Επιστολή από φίλο του Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην αυτή του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο [email protected]
Είμαι 18 χρόνων από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι και την Ανόρθωση. Ο πατέρας μου από μικρό μου μιλούσε για την Αμμόχωστο και ειδικότερα ο παππούς μου. Από το παρατηρητήριο της Δερύνιας με έπαιρναν και έβλεπα από μακριά την “πόλη φάντασμα”. Ποτέ δεν την επισκέφτηκα, δεν θα αντέξω να την δω φυλακισμένη στο συρματόπλεγμα ή να βλέπω τους Τούρκους να την κατοικούν παράνομα.
Το μόνο πράγμα που μου θυμίζει αυτή την πόλη είναι η ΑΝΟΡΘΩΣΗ . Βλέπετε, εμείς η νέα γενιά δεν ζήσαμε στην Αμμόχωστο, δεν έχουμε εμπειρίες από την πόλη του Ευαγόρα, μόνο βλέποντας παλιές φωτογραφίες αλλά, όταν μας ρωτούσαν “από πού είσαι;”, απαντούσαμε με περηφάνια “που την Αμμόχωστο” και στην συνέχεια απαντούσαμε με ακόμη μεγαλύτερη περηφάνια “είμαι Ανορθωσιάτης” . Δυο λέξεις ταυτόσημες, με τόσες αναμνήσεις. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τον αποκλεισμό της τραμζοσπορ , την πρόκριση στους ομίλους του champions league;
Όλα αυτά σημαντικά, αλλά τα πιο σημαντικά είναι οι ιστορικές μορφές που αναδείχτηκαν μέσα από την Ανόρθωση: του Γρήγορη Αυξέντιου ,τα Κυριάκου Μάτση, του Αντώνη Παπαδόπουλου. Το όνομα του τελευταίου φέρει το ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ γήπεδο της ομάδας μας (γιατί το ΓΣΕ είναι η φυσική μας έδρα) όπου ο κάθε Ανορθωσιάτης αναπολεί στιγμές δόξας, στιγμές Αμμόχωστου.
Νομίζω έχω γράψει αρκετά. Τώρα, στα της κατάστασης της ομάδας μας δεν θέλω να μπω στο ρόλο του δικαστή και να αποδώσω ευθύνες, αλώστε δεν είμαι ο αρμόδιος. Το μόνο που θέλω είναι να πω στους διοικούντες ότι η ΑΝΟΡΘΩΣΗ είναι υπεράνω όλων σας, δεν μπορείτε να υψώσετε ανάστημα πάνω από τον φοίνικα, κανένας δεν μπορεί. Αφήστε στην άκρη τα μίση και τις έχθρες σας όλοι, αν δεν μπορείτε αδειάστε μας την γωνία. Αναλογιστείτε σε ποιο σωματείο βρίσκεστε, το βάρος του ονόματος και της ιστορίας του. Θέλετε να είστε η καταραμένη γενιά της Ανόρθωσης;
Όσο και αν φαίνεται παράλογο, μερικοί δεν αγαπούν πραγματικά την ομάδα, για μερικά ψωροευρώ πουλούν τα πάντα. Ναι κύριοι, χρειαζόμαστε χρήματα γιατί μερικοί φρόντισαν εν αγνοία τους ή όχι, να φέρουν την ομάδα ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Ποτέ αυτή η ομάδα δεν σώθηκε από διοικήσεις, αλλά από τον κόσμο της.
X.A
