Η αλήθεια είναι ότι με τις αποχωρήσεις των δύο τελευταίων ημερών, ο κόσμος έχει αρχίσει να ανησυχεί (για τα καλά) ως προς το κατά πόσο η ομάδα θα παρουσιαστεί ανταγωνιστική την φετινή χρονιά. Όπως όλα δείχνουν το ράβε-ξύλωνε δεν θα αποφευχθεί για άλλη μια χρονιά μετά την διετία 2008-2009 ωστόσο, φαινομενικά τουλάχιστον, η ομάδα αλλάζει όχι με στόχο την ενδυνάμωσή της, αλλά.. κάτι άλλο.
Μήπως όμως η ριζική ανανέωση κάθε χρονιά έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα; Μήπως πήραμε κανένα τρόπαιο ή πετύχαμε κάποια Ευρωπαϊκή υπέρβαση την τελευταία πενταετία; Μήπως τελικά η φετινή χρονιά είναι η απαρχή αυτού που έπρεπε να γίνει εδώ και καιρό, δηλαδή της αγωνιστικής και οικονομικής αναβάθμισης/εξυγίανσης; Μήπως όμως αυτό που δεν πετύχαμε σταδιακά πρέπει να γίνει ριζικά;
Σε καμιά περίπτωση δεν μας αφήνει ικανοποιημένους η φυγή ποδοσφαιριστών κλάσης (Ίλιτς), ποδοσφαιριστών εργαλείων (Κόλιν), πόσο μάλλον ποδοσφαιριστές με συναισθηματικό δέσιμο (Λαμπάν). Ευελπιστούμε ότι οι τελευταίες κινήσεις ήταν κινήσεις «μαγκιάς» που όχι μόνο έφεραν χρήματα στα ταμείας της ομάδας, αλλά την απάλλαξαν από το βάρος ορισμένων συμβολαίων. Οι τολμηρές αυτές αποφάσεις θα γίνουν σεβαστές αν γίνονται στα πλαίσια ενός πλάνου και στρατηγικής.
