Έκανε ονειρικό ντεπούτο με γκολ απέναντι στα Κούκλια, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων απέναντι στον Εθνικό Άχνας, αλλά από τις αρχές Φεβρουαρίου και έπειτα, η απόδοση του Μπεσέρα πραγματοποίησε ελεύθερη πτώση όμοια με αυτή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμποδοσφαιριστών του. Ο Αργεντίνος μέσος κατηφόρισε στην Κύπρο με ένα καλο βιογραφικό, έχοντας για καλύτερη χρονιά της καριέρας του την διετία 2011-2012 όταν σκόραρε 7 φορές σε 26 εμφανίσεις με την φανέλα του ΠΑΣ Γιάννενα. Παρόλα αυτά σε κανένα σταθμό της καριέρας του δεν έκανε πρωταθλητισμό αγωνιζόμενος σε ομάδες που είχαν ταβάνι την πέμπτη θέση του εκάστοτε πρωταθλήματος.
Με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που είδαμε το προηγούμενο δίμηνο, ο Μπεσέρα δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μιας και στερείται ταχύτητας και δύναμης. Ποδοσφαιριστής που υπολείπεται εκρηκτικότητας και ευελιξίας, θα πρέπει να ξέρει καντάρια μπάλας και να έχει άριστη τεχνική κατάρτιση για να μετριάσει την έλλειψη σωματικών και αγωνιστικών χαρακτηριστικών.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη παράμετρος την οποία δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και πιο συγκεκριμένα ένα στοιχείο που φάνηκε δια γυμνού οφθαλμού στον αγώνα ενάντια στην ΑΕΛ. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσωπικών μονομαχιών είχε γαλαζοκίτρινο χρώμα μιας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσαν να αναμετρηθούν τα πνευμόνια και η δύναμη των ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ με τα (μάλλον) φτωχά χαρακτηριστικά των δικών μας ποδοσφαιριστών. Παρακολουθώντας στιγμιότυπα από τα πεπραγμένα του Μπεσέρα στον ΠΑΣ, είναι σαν να βλέπεις ένα εντελώς διαφορετικό ποδοσφαιριστή, έναν ποδοσφαιριστή που σκόραρε με κάθε δυνατό τρόπο, με εξαιρετικές κινήσεις και τοποθετήσεις στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Καμία σχέση με τον αργό Μπεσέρα του 2014 με κακές επιλογές, άτεχνα κοντρόλ της μπάλας και έλλειψη καθαρού μυαλού.
Η κάκιστη φυσική κατάσταση των τελευταίων χρόνων, όπως επίσης και η έλλειψη σωματικής δύναμης είναι χαρακτηριστικά τα οποία συχνά παραγνωρίζουμε όταν κρίνουμε ποδοσφαιριστές που φορούν τη φανέλα με τον φοίνικα.
