Απογοήτευση επικρατεί από χθες βράδυ μετά από τον αποκλεισμό της Ανόρθωσης από τη συνέχεια του κυπέλλου. Οι απόψεις για το τι προκάλεσε τον αποκλεισμό διίστανται όμως όλες καταλήγουν ότι τον πρώτιστο ρόλο διαδραμάτισε το μικρό ροστερ ποδοσφαιριστών που διαθέτει η Ανόρθωση αυτή τη χρονιά.
Στοιχείο άμεσα συνυφασμένο και εξαρτημένο με την προσπάθεια που επιχειρείται από πλευράς διοίκησης για οικονομική εξυγίανση. Το πιο εύκολο θα ήταν η διοίκηση να φέρει σωρεία ποδοσφαιριστών και στο τέλος να είναι αφερέγγυα στις συμβατικές της υποχρεώσεις απέναντί τους. Η μια προφυγή θα διαδεχόταν την άλλη και θα συνέχιζε το μπάχαλο των προηγούμενων χρόνων. Αμάθητοι δεν ήμασταν. Και από την άλλη κανένας δεν θα εγγυόταν αν υπήρχαν ακόμη 4-5 ποδοσφαιριστές άρα ακόμη μισό εκατομμύριο προϋπολογισμός θα έδιναν την πρόκριση. Αναμφισβήτητα θα έδινε στον προπονητή της ομάδας την ευχέρεια καλύτερης διαχείρισης του ρόστερ σε όλη τη διάρκεια της περιόδου.
Ο Αντρέ Πάους
Στο απυρόβλητο δεν έμεινε ο Αντρέ Πάους κυρίως λόγω της απογοήτευσης μερίδας κόσμου που καταφέρθηκαν εναντίων του. Η βάση όμως το φίλαθλου κοινού – στο οποίο μέρος ήμαστε και εμείς – δεν θεωρεί ότι φέρει ακεραία την ευθύνη ο προπονητής. Άλλωστε αν βάλουμε τα δεδομένα κάτω θα βρούμε πολλά ελαφρυντικά.
Έβγαλε την χρονιά με 1 αριστερό ακραίο αμυντικό, με ένα τερματοφύλακα, με ένα δεξιό αμυντικό και την μισή χρονιά με 1 καθαρό κεντρικό αμυντικό. Στο κέντρο η απογοήτευση της χρονιάς και ένα από τα ελάχιστα λάθη του Τετ Φαν Λιούεν ανάγκασε τον Αντρέ Πάους να καλύπτει την θέση του επιτελικού μέσου – Γκαρσία – με τον Αμπουρχάνια που είναι κεντρικός μέσος. Πιστώνεται όμως στο γεγονός ότι ως προπονητής εντόπισε την κατάλληλη θέση του Λαϊφη. Στην επίθεση ο τραυματισμός του Ιακοβένκο, ήταν σημαντικός. Του οφείλεται παράλληλα η αναγέννηση των Κάλβο και Αβραάμ.
Συναγωνίστηκε ομάδες με μεγαλύτερο ροστερ αφού η Ανόρθωση διαθέτει το μικρότερο από τις 7 που διεκδίκησαν τα 6 εισιτήρια του Α γκρουπ. Το ΑΠΟΕΛ στηρίχθηκε στην φετινή χρονιά σε 30 ποδοσφαιριστές και ο Απόλλωνας σε 28 όσους και η ΑΕΚ. Η Ομόνοια διαθέτει 31 ποδοσφαιριστές ενώ Ερμής και ΑΕΛ από 33. Αντιπαρατάσσοντας όμως ποιότητα και πλάνο κατάφερε και έβαλε την ομάδα στους ομίλους ενώ βρίσκεται κοντά στην 3η θέση έχοντας συνολικά στην διάθεσή του 24 ποδοσφαιριστές.
Ο Τετ Φαν Λιούεν
Ο τεχνικός διευθυντής πέτυχε πολλά. Άλλωστε δούλεψε και ο ίδιος κάτω από ένα συγκεκριμένο ποσό και προσπάθησε να περιορίσει τα όποια λάθη απορρέουν από μια μεταγραφική περίοδο. Κατάφερε να πετύχει στις πλείστες των μεταγραφών του αφού έφερε ικανούς ποδοσφαιριστές σε πολύ καλή ηλικία. Πόσο απογοητευμένους μας αφήνει η παρουσία των Καμίνσκι, Νούχου, Χόλκερσον, Σερράν, Μαϊσουράντζε, Αμπουρχάνια και Ιακοβένκο; Να θυμίσουμε τις περσινές μεταγραφές; Ή τις προπέρσινες που τίναξαν την μπάνκα στον αέρα; Εξάλλου, ότι πληρώνεις… αγοράζεις με ότι κι αν αυτό εξυπακούει.
Σε καμιά ομάδα στον κόσμο δεν πετυχαίνει στο 100% των επιλογών του ο υπεύθυνος μεταγραφών, είτε αυτός λέγεται προπονητής είτε τεχνικός διευθυντής. Αυτό ίσχυσε και στην περίπτωση της Ανόρθωσης. Ο Τετ Φαν Λιούεν έμεινε εκτεθειμένος σοβαρά από τους ποδοσφαιριστές που θεώρησε ο ίδιος, ηγέτες. Από αυτούς που περίμενε να κάνουν την διαφορά. Για να είμαστε συγκεκριμένοι από τον Γκαρσία πρωτίστως και κατά δεύτερο λόγο από τον Εντέ. Πίστευε σε αυτούς και τον απογοήτευσαν όπως και τους πλείστους των οπαδών. Εκεί που περίμενε από τους ακριβοπληρωμένους του … να δώσουν το κάτι παραπάνω εντούτοις στέρησαν την ομάδα από 2 άλλους ποδοσφαιριστές που σίγουρα θα βοηθούσαν περισσότερο.
Η Διοίκηση
Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τη διοίκηση για ασυνέπεια ή υπεύθυνη για τον αποκλεισμό. Με την ανάληψη της ηγεσίας της ομάδας – χωρίς υπερβολή – παρέλαβαν και ένα μπάχαλο. Ποδοσφαιριστές και κόσμος χωρίς ψυχολογία, στοιβαγμένα χρέη και προσφυγές από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εκκρεμότητες που έπρεπε να τρέξουν και παράλληλα να βρει το απαιτούμενο ποσό – εν μέσω οικονομικής κρίσης – για να τρέξει ο προγραμματισμός της χρονιάς. Αν τα κατάφερε η όχι αφήνεται στην κρίση του καθενός.
Ο κόσμος
Δεν στήριξε όσο έπρεπε την προσπάθεια αλλά δεν ευθύνεται και για το αποτέλεσμά της. Διστακτικώς αρχικά – και όχι άδικα – αλλά στην συνέχεια πείσθηκε και επέστρεψε αναγνωρίζοντας την διοικητική και αγωνιστική αλλαγή. Καθοριστική για την συνέχεια θα είναι η στάση του τώρα, που βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη περίοδο. Θα παραμερίσει την απογοήτευσή του και θα δίνει βροντερά το παρών του μέχρι το τέλος αναγνωρίζοντας και επικροτώντας τα θετικά από αυτή τη χρονιά ή θα τον κυριεύσει η απογοήτευση και θα απέχει;
Συμπερασματικά
Καταλήγουμε στο γεγονός ότι η ανάγκη μας να επαναφέρουμε την Ανόρθωση εκεί που της αξίζει, στην ελίτ του κυπριακού ποδοσφαίρου δεν ζυγίσαμε σωστά τους αστάθμητους παράγοντες ενδογενείς και εξωγενείς που επηρέασαν σημαντικά.
Επί της ουσίας θέλαμε και το ψωμί σωστό και τον σκύλο χορτάτο.
