Τα 47 χρόνια ζωής κλείνει σήμερα ο ζωντανός θρύλος της ομάδας μας, Τιμούρ Κετσπάγια. Ο άνθρωπος που άλλαξε το ρου της ιστορίας του κυπριακού ποδοσφαίρου, η κορυφαία μορφή στην ποδοσφαιρική ιστορία της Ανόρθωσης.
Με τη σειρά μας, θα ευχηθούμε στον Τιμούρ ένα δικό μας άνθρωπο, ένα ζωντανό σύμβολο της Ανόρθωσης χρόνια πολλά, γεμάτος υγεία και κάθε επαγγελματική και οικογενειακή ευτυχία.
Δραττόμενοι των γενεθλίων του ζωντανού θρύλου της ομάδας μας, ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα για τον Τιμούρ. Εξάλλου το είπαμε πολλές φορές, οι λέξεις είναι πολύ λίγες για να περιγράψουν τον Τιμούρ Κετσπάγια.
Η κάθοδος του στην Ανόρθωση, πέρασε μέσα από επεισόδια. Ευτυχώς το έμπειρο μάτι του Ιορτανέσκου, αν και δεν είδε τον Τιμούρ αγωνιζόμενο είδε στοιχεία μεγάλου ποδοσφαιριστή στην μια προπόνηση που τον παρακολούθησε.
Φθάνει στο νησί ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα του 1991. Απόγευμα που έμελλε να αλλάξει τόσο τη ζωή του ίδιου όσο και την ιστορία της ομάδας μας. Εκείνο το λιγνό παλληκάρι από τη Γεωργία πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στην Κύπρο. Μέσα στο κατακαλόκαιρο με τον υδράργυρο να δείχνει 40 και βάλε βαθμούς κελσίου και τον άβγαλτο Τιμούρ, να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στη ζέστη και στην υγρασία της Λάρνακας.
Στη ζωή του ήταν μαχητής και αυστηρός με τον εαυτό του, αυτό του έμαθε άλλωστε ο συγχωρεμένος Βαλίκο. Ανταπεξήλθε τις δυσκολίες που δεν ήταν λίγες. Αγγλικά δεν μιλούσε μα ούτε και ελληνικά. Η επικοινωνία του με τους συμπαίκτες τους ήταν στην νοηματική.
Στο γήπεδο όμως η γλώσσα είναι μία και κοινή, ο Τιμούρ με τις απίστευτες για τα κυπριακά δεδομένα ντρίμπλες του, με τα κεραυνοβόλα σουτ του και παρέα με τον Ομπίκου, συνέθεσαν ένα φονικό δίδυμο. Οδηγούν εκ του ασφαλούς την Ανόρθωση στον τίτλο, αλλά στο τέλος η απειρία και οι κύριοι με τα μαύρα τους στέρησαν τον τίτλο. Μένει στην Ανόρθωση για τρία χρόνια, φθάνει κοντά στην κατάκτηση του νταμπλ του 1994, ωστόσο η ομάδα μας πήγε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό.
Το καλοκαίρι του 1994, θα πάρει μεταγραφή στην ΑΕΚ ωστόσο πίσω του έχει ένα χρεόγραφο. Μια μέρα να επιστρέψει στην Ανόρθωση και να την οδηγήσει στον τίτλο.
Τα χρόνια πέρασαν, ο Τιμούρ θα μεγαλουργήσει στην Ελλάδα και οι εμφανίσεις του θα αποτελέσουν διαβατήριο για την πανίσχυρη τότε Νιούκαστλ. Οι εμφανίσεις του στην ομάδα των ανθρακωρύχων, θα τον κάνουν από τους πιο αγαπητούς ποδοσφαιριστές στην εξέδρα και το όνομα του θα γίνει σύνθημα στις εξέδρες του Saint James Park. Ο παραγκωνισμός του από τον Μπόμπι Ρόμπσον, θα τον ξάνει έξαλλο και θα συζητήσει μεταγραφή για την Γουλβς. Στους «λύκους» θα μείνει για μια χρονιά και στη συνέχεια θα μεταγραφεί στην Νταντί της Σκοτίας.
Εκεί θα λατρευτεί εκ νέου, μέχρι και θέση βοηθού προπονητή του πρότειναν προκειμένου να τον κρατήσουν. Ωστόσο το πλήρωμα του χρόνου για επιστροφή είχε έρθει, όπως επίσης και η ώρα για να ξεπληρώσει την υπόσχεση που είχε δώσει. Τίτλους με την Ανόρθωση.
Θα επιστρέψει το καλοκαίρι του 2002 και θα επανεμφανιστεί το φθινόπωρο. Θα οδηγήσει την Ανόρθωση σε μια ιστορική πρόκριση απέναντι στον Ηρακλή. Η ώρα για τον πρώτο τίτλο είχε φτάσει. Ο τελικός του 2002 στο κύπελλου κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι με τον Τιμούρ να αναλαμβάνει το τελευταίο πέναλτι, δεν λάθεψε ευστόχησε και χάρισε το κύπελλο στην Ανόρθωση.
Η επόμενη χρονιά εφιαλτική από αγωνιστικής πλευράς, αλλά η διορατικότητα του τότε προέδρου Κυριάκου Θεοχάρους, αποδεικνύεται σωτήρια για τη συνέχεια. Στις 30 Δεκεμβρίου 2003, δίνει το χρίσμα του προπονητή στον Τιμούρ.
Η επόμενη χρονιά θα αποτελέσει την καλύτερη απόδειξη για την αξία του Τιμούρ. Τόσο σαν ποδοσφαιριστής όσο και σαν προπονητής. Με μια ομάδα που στην κυριολεξία έχτισε μέσα σε μια βραδιά και κάτω από αντίξοες συνθήκες, θα κατακτήσει το πιο μάγκικο πρωτάθλημα στην ιστορία του κυπριακού ποδόσφαιρου. Το καλοκαίρι του 2005 η επική πρόκριση στην Τραπεζούντα, θα βγάλει χιλιάδες κόσμο στο δρόμο και η μορφή του Τιμούρ θα αναγνωριστεί από όλους στην Κύπρο και όχι μόνο.
Το 2008 ως προπονητής πια, θα οδηγήσει την Ανόρθωση στην κατάκτηση του τίτλου ενώ το καλοκαίρι του ίδιου έτους, θα μπει στην ιστορία με την είσοδο στους ομίλους του Champions League. Σε μια διοργάνωση πολύ πιο δύσκολη από την τωρινή της μορφή.
Τα χρήματα που εισέρευσαν στα ταμεία του συλλόγου έμελλε να ήταν και η αιτία αποχώρησης του. Οι διοικούντες της Ανόρθωσης, φάνηκαν ανάξιοι της ιστορίας και του βάρος της ομάδας. Θα φθάσουν μέχρι και τα δικαστήρια για να λύσουν τις διαφορές τους.
Ο Τιμούρ θα πάρει θέση, όφειλε εξάλλου μιας και δεν ήταν ένας απλός προπονητής. Ήταν η μορφή της ομάδας. Αυτή η θέση δεν άρεσε στους τότε διοικούντες. Τον Απρίλιο του 2009 θα υποβάλει την παραίτηση του.
