Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη, έδωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ομάδας μας, η πετοσφαιρίστρια μας Κάλια Βασιλείου. Η Κάλια αγωνίζεται στην θέση της πασαδόρου, είναι 25 χρονών και έχει ύψος 1.80. Είναι η δεύτερη αρχηγός της ομάδας γυναικών και αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα από το 2006. Ακολουθεί η συνέντευξη της.
Ερ: Κάλια, Πότε και πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με την πετόσφαιρα;
– Η αγάπη μου για την πετόσφαιρα, ξεκίνησε όταν ήμουν 4-5 χρονών. Η Θεία μου, Άντρη Ζαχαρίου αγωνιζόταν στην Ομάδα Γυναικών της Ανόρθωσης. Ήθελα να πηγαίνω κάθε μέρα μαζί της στην προπόνηση, να παίρνω μία μπάλα του βόλεϊ και να παίζω στον τοίχο. Στην ηλικία των 10, εντάχθηκα κανονικά σε πετοσφαιρική ομάδα και άρχισα προπονήσεις.
Ερ: Σε ποιες άλλες ομάδες αγωνίστηκες πριν την Ανόρθωση;
– Αγωνιζόμουν στο ΘΟΪ Αυγόρου μέχρι τα δεκαεφτά μου. Το 2006, πραγματοποίησα το όνειρο μου και εντάχθηκα στην μεγάλη οικογένεια της Ανόρθωσης.
Ερ: Εκτός από πασαδόρος, αγωνίστηκες σε κάποια άλλη θέση;
– Σε πιο μικρή ηλικία αγωνίστηκα σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Τελικά όμως, με προπονητή τον κ. Ντιμίτρι Λέτσιεφ, και παρά τις αρχικές μου αντιδράσεις, καθιερώθηκα σαν πασαδόρος και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω γι αυτό.
Ερ: Νομίζεις ότι είναι καλό το επίπεδο της γυναικείας πετόσφαιρας στην Κύπρο; Είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα;
– Η κάθοδος ποιοτικών αθλητριών από το εξωτερικό, ανεβάζει το επίπεδο του Κυπριακού πρωταθλήματος, αλλά παράλληλα περιορίζει τις Κύπριες παίχτριες και τους δίνει λιγότερες πιθανότητες να παίξουν σαν βασικές στις ομάδες τους. Ευτυχώς στο βόλεϊ, έχουμε το όριο των τριών ξένων ανά ομάδα, έτσι ενώ αναβαίνει σημαντικά το επίπεδο, οι Κύπριες δεν είναι κομπάρσοι. Οι ξένες βοηθούν τις Κύπριες και το ανάποδο, αφού η συμβολή των Κυπρίων είναι απαραίτητη.
Ερ: Θα σύστηνες σε ένα μικρό κορίτσι να ασχοληθεί με την πετόσφαιρα; Έχει πράγματα να κερδίσει ή θα αντιμετωπίσει δυσκολίες που ίσως δεν το αξίζουν;
– Η πετόσφαιρα είναι ομαδικό άθλημα. Σε ένα ομαδικό άθλημα μαθαίνεις να μην είσαι εγωιστής, και να σέβεσαι τους συμπαίχτες αλλά και τους αντιπάλους σου. Για μένα όμως, το πιο σημαντικό είναι η πειθαρχία. Μαθαίνεις να ακούς και να δέχεσαι την κριτική και αυτό σε βοηθά να γίνεις καλύτερος αθλητής αλλά και καλύτερος άνθρωπος. Ακόμα να σας πω, ότι οι καλύτερες μου φιλίες είναι ή ήταν από τον χώρο του βόλεϊ. Νομίζω αυτό από μόνο του λέει πολλά!
Ερ: Αντιλαμβάνομαι ότι αν και οι περισσότερες κοπέλες ασχολούνται και με κάτι άλλο, αφιερώνετε πάρα πολλές ώρες καθημερινά στις προπονήσεις. Πόσο δύσκολο είναι για μια κοπέλα και ειδικά αν έχει και οικογένεια;
– Χρειάζονται θυσίες όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Ειδικά σε μια ομάδα όπως είναι η Ανόρθωση, που η ήττα και η δεύτερη θέση είναι αποτυχία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον αρραβωνιαστικό μου γιατί με στηρίζει διαρκώς, και με εμψυχώνει στις δύσκολες στιγμές. Όταν έρχεται η απογοήτευση από μια ήττα, είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίξουν και να σου ανεβάσουν την ψυχολογία.
Ερ: Για τον κόσμο που έρχεται (αν έρχεται) στα παιχνίδια τι έχεις να πεις; Νομίζεις ότι είναι υποτιμημένο το άθλημα;
– Δυστυχώς ο κόσμος που έρχεται στα παιχνίδια της πετόσφαιρας δεν είναι και πολύς. Ξέρω ότι ο βασιλιάς των σπορ είναι το ποδόσφαιρο, αλλά έχει και το βόλεϊ πολλές συγκινήσεις και αυτό το ξέρουν καλά όσοι έχουν ασχοληθεί μαζί του. Δεν είναι τυχαίο που όσοι αρχίσουν να παρακολουθούν τα παιχνίδια, κολλούν με την πετόσφαιρα.
Ερ: Ξέρουμε ότι πολλές φορές οι σχέσεις μεταξύ γυναικών περνούν κρίσεις. Συμβαίνει αυτό στην Ανόρθωση, και αν συμβαίνει πως το αντιμετωπίζετε;
– Ναι! (γέλιο) Κατά ένα παράξενο τρόπο όμως, στην ομάδα μας τα δύο τελευταία χρόνια δεν συμβαίνει αυτό. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Μπορεί να ακούγεται λίγο κλισέ όμως είναι η αλήθεια. Είμαστε η μία κοπέλα δίπλα στην άλλη, σε χαρές και σε λύπες. Είναι σημαντικό να έχεις καλό κλίμα στην ομάδα, για να αποδίδει καλά η ομάδα.
Ερ: Για τον προπονητή σας τι έχεις να πεις;
– Ο κ. Μιχαήλ Ομελτσένκο, είναι άνθρωπος με πολλές γνώσεις και εμπειρία στον χώρο του βόλεϊ. Προσπαθεί καθημερινά στις προπονήσεις, να μας κάνει καλύτερες αθλήτριες, και δεν δέχεται την ήττα σαν επιλογή. Έχει στόχους για την ομάδα, τόσο εντός Κύπρου, αλλά και για καλή παρουσία στους Ευρωπαϊκούς μας αγώνες.
Ερ: Για την φετινή χρονιά τι έχεις να πεις; Κατακτήσατε ήδη το Πρωτάθλημα με διαφορά, στην αρχή της σεζόν το Super Cup, και από ότι φαίνεται θα υπερασπιστείτε και τον τίτλο σας στο Κύπελλο. Είναι η ομάδα μας τόσο δυνατή ή απλά οι άλλες ομάδες αποδυναμώθηκαν;
– Φέτος ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλες τις ομάδες, κυρίως οικονομικά. Σίγουρα κάποιες ομάδες αποδυναμώθηκαν, κάποιες ανανεώθηκαν, αλλά εμείς είμαστε σχεδόν όπως και πέρσι. Με το έμψυχο υλικό που έχουμε στην ομάδα μας, νομίζω ήταν στα χέρια μας το να πάρουμε αυτό το πρωτάθλημα, κάτι που ίσως να μπορούσαμε και πέρσι αν είχαμε και λίγο περισσότερη τύχη. Δουλέψαμε πολύ σκληρά από το καλοκαίρι και αντιμετωπίσαμε κάθε παιχνίδι με σοβαρότητα. Έτσι καταφέραμε κάτι πρωτόγνωρο, και κατακτήσαμε τον τίτλο 4 αγώνες πριν το τέλος. Σήμερα, ενώ απομένει μόνο ένας αγώνας, εξακολουθούμε να είμαστε αήττητες με 19 νίκες! Δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά είμαι σίγουρή ότι θα αντέξουμε ως το τέλος.
Ερ: Παρακολουθείς ποδόσφαιρο; Ποια ομάδα υποστηρίζεις;
– Ναι, μου αρέσει το ποδόσφαιρο, και απλά να σας πω, ότι όταν ήμουν πιο μικρή, κάποιες προπονήσεις του Σαββατοκυρίακου τις έχανα για να πάω να παρακολουθήσω την ΑΝΟΡΘΩΣΗ!
Ερ: Νομίζεις ότι μπορεί να πάρει φέτος το Πρωτάθλημα η ποδοσφαιρική Ανόρθωση;
– Πιστεύω ότι μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα και στο ποδόσφαιρο. Μετά από κάποια άσχημα αποτελέσματα, η ψυχολογία των παιχτών δεν είναι και η καλύτερη, όμως με συγκέντρωση και πείσμα η ομάδα μας θα είναι εκεί που της αξίζει! Στην κορυφή!
Ερ: Καλή επιτυχία για την συνέχεια, τόσο σε εσένα προσωπικά όσο και στην Ομάδα μας!
– Ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές μου, τους ανθρώπους της Ανόρθωσης που τρέχουν για μας από το πρωί μέχρι το βράδυ, και ειδικά τον κ. Σωτήρη Μιχαήλ που είναι για εμάς όλες σαν δεύτερος πατέρας! Τέλος, να ευχαριστήσω την μητέρα μου, που σε κάποιες δύσκολες στιγμές δεν με άφησε να σταματήσω το βόλεϊ!
