Με την ομάδα να διατηρεί μόνο μαθηματικές ελπίδες για την έξοδο στην Ευρώπη, άρχισαν δειλά-δειλά οι πρώτες σκέψεις για τον προγραμματισμό της επόμενης περιόδου. Θυμίζουμε πως βάσει του πλάνου που εκπονήθηκε, η ομάδα του χρόνου θα πρέπει να είναι πιο ανταγωνιστική και να στοχεύει την πρώτη θέση.
Η προδιαγραφόμενη ανανέωση με τους Μαϊσουράτζε και Αμπορυτζάνια είναι το πρώτο βήμα από μία σειρά που θα ακολουθήσουν. Η προσφορά του μεν Μαϊσουράτζε κρίθηκε άκρως ικανοποιητική ενώ για τον δε Αμπουρτζάνια, που μπήκε κατευθείαν στα βαθιά του χρόνου τον περιμένουν όλοι να παρουσιαστεί με ένα καλύτερο αλλά κυρίως πιο σταθερό πρόσωπο, γιατί κακά τα ψέματα η αστάθεια στην απόδοση του, ήταν ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που διέκριναν τη φετινή παρουσία του Αμπου με τον Φοίνικα στο στήθος.
Η καυτή πατάτα που βρίσκεται στα χέρια του Πουλλαΐδη, ακούει στο όνομα Τεντ Φαν Λέουβεν και Αντρέ Πάους. Το Ολλανδικό μοντέλο μπορεί να άφησε υποσχέσεις, αλλά ρεαλιστικά η 5η θέση σε καμία περίπτωση δεν κρίνεται ικανοποιητική. Μπορεί να ήταν χρονιά εξυγίανσης, αλλά και ορισμένες από τις προπορευόμενες ομάδες την ίδια πολιτική ακολούθησαν με καλύτερα αποτελέσματα, γεγονός που προβληματίζει τον Χρήστο Πουλλαΐδη.
Το μέλλον του Φαν Λέουβεν, θα κριθεί τις επόμενες μέρες. Οι απόψεις στο διοικητικό συμβούλιο διίστανται, αρκετά μέλη εμφανίζονται απογοητευμένα με τον Ολλανδό, μιας και θεωρούν ότι μπορούσε να φτιάξει μια πιο ανταγωνιστική ομάδα και του πιστώνουν κατά πρώτο λόγο την αποτυχία και την επιμονή του στον Γκαρσία και κατά δεύτερο λόγο την επιλογή Εντέ, μαζί φυσικά και την κωλυσιεργία που δείχνει στη λήψη αποφάσεων. Ωστόσο ο Ολλανδός διευθυντής ποδοσφαίρου, έχει και τις συμπάθειες του και μάλιστα δυνατές με επιρροή στον Πουλλαΐδη και όχι μόνο. Φυσικά το μαχαίρι και το καρπούζι το κρατάει ο Χρήστος Πουλλαΐδης, ζυγίζει τα δεδομένα και σύντομα αναμένεται να πάρει τις αποφάσεις του. Φυσικά σε περίπτωση που δεν εξασφαλιστεί η έξοδος στην Ευρώπη, θα υπάρχει περισσότερη πολυτέλεια χρόνου.
Αναφορικά με την περίπτωση του Αντρέ Πάους, ο προπονητής άφησε αρκετούς –όχι όλους- ικανοποιημένους με την εργατικότητα και το φιλότιμο που δείχνει. Πάλεψε ολόκληρη χρονιά με 13-14 ποδοσφαιριστές, που αν ο ίδιος δεν εξέλισσε στο σημείο που εξέλιξε τους Λαΐφη και Μακρή θα μιλούσαμε για ένα ρόστερ 11 ποδοσφαιριστών. Η ομάδα έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο και έκανε τον απαιτητικό κόσμο να χειροκροτήσει ακόμη και στις ήττες. Από την άλλη όμως, υπάρχουν και φωνές εντός της ομάδας που δεν πιστεύουν στον Αντρέ Πάους και θεωρούν πως το ταβάνι του Ολλανδού τεχνικού είναι η 5η θέση.
