Όπως αναφέραμε και σε άρθρο μας πριν το χθεσινοβραδυνό παιχνίδι, η μεγαλύτερη ίσως ιδιαιτερότητα του αγώνα με τον Άρη ήταν η απουσία του Ρομπέρτο Κολαούτι. Πέραν από τα οκτώ γκολ που σημείωσε, ο Ισραηλινός επιθετικός αποτελεί τον πυλώνα γύρω από τον οποίο στηρίζεται η επιθετική ανάπτυξη της ομάδας και εσχάτως τον ποδοσφαιριστή που στοχεύουν οι αυτοματισμοί. Η απουσία του Αλέξα αλλά και του Κάλβο, μάλλον απλούστευσε το έργο του Ζόρζε Κόστα ο οποίος έριξε στο παιχνίδι τον Σουσιάν στον δεξί άκρο και τον Οκκά στην κορυφή.
Η ταχύτητα, το χαμηλό κέντρο βάρους και η δημιουργικότητα τόσο της επιθετικής τριπλέττας όσο και της δυάδας του κέντρου (Γκαρσία και Γκριγκαλασβίλι), προσέφερε καλή κυκλοφορία της μπάλας με τους Σουσιάν-Οκκά-Φοφανά να ανταλλάζουν συχνά θέσεις. Αντιλαμβανόμενος μάλιστα τους αμυντικογενείς προσανατολισμούς των φιλοξενουμένων, ο Ζόρζε Κόστα έδωσε οδηγίες σε Άντιτς και Δημητρίου να προωθούνται συχνά και να πρωταγωνιστούν στις δύο καλύτερες φάσεις στο πρώτο ημίχρονο.
Στις στημένες φάσεις οι εντολές του Πορτογάλου προπονητή ήταν ξεκάθαρες με τον Πάολο Ζόρζε να είναι δέκτης σχεδόν όλων των μεταβιβάσεων, αλλά και ο ποδοσφαιριστής που έχασε δύο πολύ καλές ευκαιρίες να σκοράρει με κεφαλιά.
Στηρίγματα στον επιθετικό κορυφής αλλά και κινήσεις ως κρυφός κυνηγός πραγματοποιούσε ο Γκριγκαλασβίλι, με τον Γκαρσία να ανταποκρίνεται σε αρκετά καλό βαθμό στον ελεύθερο ρόλο που έχει συνήθως ο Αλέξα.
Αν αξιοποιηθεί σωστά, η πρόσφατη νίκη μπορεί να προσδώσει στοιχεία στην ομάδα μας τα οποία ενδεχομένως να μην γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Απέναντι σε πολυπρόσωπες άμυνες, μια ευέλικτη επιθετική τριπλέτα αλλά και ένα άκρως δημιουργικό κέντρο μπορεί να αποτελέσει το αντικλείδι. Επιπρόσθετα σε παιχνίδια με ισάξιους αντίπαλους που η ομάδα μας βρίσκεται μπροστά στο σκορ, η ύπαρξη ενός πιο γρήγορου και εκρηκτικού ποδοσφαιριστή στην κορυφή της επίθεσης, μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις αντεπιθέσεις.
