πρέπει να τον σκότωσαν…
Άνοιξαν τα οδοφράγματα. Πήγαν δειλά – δειλά στο χωριό οι δικοί του, είδαν το σπίτι ερειπωμένο, ούτε ζώα, ούτε σανό, ούτε τριφύλι, τίποτα, ούτε πόρτες, ούτε παράθυρα. Όπου κι αν κοιτάξουν, στη μνήμη έρχεται πάντα ο πατέρας, ο Μιχάλης Ππεκρής. Η μάνα θυμάται ακόμη εκείνο το βλέμμα που κοίταζε πίσω καθώς το αυτοκίνητο προχωρούσε προς το δασάκι της προσφυγιάς.
Πέρασε καιρός πολύς και ένα τηλεφώνημα ήρθε να δείξει την άκρη του νήματος.
– Ρωτήστε τον (…) στα κατεχόμενα και θα σας πει.
Πήγαν ρώτησαν, έμαθαν.
– Τον σκότωσαν, τους είπαν και το νεκρό σώμα το πέταξαν σε λάκκο. Μετά έριξαν χώμα από πάνω.
Οι συγγενείς πήγαν εκεί. Έριξαν λίγα λουλούδια στον λάκκο-τάφο του αγαπημένου τους. Μετά ειδοποίησαν την αρμόδια υπηρεσία που συνεχίζει εδώ και μήνες τις εκταφές λειψάνων νεκρών του 1974.
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Αλήθεια»:
Πισώπλατα με επτά σφαίρες δολοφονήθηκε ο ήρωας Μιχάλης Ππεκρής από την Βατυλή, τον Αύγουστο του 1974. Με επτά σφαίρες που δέχθηκε πισώπλατα, δυο στο κεφάλι, δολοφονήθηκε ο ήρωας Μιχάλης Ππεκρής και ακολούθως η σωρός του ρίχτηκε σε παρακείμενο πηγάδι νότια του κατεχόμενου σήμερα χωριού του, της Βατυλής. Αυτά ήταν τα ευρήματα της επιστημονικής εξέτασης των λειψάνων που βρέθηκαν μετά από 41 χρόνια, ύστερα από πολύμηνες εκσκαφές.
ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ. Τα λείψανα του μαζί με τα ρούχα που φορούσε και προσωπικά του αντικείμενα που βρέθηκαν στον λάκκο-τάφο παρουσιάστηκαν στους συγγενείς την Τετάρτη 15 Ιουλίου στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, στα γραφεία της Επιτροπής Εκταφών και Ταυτοποίησης Αγνοουμένων. Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν θύμιζαν αρχαία τραγωδία. Τρεις κόρες, τρεις γιοί και δέκα εγγόνια του Μιχάλη Ππεκρή συγκλονισμένοι και σε κλίμα έντονης φόρτισης και συγκίνησης άκουσαν τα γεγονότα γύρω από τη δολοφονία του πατέρα και παππού τους.
ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ. Στο πρώτο στάδιο τους ενημέρωσαν με φωτογραφίες και διαφάνειες για τις εκσκαφές που κράτησαν αρκετούς μήνες μέχρι να βρεθούν τα λείψανα του δολοφονηθέντος, λόγω της πολύχρονης διάβρωσης του υπεδάφους. Οι εκπρόσωποι της Επιτροπής Εκταφών και Ταυτοποίησης ανέφεραν χαρακτηριστικά πως η συγκεκριμένη περίπτωση εκταφής θα παρουσιαστεί σε πολλές χώρες λόγω της πολυπλοκότητας της.
ΑΝΑΛΥΣΗ. Ακολούθως οι συγγενείς είδαν τα λείψανα του αγαπημένου τους και οι ειδικοί τούς ενημέρωσαν ότι εντόπισαν επτά πλήγματα από σφαίρες που ο Μ. Ππεκρής δέχθηκε πισώπλατα. Οι δυο ήταν στο κεφάλι, δυο στην αριστερή ωμοπλάτη, δυο στη πλάτη και μια στη λεκάνη. Στα οστά έγινε ανάλυση DNA σε εργαστήριο των ΗΠΑ που έδειξε πως ο νεκρός ήταν ο Μιχάλης Ππεκρής.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ. Σε ένα διπλανό δωμάτιο ήταν τα ρούχα, τα παπούτσια και τα προσωπικά του αντικείμενα. Μεταξύ αυτών ήσαν το ρολόϊ, η χρυσή καδένα μαζί με φυλακτό που παρουσίαζε εικόνα της Παναγίας, το μαχαιράκι τσέπης, νομίσματα και άλλα. Στο τελευταίο δωμάτιο ήταν η φωτογραφία του Μιχάλη Ππεκρή και μπροστά ένα αναμμένο καντήλι. Εκεί οι συγγενείς δάκρυσαν.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ. Ο Μιχάλης Ππεκρής συνελήφθη από τους Τούρκους στις 16 Αυγούστου 1974 και σύμφωνα με πληροφορίες δολοφονήθηκε την επόμενη μέρα στις 17 Αυγούστου 1974. Μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων συγγενείς του Μ. Ππεκρή μετέβησαν στη Βατυλή και έψαξαν για πληροφορίες όσον αφορά την τύχη του. Ένας Τουρκοκύπριος τούς αποκάλυψε πως ο Μιχάλης Ππεκρής δολοφονήθηκε και πως η σωρός του ρίχτηκε σε παρακείμενο πηγάδι, το οποίο και τους υπέδειξε. Η κηδεία του Μιχάλη Ππεκρή θα γίνει την Κυριακή 9 Αυγούστου στις 10 το πρωί στον ιερό ναό Αγίων Ραφαήλ και Βασιλείου στο Καλό Χωριό Λάρνακας.
