Πολύς λόγος γίνεται για το πώς αγωνίζονται οι ομάδες του Πάμπου, με αναφορές τύπου κατενάτσιο που χρησιμοποιεί ο Κύπριος τεχνικός στις ομάδες που προπονεί. Ιδιαίτερα γίνεται αναφορά για την περσινή ΑΕΛ, κάτι όμως που απέχει από την πραγματικότητα.
Η ΑΕΛ πέρσι, ήταν η ομάδα με την καλύτερη άμυνα και η οποία πολύ μα πολύ δύσκολα δεχόταν τέρμα. Ήταν πανίσχυρη στις στατικές φάσεις, ενώ η πίεση από ψηλά και το ασφυχτικό πρέσσινγκ, δυσκόλευε τους αντιπάλους οι οποίοι δεν μπορούσαν να κάνουν το παιγνίδι τους.
Στην επίθεση όμως, ήταν μία ομάδα που εκμεταλλευόταν αρκετά τα άκρα της και ανέβαζε αρκετούς ποδοσφαιριστές στην αντίπαλη περιοχή. Η ταχύτητα των ποδοσφαιριστών της, επέτρεπε στην ΑΕΛ να ολοκληρώνει επιθέσεις σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχε πρόβλημα στο τέρμα.
Και αυτό είναι λογικό, γιατί οι δύο επιθετικές λύσεις που είχε, ήταν οι Βουό, Ντίξον, οι οποίοι αν και φιλότιμοι ποδοσφαιριστές, δεν είναι αυτό που θα τους πεις φόβητρο. Στην Ανόρθωση όμως, ο Πάμπος Χριστοδούλου θα βρει μία ομάδα με τρομερή δύναμη πυρός, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει τεράστιο πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων. Είναι περισσότερο θέμα ψυχολογίας, κάτι που καλείται να δουλέψει πάνω του ο Κύπριος τεχνικός.
