Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο [email protected]
Άλλη μια γενέθλια μέρα για το Ιστορικότερο Σωματείο στην νήσο η σημερινή (σ.σ χθεσινή) αλλά δυστυχώς ξημέρωσε με ακόμα περισσότερα προβλήματα που βασανίζουν την ομάδα τα τελευταία έξι χρόνια. Δεν μπορώ να εκφράσω την λύπη μου και την δυσαρέσκεια μου για την κατρακύλα του αγαπημένου μου Σωματείου μέσα από μια κόλλα χαρτί αλλά θα προσπαθήσω να στείλω ένα μήνυμα σε όσους έχουν ακόμα το ψυχικό σθένος να αντιδράσουν έστω την ύστατη.
Ποιάν ύστατη θα μου πείτε, αυτή πέρασε εδώ και καιρό και δεν θα διαφωνήσω. Αλλά αφού κάποιοι βάλθηκαν να καταστρέψουν αυτό το Σωματείο και να του αλλάξουν την Ιστορία του, τότε ας την πάρουμε εμείς στα χέρια μας και να προσπαθήσουμε να την κρατήσουμε ζωντανή και με αναμμένη την φλόγα. Εμείς οι πιστοί οπαδοί της, εμείς οι αγνοί υπηρέτες της που μεγαλώσαμε μαζί της είμαστε οι μοναδικοί που μπορούμε να την σώσουμε. Δεν πρέπει να υπάρξουν διάλογοι πλέον και συζητήσεις με κανένα. Μόνη λύση η ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ.
Μια κάθαρση που δεν θα θυμίζει τίποτα από όλα αυτά τα (από)βλητα που πέρασαν από το Σωματείο τα τελευταία χρόνια. Μια κατάσταση που βρωμάει πριν να ανοίξεις την πόρτα. Ούτε οι καρέκλες που κάθονται δεν πρέπει να μείνουνε στις θέσεις τους. Πριν απ´ όλα αυτά όμως πρέπει να τους αναγκάσουμε να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους ΟΧΙ μόνο στα λόγια πλέον αλλά στην πράξη. Αφου θα καθαρίσουμε τον σταύλο πρέπει να τον διατηρήσουμε και καθαρό. Και οι ευθύνες τους δεν είναι απλά λόγια αλλά πολλά εκατομύρια. Πρέπει να τα αναλάβουν και να τα βάλουν εκεί που ξέρουν μόνο αυτοί. Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι, ( τι μου θύμισε αυτή η κουβέντα) όχι μόνο για την ομάδα αλλά για την κοινωνία ολόκληρη. Έχουν μόνο ένα στόχο και αυτή είναι η κορυφή. Την δική τους κορυφή και καταξίωση την οποία διεκδίκησαν και αρκετοί κέρδισαν μέσω του ονόματος της Ανόρθωσης Αμμοχώστου.
Μεγάλε κόσμε της Ανόρθωσης ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε όλοι αλλιώς ας κοιμηθούμε μια και καλή στο πλάι της αγαπημένης μας ομάδας που είναι έτοιμοι να θάψουν αυτοί οι αδαείς άνθρωποι που δεν έδειξαν ίχνος σεβασμού στους ήρωες της, στην Ιστορία της, στην Αμμόχωστο και στον περήφανο κόσμο της. Δεν είναι πλέον θέμα αποτυχίας ούτε κακοτυχίας αλλά είναι θέμα ζωής ή θανάτου. Είτε αδιαφορούμε ( όχι όλοι γιατί κάποιοι προσπάθησαν) για ακόμα μια φορά και γράφεται το ΤΕΛΟΣ είτε ξυπνάμε για πρώτη φορά όλοι μαζί και ξαναπάμε απ´ την ΑΡΧΗ. Γιατί από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε για να ξαναεπαναφέρουμε την περηφάνεια στις τάξεις μας και τον σεβασμό προς την ομάδα μας.
Λύσεις υπάρχουν πολλές για την συνέχιση της Ιστορίας και την ομαλή λειτουργία του Σωματείου και αυτό μπορούν να το αποδείξουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Ποιοί είναι αυτοί θα μου πείτε, φέρτους κοντά να τους δούμε. Δεν είναι συγκεκριμένοι αυτοί αλλά η μάζα του Ανορθωσιάτικου κόσμου. Η αγάπη, το πάθος και η δική μας οικονομική βοήθεια είναι πολύ μεγαλύτερη από τα εκατομύρια που δεν έχουν αυτοί. Με ένα καθαρό σωματείο δίχως σωτήρες, δίχως εκχωρημένους χορηγούς, δίχως δάνεια, με παιδιά δικά μας γεμάτα πάθος για ποδόσφαιρο και όχι τουρίστες, με προπονητές με όραμα, με υπαλλήλους του Σωματείου Ανορθωσιάτες , με προϋπολογισμούς που να μην ξεπερνούν το μισό των εσόδων μας μπορώ να διοικήσω και εγώ και εσύ και οποιοσδήποτε που απλά αγαπάει την Ανόρθωση παθολογικά και όχι οικονομικά.
Δεν θα πάρουμε πρωτάθλημα, δεν θα διακριθούμε στην Ευρώπη, δεν θα πάμε μακριά στο κύπελλο αλλά θα πηγαίνουμε στο γήπεδο και θα είμαστε περήφανοι για την ομάδα μας. Τα τελευταία έξι χρόνια δηλαδή που όλα λειτουργούσαν χωρίς τα παραπάνω και με “φιλόδοξες” προοπτικές πετύχαμε κάτι περισσότερο; Μας σεβάστηκε κανένας σαν ομάδα; Σαν Σωματείο; Ο κόσμος γέμισε ποτέ το γήπεδο; Η απάντηση είναι ένα απλό ΟΧΙ. Αντιθέτως γίναμε περίγελο της ευρώπης με στημένους αποκλεισμούς, κοντέψαμε στο πρωτάθλημα για μια φορά και το χάσαμε(;) ή καλύτερα το έδωσαν στους άλλους για πολιτικά συμφέροντα, στο κύπελλο δεν φτάσαμε καν σε ένα τελικό, είμαστε η χαρά των διατητών για την προαγωγή τους και η εύκολη λύση στους νόμους της κοπριάς.
Μπουχτίσαμε απ´ όλα αυτά και έφτασε η ώρα να αλλάξουμε την μοίρα μας. Η 20η Φεβρουαρίου είναι η σημαντικότερη μέρα για την αυριανή μέρα του Σωματείου και της ύπαρξης του. Μπορεί να ξέρουν καλά το παιχνίδι αυτοί και να ανακοίνωσαν την ημερομηνία δύο ώρες πριν το σημαντικότερο παιχνίδι μας για φέτος αλλά δεν μασάμε κουτόχορτο. Πάλι έπαιξαν με την ψυχολογία του κόσμου που δεν ήθελαν να διαβάσουμε την ημερομηνία που θα τους κάνει πλουσιότερους μετά από ένα σίγουρο αποκλεισμό. Γιατί και ο αποκλεισμός σίγουρος ήταν γι ´ αυτούς και μέσα στα σχέδια τους. Απο αύριο μέχρι και την ημερομηνία της Γ.Σ δεν θα ξανααγωνιστούμε στο ΠΑΠ και αυτό μονο προς συμφέρον τους είναι. Ανενόχλητοι χωρίς ίχνος αντιδράσεων θα φτάσουμε στις 20 του Φλεβάρη και με το αρνίσιο ακροατήριο τους θα κερδίσουν το τζόκερ. Δεν είμαι προσωπολάτρης αλλά ο κέλης ακόμα και σήμερα το είπε και έχει πάλι δίκαιο. Πίσκαλα πίσκαλα στις συνελεύσεις και προχωράμε. Αυτό γίνετε τα τελευταία έξι χρόνια. Πέμπτη ημέρα ρε για μια τέτοια συνέλευση; Γιατί; Για να έρθουν πάλι οι διακόσιοι δικοί σας; Για να πουν το “ναι” τους δια χειρός να τελειώνουμε;
Η Ανόρθωσις έχει 1200 ενεργά μέλη που οι περισσότεροι δεν έχουν εξοφλημένες υποχρεώσεις και ο λόγος είστε εσείς. Κάντε το Σάββατο αν είστε μάγκες, έστω Κυριακή και δώστε δικαίωμα για τέτοια απόφαση και στα διαρκείας που αυτοί είναι που στηρίζουν την ομάδα κάθε καλοκαιρινή νεκρή περίοδο. Βάλτε και είσοδο αν θέλετε να βγάλουμε και κάτι της μπας και πληρώσουμε καμιά υδατοπρομήθεια. Φοβάστε την σκιά σας όμως και το ΟΧΙ για την εταιρεία η οποία θα στερήσει από τους λογαριασμούς σας τα πολλά μηδενικά στο μέλλον. Θα στερήσει τα σχέδια κάποιων για τα πετρέλαια και τις μελλοντικές συναντήσεις σε Κορέα, Κίνα, Ντουμπάι, Κατάρ, Αραβικά Εμιράτα και δεν ξέρω και γω που αλλού μαγειρεύται το “μέλλον” μας.
Και κάτι τελευταίο το οποίο συζητούσα με ένα αδερφό ο οποίος έχει τις ίδιες έγνοιες με εμένα. Γιατί άραγε όλοι αυτοί οι σπόνσορες από το εξωτερικό δεν ενδιαφέρτηκαν για τις άλλες ομάδες/εταιρείες του νησιού σε πιο εύπορες ακόμα εποχές από την σημερινή; Και πάλι η απάντηση απλή. Ιδιοκτητο γήπεδο το οποίο μόνο εμείς έχουμε. Δεν θα μπορούσαν να χρηματοδοτούσαν ας πούμε για ένα Etihad G.s.p Stadium ή για ένα Etihad Tsirio Stadium αλλά θα μπορούν να το κάνουν μόνο στο δικό μας και μοναδικό ιδιόκτητο γήπεδο μεγάλης ομάδας. Δεν μπορώ να γράψω καν το όνομα μπροστά από τον ήρωα μας!
Ένας Συνδεσμίτης
