Αν συγκρίνουμε τα δύο παιγνίδια με Ομόνοια και Απόλλωνα με τα παιγνίδια απέναντι σε Αλκή και Δόξα που ακολούθησαν, θα δούμε εκ διαμέτρου αντίθετη παρουσία της ομάδας μας. Ενώ στα πρώτα δύο ντέρμπι, που στα χαρτιά ήταν πολύ δυσκολότερα παιγνίδια, είδαμε μία Ανόρθωση με πάθος και κατάθεση ψυχής, στα επόμενα δύο θεωρητικά πιο εύκολα ήταν λες και κλείσαμε τους διακόπτες.
Είχαμε πει πολλές φορές ότι δεν είμαστε σε θέση να υποτιμήσουμε καμιά ομάδα, και δυστυχώς πέσαμε σε αυτή την παγίδα. Και αν στο παιγνίδι με την Αλκή μίλησε η ευστοχία μας, απέναντι σε μία καλύτερη αντίπαλο όπως τη Δόξα, τιμωρηθήκαμε για την χαλαρότητα που δείξαμε.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε επιλεκτικοί στα παιγνίδια που δίνουμε. Ήδη τρεις από τους έξι βαθμούς που πήραμε στα ντέρμπι χάθηκαν την περασμένη Κυριακή απέναντι στη Δόξα, και αν θέλουμε να κάνουμε πρωταθλητισμό δεν είναι αρκετές οι νίκες μόνο στα ντέρμπι.
Την Κυριακή ακολουθεί μία πολύ δύσκολη έξοδος στην Πάφο απέναντι στην Α.Ε Κουκλιών, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Αν θέλουμε να πάρουμε τη νίκη, τότε δεν πρέπει να δείξουμε τα σημάδια χαλάρωσης και υποτίμησης που δείξαμε με την Δόξα. Αλλιώς, ένα ακόμη χαστούκι δεν θα αποτελέσει έκπληξη και θα χαλάσουμε ότι καταφέραμε να κτίσουμε στα πρώτα παιγνίδια της χρονιάς…
