Το πρώτο της σε σειρά τριών ντέρμπι έδωσε η Ανόρθωση με αντίπαλο τον Απόλλωνα. Ένα παιχνίδι που σε γενικές γραμμές ήταν ισορροπημένο αλλά δεχθήκαμε την ήττα με 0-1. Ένα καλό πρώτο ημίχρονο, μια αδράνεια στο 57′ και η αντίδραση που έλειψε μετά το τέρμα του αντιπάλου παρά μόνο στα τελευταία πέντε λεπτά του παιχνιδιού ήταν αυτά που σημάδεψαν τον αγώνα. Εμείς ας θυμηθούμε τι έκανε και τι δεν έκανε στον αγωνιστικό χώρο ο κάθε ένας παίκτης ξεχωριστά:
Τόμας Καμίνσκι: Σταθερός για ακόμα μια φορά ήταν ο τερματοφύλακας της ομάδας μας. Έκανε σωτήριες επεμβάσεις όποτε χρειάστηκε, ειδικά μετά από μακρινά σουτ από τους αντιπάλους ενώ ήταν σταθερός και στις εξόδους που πραγματοποίησε. Στο τέρμα που δεχθήκαμε δεν φέρει καμιά ευθύνη καθώς θα μιλούσαμε σήμερα για υπέρβαση αν κατάφερνε να αποκρούσει τη δυνατή κεφαλιά του Σανγκόι, ενώ ενδεχόμενη έξοδος του στην σέντρα που πραγματοποιήθηκε από τον Μερκή θα θεωρείτο παρακινδυνευμένη.
Μάρκους Χόλγκερσον: Η ανοδική πορεία που βρίσκεται το τελευταίο διάστημα συνεχίστηκε και στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Ήταν αρκετά καλός αφού κατάφερε να περιορίσει τον Ρέζεκ, ενώ και στις μεταβιβάσεις του ήταν σχεδόν αλάνθαστος. Ήταν ένας από τους παράγοντες που η αντίπαλη ομάδα αρκέστηκε σε μακρινά σουτ στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, καθώς μέχρι και την ώρα που έγινε αλλαγή ο Τσέχος δεν κατάφερε να βρει χώρους για να γίνει απειλητικός.
Γρηγόρης Μάκος: Παρόμοια επίπεδα απόδοσης με αυτά του Σουηδού είχε και ο Ελλαδίτης και αυτό θα το λέγαμε μέχρι την ώρα που πέρασε στο παιχνίδι ο Γκιέ Γκιε, γιατί από εκείνο το λεπτό και έπειτα συνάντησε αρκετές δυσκολίες έχοντας να αντιμετωπίσει ένα σαφώς πιο γρήγορο και πιο εκρηκτικό επιθετικό. Συγκεκριμένα στα τελευταία δεκαπέντε λεπτά που η ομάδα μας ανοίχτηκε στο γήπεδο και δεν είχε τα απαραίτητα στηρίγματα από τους πλάγιους μπακ αλλά και από το κέντρο ο Μάκος ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Σε γενικές γραμμές όμως η εμφάνιση του ήταν βγαλμένη από τα παλιά… από τον Μάκο που αγωνιζόταν στην εθνική Ελλάδος.
Τζέισον Δημητρίου: Λάθος εκτίμηση; κακή τοποθέτηση; κακός συγχρονισμός;. Όπως θέλετε πέστε το αλλά λίγο απ όλα αυτά, ήταν η συγκεκριμένη αντίδραση του στην φάση που έχασε κατά κράτος τον Σαγκόι και για κακή μας τύχη, έμελλε να ήταν και η καθοριστική φάση στον αγώνα. Αυτό δυστυχώς είναι και η αδικία για ένα αμυντικό ο οποίος είχε αρκετά καλή απόδοση με αρκετά ανεβάσματα στο αντίπαλο μισό ενώ και ανασταλτικά πέραν της άτυχης αυτής στιγμής τα πήγε αρκετά καλά έχοντας υπό την επιτήρηση του ένα από τους πιο ποιοτικούς παίκτες του πρωταθλήματος. Ένα δευτερόλεπτο αδράνειας η μη συγκέντρωσης είναι αρκετό για να τιμωρηθείς όπως και έγινε.
Ράζακ Νούχου: Μακριά από τον καλό του εαυτό και μακριά από αυτά που μας συνήθισε. Ίσως το χειρότερο του παιχνίδι στην Ανόρθωση, να το πραγματοποίησε με αντίπαλο την παλιά του ομάδα ο Γκανέζος αμυντικός. Κυριευόμενος από νευρικότητα με πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις κοντινές αλλά κυρίως στις μακρινές που επιχείρησε. Σε 2-3 περιπτώσεις ειδικά στο πρώτο μέρος στέρησε στην ομάδα μας την ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι καλό αφού ήταν απελπιστικά άστοχος ενώ δεν κατάφερε να ανεβάσει στροφές ούτε στο δεύτερο μέρος και φαινόταν πως ήταν σε κακή μέρα.
Ιράκλι Μαϊσουράτζε: Με μερικές λανθασμένες μεταβιβάσεις μετά το τέρμα που δεχθήκαμε επισκιάστηκε η πολύ καλή εμφάνιση που πραγματοποίησε. Σαν κόφτης με γερά πνευμόνια, «κατάπιε» πολλά χιλιόμετρα ενώ ιδιαίτερα αποτελεσματικός ήταν στα κοψίματα που πραγματοποίησε σε κεραίες φάσεις όπου ο αντίπαλος γινόταν επικίνδυνος. Η αλλαγή του έγινε πιο πολύ για λόγους τακτικής, αφού η ομάδα είχε ανάγκη από πιο επιθετικογενείς παίκτες μιας και βρισκόταν πίσω στο σκορ.
Κωνσταντίνος Λαΐφης: Αν και είχε κάποιες καλές εκλάμψεις εντούτοις του έλειψε η διάρκεια και η σταθερότητα. Δεν πήρε πολλές πρωτοβουλίες στο χώρο της μεσαίας γραμμής, αφού περιορίστηκε κάπως στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Η πολύ καλή τεχνική του κατάρτιση φάνηκε σε κάποιες περιπτώσεις που σε συνδυασμό με την ταχύτητα και την εξυπνάδα του προσπάθησε να κερδίσει μέτρα για να ανεβάσει την ομάδα ψηλά. Δοκίμασε σε κάποιες περιπτώσεις το πόδι του από μακριά, όμως στάθηκε άτυχος καθώς δεν πέτυχε στόχο.
Γκιόρκι Αμπουρχάνια: Ήταν αρκετά κινητικός και πήρε πρωτοβουλίες στο παιχνίδι ειδικά στο πρώτο μέρος. Δεν κατάφερε όμως να κάνει το κάτι παραπάνω που ήταν αυτό που έλειπε από τον χώρο της μεσαίας γραμμής. Αγωνιζόμενος σαν επιτελικός μέσος μια απρόβλεπτη κίνηση, μια μαγική καθετή πάσα ή ακόμη και ένα τελείωμα ερχόμενος από πίσω, είναι αναγκαία σε μια ομάδα και αυτό ακριβώς έλειψε από τον Γεωργιανό. Ένας τραυματισμός στο παιχνίδι ήταν αυτός που ανάγκασε τον προπονητή του να τον αντικαταστήσει καθώς φαινόταν επηρεασμένος στα τελευταία λεπτά πριν την αλλαγή του.
Ανδρέας Μακρής: Αγωνιζόμενος στο δεξί άκρο της επίθεσης την περισσότερη ώρα, ήταν αυτός που στο πρώτο ημίχρονο ανέλαβε μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της επίθεσης και δημιουργίας ευκαιριών. Προσπάθησε πολύ ο νεαρός και ήταν από τους διακριθέντες στο παιχνίδι. Στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε να μένει από δυνάμεις ενώ μεταφέρθηκε στα τελευταία δέκα λεπτά περίπου σε ρόλο καθαρού επιθετικού μαζί με τον Σαμπάλα. Στάθηκε άτυχος στην τελευταία φάση που το σουτ που επιχείρησε από πλάγια και πολύ δύσκολη θέση, πέρασε μόλις έξω.
Τόνι Κάλβο: Εγκλωβισμένος και στενά μαρκαρισμένος στο αριστερό φτερό της επίθεσης ήταν ο Ισπανός στο πρώτο μέρος. Έλειψαν οι πλαγιοκοπήσεις του και ήταν φανερό ότι από την πλευρά του δεν εκδηλώνονταν με επιτυχία οι επιθέσεις. Στα αρχικά στάδια του δευτέρου ημιχρόνου ανέβηκε, πήρε πιο πολλές πρωτοβουλίες και με κάθετες κινήσεις προς την αντίπαλη περιοχή προσπάθησε να γίνει απειλητικός. Είχε δυο πολύ καλές ευκαιρίες όμως στάθηκε άτυχος καθώς ο αντίπαλος τερματοφύλακας τον σταμάτησε. Γενικά είχε καλή απόδοση όμως άργησε πολύ να μπει στο παιχνίδι ενώ και ο αντίπαλος προπονητής φάνηκε πολύ διαβασμένος καθώς με την χρησιμοποίηση ενός κεντρικού αμυντικού στην πλευρά του και με εντολές σε αυτόν να μην ανεβαίνει, στέρησε στον Κάλβο τον χώρο που ως γνωστό αν του τον δώσεις, αναμένεται να το πληρώσεις.
Γιούρι Ιακοβένκο: Η ανετοιμότητα του στο παιχνίδι φάνηκε και με το παραπάνω. Εντελώς ξεκομμένος στην επίθεση και στενά μαρκαρισμένος δεν κατάφερνε να πάρει μπάλες. Το ότι σχεδόν δεν ακούμπησε στην μπάλα και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έμπαινε στις φάσεις καθυστερημένα και χωρίς το απαιτούμενο πάθος αυτό φανερώνει ότι ήταν ανέτοιμος για τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Ο τραυματισμός που τον ταλαιπώρησε τις προηγούμενες βδομάδες φάνηκε πως τον επηρέασε.
Βαλερις Σαμπάλα – Χρήστος Μαραγκός: Πέρασαν σαν αλλαγή και οι δυο στο 69′. Ο πρώτος αντικαθιστώντας τον Ουκρανό χωρίς ωστόσο να καταφέρει να διακριθεί. Είχε κίνηση χωρίς μπάλα όμως δεν τροφοδοτήθηκε σωστά ενώ σε ένα από τα λίγα λάθη που έκανε η αντίπαλη άμυνα δεν το εκμεταλλεύτηκε καθώς θα μπορούσε να έδινε καλύτερη πάσα στον Μακρή που ήταν έτοιμος για να κάνει το σουτ προς την αντίπαλη εστία.
Ο δεύτερος αντικατέστησε τον Αμπουρχάνια στη μεσαία γραμμή, όμως ούτε ο εκ τον αρχηγών κατάφερε να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα αφού η σφικτή αμυντική λειτουργία που επιλέχθηκε από τους αντίπαλους τα τελευταία λεπτά δεν μας επέτρεπαν να περάσουμε κάθετες πάσες στην περιοχή τους κάτι που έψαχνε ο Κύπριος μέσος.
Ανδρέας Αβραάμ: Αγωνίσθηκε για πολύ λίγη χρονική διάρκεια και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να τον κρίνουμε.
