Η αλήθεια είναι ότι από την ημέρα που ήρθε στην Ανόρθωση, πριν ενάμιση χρόνο, ο Κύπριος μεσοεπιθετικός δεν ήταν και στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Οι κακές εμφανίσεις του Ανδρέα Αβραάμ ήταν περισσότερες από τις καλές, η θέση που αγωνιζόταν συνήθως (αριστερό αμυντικό άκρο) δεν ήταν η κανονική του και γενικά δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα που περίμενε ο κόσμος, αλλά και ο ίδιος.
Φέτος, είναι μία νέα χρονιά όχι μόνο για την ομάδα αλλά και για τον Ανδρέα. Ο Αντρέ Πάους τον επαναφέρει για τα καλά στο αριστερό επιθετικό άκρο, στη φυσική του θέση δηλαδή, και μάλιστα αναμένεται να είναι από τις πρώτες επιλογές για μία από τις δύο θέσεις στα επιθετικά άκρα. Στο ρόστερ υπάρχει ο Κάλβο και ο Αδάμος Χατζηγεωργίου, οι δύο άλλοι ακραίοι επιθετικοί, ενώ αναμένεται ακόμη μία μεταγραφή για μία θέση στα άκρα.
Αν ο Αβραάμ παρουσιάσει τον ποδοσφαιριστή που είδαμε στον Απόλλωνα πριν μερικά χρόνια, τότε θα μιλάμε για «νέα μεταγραφή». Είναι όλα στα πόδια του πλέον. Είναι η τελευταία του ευκαιρία να βρει τον καλό του εαυτό. Τα χρόνια δεν τον πήραν. Αντιθέτως είναι στα 27 του, στα χρόνια που ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να παίξει την καλύτερή του μπάλα.
Αν όμως δεν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, τότε δύσκολα στο μέλλον θα ξεφύγει από την μετριότητα. Και είναι κρίμα για ένα ποδοσφαιριστή της ποιότητας του Αβραάμ να μην αποδίδει το ποδόσφαιρο που μπορεί και ξέρει. Σε μία νέα Ανόρθωση που χτίζεται, ο Κύπριος μεσοεπιθετικός μπορεί να αποτελέσει ένα από τους βασικούς της πυλώνες. Φτάνει να ξαναδούμε τον Αβραάμ προ μερικών ετών.
