Η χρονιά οδεύει προς το τέλος και η Ανόρθωσις έχει αποτύχει για άλλη μια φορά. Τα είπαμε πολλές φορές, η φετινή αποτυχία φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του πρώην προέδρου Σάββα Κάκου που με τις επιλογές του έφερε την ομάδα στο αγωνιστικό αδιέξοδο που βρίσκεται.
Ο ίδιος πέρσι πήρε πάνω του την απόφαση να αποδεσμεύσει τον Πάμπο Χριστοδούλου, με την πρόφαση πως ζητούσε πολλά και δεν ήθελε να δουλέψει με μισθολόγιο 1.5 εκατομμύριο ευρώ που του είχε προταθεί. Στην πορεία και σύμφωνα πάντα με επίσημα χείλη το μισθολόγιο ανέβηκε στα 3.4 εκατομμύρια. Όπως όλοι θυμάστε πέρσι, αντί του Πάμπου που ήθελε να παίζει με τους όρους του στις μεταγραφές, στους συνεργάτες του και στο χτίσιμο της ομάδας, προτιμήθηκε ο Κασσιανός σαφέστατα πιο αδύναμη προσωπικότητα από τον προκάτοχο του και με λιγότερες ιδιορρυθμίες. Προτιμήθηκε μια προσωπικότητα όχι τόσο ισχυρή ούτως ώστε να μπορεί εύκολα να του επιβάλλεται ο κάθε παράγοντας που μπαινοβγαίνει στα αποδυτήρια της Ανόρθωσης. Οι συνέπειες αυτών των παρεμβολών φάνηκαν στο γήπεδο, κτίστηκε μια ομάδα δίχως πλάνο, με ετεροβαρές ρόστερ και με ποδοσφαιριστές δίχως κίνητρα.
Εδώ λοιπόν είναι το στοίχημα το μεγάλο για τον Χρίστο Πουλλαίδη και εδώ θα κριθεί. Γνωρίζει πολύ καλά πως η περίοδος χάριτος που είχε, έχει παρέλθει οριστικά και πλέον καλείται να φτιάξει ένα σύνολο ανταγωνιστικό ενόψει της επόμενης χρονιάς. Ο άνθρωπος κλειδί στην προκειμένη περίπτωση είναι ο τεχνικός διευθυντής που θα επιλεχθεί. Στον τύπο έχει διαρρεύσει πως τέθηκαν 44 κριτήρια για την περίπτωση αυτή τα οποία όμως μέχρι την παρούσα στιγμή παραμένουν άγνωστα.
Θα πρέπει λοιπόν ο άνθρωπος που θα επιλεχθεί, όχι μόνο να έχει τις διασυνδέσεις στο εξωτερικό αλλά να είναι και ισχυρή προσωπικότητα, να μπορεί να επιβάλλεται και να υπάρχει σεβασμός γύρω από το όνομα του, από την καθαρίστρια μέχρι τον πρόεδρο. Να μην μπορεί κανένας παράγοντας που έχει πάρε-δώσε με μανατζαρέους να του επιβάλλεται στις μεταγραφές, όσο τρανταχτό κι αν είναι το όνομα που θέλει να φέρει. Αυτή είναι δουλειά του τεχνικού διευθυντή και του προπονητή. Είναι κανόνας και πρέπει να τηρηθεί. Ο ρόλος της διοίκησης θα πρέπει να είναι καθαρά εποπτικός και τίποτα παραπάνω. Αν πετύχει ο τεχνικός διευθυντής συνάμα θα πετύχουν και αυτοί, ας του δώσουν όμως όλα τα εφόδια που χρειάζεται για να δουλέψει απρόσκοπτα, μακριά από εμπόδια και τρικλοποδιές με ξεκάθαρο μπάτζετ και στόχους.
