Δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη η εμφάνιση και η διακύμανση του σκορ στο Αντώνης Παπαδόπουλος σήμερα. Τραγικό και λυπηρό, έπρεπε να είχαμε συνηθίσει όμως.
Στις πρώτες δυο αγωνιστικές η Ανόρθωση ήταν εντυπωσιακή, έστω κι αν σκόραρε δυο γκολ στις καθυστερήσεις με την Ομόνοια, ενώ έκανε τα εύκολα δύσκολα με τον Απόλλωνα. Ήταν παιχνίδια ντέρμπι και κανένας δεν έχει παράπονο.
Απ’ εκεί και πέρα όμως, χάσαμε απ’ τη Δόξα όταν κοιμηθήκαμε ένα ημίχρονο, πήραμε το τρίποντο από την Άχνα στο 85′, η ΕΝΠ λύγισε στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων από το σημείο του πέναλτι ενώ η ΑΕΚίτιον μας πήρε την μπουκιά απ’ το στόμα στο ίδιο λεπτό ισοφαρίζοντας σε 1-1. Με τον Άρη λυτρωθήκαμε στις καθυστερήσεις, με την Αλκή το κάναμε ντέρμπι πριν γυρίσει το παιχνίδι και σήμερα με την ΑΕΚουκλιών η στάμνα έσπασε αφού δεν ήρθε το γκολ στις καθυστερήσεις να σώσει την παρτίδα…
Στα πιο πάνω προσθέστε και τον αγώνα κυπέλλου με την Αναγέννηση Δερύνειας, που χρειάστηκε να πάμε στα… πέναλτι για να πάρουμε το εισιτήριο πρόκρισης, ενώ ούτε στον πρόσφατο αγώνα με την ΑΕΚίτιον ξεφύγαμε από τη λογική των δύο προσώπων και των νεκρών διαστημάτων.
