Αν εξαιρέσουμε το πρώτο και τελευταίο παιχνίδι με τον Πάμπο Χριστοδούλου στον πάγκο, η ομάδα μας κατάφερε να διατηρήσει το μηδέν παθητικό. Στον μεν πρώτο αγώνα με την ΑΕΚ η αποβολή του Βαλβέρδ στο 17ο λεπτό όπως επίσης και η προσπάθεια της ομάδας να φτάσει στην ισοφάριση, συνέβαλε στο βαρύ 0-3. Στον τελευταίο αγώνα με την Ομόνοια ουσιαστικά το βαρύ σκορ διαμορφώθηκε στο τελευτάιο 10λεπτο, όταν οι ποδοσφαιριστές μας είχαν ψάξει μαζικά το γκολ της ισοφάρισης.
Ακόμα και αν κάποιος αμφισβητεί τα παραπάνω, αυτό που είναι δεδομένο είναι η βελτίωση στην αμυντική προσήλωση στις στημένες φάσεις. Το γεγονός αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο μιας και ο νέος προπονητής έχει εφαρμόσει άμυνα ζώνης.
Όπως βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία, οι ψηλότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας (Ζόρζε, Ίλιτς, Αλέξα) παρατάσσονται στο ύψος της μικρής περιοχής καλύπτοντας ουσιαστικά χώρο και όχι παίκτες. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται ο κίνδυνος να απαλλαγεί ένας επιθετικός από το προσωπικό του μαρκάρισμα, μιας και υπάρχει κάποιου είδους αλληλοκάλυψη.
Η επιλογή των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών δεν είναι τυχαία μιας και επιλέγονται οι ψηλότεροι και δυνατότεροι ποδοσφαιριστές σε μια περιοχή που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να εκτελεστεί το στημένο. Επίσης υπάρχει ευκολία στο ομαλό και ομαδικό ανέβασμα της αμυντικής γραμμής μετά από απομάκρυνση, ώστε να εφαρμοστεί το τεχνητό οφσάιντ.
