Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από την ημέρα εκείνη που η Κύπρος βυθίστηκε στο σκοτάδι. Τρία χρόνια πέρασαν από την ημέρα που 13 ήρωες έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Τρία χρόνια πέρασαν από την ημέρα που οι 13 ήρωες δεν είναι πλέον μαζί μας, αλλά οι δολοφόνοι τους κυκλοφορούν ελεύθερα, με τη συνοδεία λιμουζίνων, στην Κύπρο. Αρκετοί από τους 13 ήρωες ήταν φίλοι της ομάδας μας, πιστοί στρατιώτες της Ανόρθωσης και της Αμμοχώστου. Όπως αναγράφει και το δελτίο ταυτότητας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, του αείμνηστου Πλοίαρχου Ανδρέα Ιωαννίδη, φίλου της ομάδας μας, τόπος γεννήσεως η Αμμόχωστος. Έδωσε τη ζωή του όμως για την πατρίδα, μετά από λάθη άλλων, δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την αγαπημένη του πόλη. Από ψηλά όμως, περιμένει εκείνη την ημέρα που η Ανόρθωση θα αγωνίζεται και πάλι στο αγαπημένο Γ.Σ.Ε…
Διοικητήριο «Ανδρέας Ιωαννίδης»
Θυμίζουμε ότι από χθες το Διοικητήριο της Διοίκησης Ναυτικού, στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης», φέρει το όνομα του Αρχιπλοίαρχου Ανδρέα Ιωαννίδη. Η τελετή ονομασίας του Διοικητηρίου εις μνήμην του Αρχιπλοίαρχου Ανδρέα Ιωαννίδη πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί, παρουσία του υπουργού Άμυνας Χριστόφορου Φωκαΐδη.
«Τρία χρόνια μετά από την αποφράδα μέρα της τραγικής εκείνης έκρηξης, με αυτή τη σεμνή τελετή και τη συμβολική κίνηση της ονομασίας του Διοικητηρίου της Ναυτικής Βάσης εις μνήμη του, σφραγίζουμε για πάντα το όνομά του για να μας θυμίζει την έννοια του χρέους και του καθήκοντος. Στο χώρο αυτό, όπου ο Αρχιπλοίαρχος Ιωαννίδης άφησε ζωντανή τη σφραγίδα του, η ιστορία θα τον μνημονεύει πάντα ως τον ηγέτη, που μπαίνει πρώτος στη μάχη και φεύγει πάντα τελευταίος, ως τον καπετάνιο που δεν εγκαταλείπει ποτέ το πλοίο του. Θα μνημονεύεται ως ήρωας ο Ανδρέας Ιωαννίδης. Και σήμερα, είναι αλήθεια έχουμε ανάγκη από ήρωες γιατί όσο ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από πρότυπα. Πρότυπα ανδρείας, ανιδιοτέλειας και αλτρουισμού», ανέφερε ο Υπουργός.
Ο υπουργός εξέφρασε τη μεγάλη ευγνωμοσύνη της πολιτείας προς τους γονείς, τη σύζυγο του Αρχιπλοίαρχου Μαρία Ιωαννίδου και τα παιδιά του Νικόλα, Κυριακή και Χριστόφορο, τονίζοντας “την ύψιστη περηφάνεια που αισθανόμαστε όλοι για τη θυσία του δικού τους ανθρώπου”.
