Στη ραδιοφωνική συχνότητα του Active μίλησε ο Τραϊανός Δέλλας. Ο Ελλαδίτης που έμεινε στην ομάδα μας για σχεδόν δύο χρόνια, θυμήθηκε το πέρασμα του από την ομάδα μας και είπε αρκετά και διάφορα.
Αναλυτικά πιο κάτω αυτά που ανέφερε.
«Η Ανόρθωση κομμάτι της ιστορικής καριέρας μου, πολύ σημαντικό. Καταφέραμε με όλη την ομάδα τότε, κάτι πολύ μεγάλο και είμαι πολύ χαρούμενος γιατί με τη δικιά μου παρουσία και των άλλων, επιτύχαμε κάτι που δεν είχε γίνει προηγουμένως. Ήμασταν οι πρώτοι. Καταπληκτικός ο κόσμος της Ανόρθωσης, πονεμένος, πικραμένος από τον ξεριζωμό και το έμβλημα ο Φοίνικας αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία της ομάδας και το DNA της», είπε αρχικά, αναφερόμενος ακολούθως στα κουμπαριά που διατηρεί στην Κύπρο:
«Ευχαριστώ τον Σάββα Κάκο που με έφερε στην Κύπρο. Πραγματικός κύριος με κεφαλαία. Με πάντρεψε ο Κάκος και οι Ανδρέας και Στάλω Ηλία, βάφτισαν την κόρη μας (σ.σ. παντρεμένος ως γνωστόν με τη Γωγώ Μαστροκώστα). Δεν κάνω εχθρούς από όπου περνάω μόνο φίλους κάνω».
Ακολούθως, αποκάλυψε τους λόγους για τους οποίους κάποιοι τον παρεξήγησαν στην Ανόρθωση: «Παρεξηγήθηκα από πολλούς. Ερχόμενος βρήκα μια κατάσταση, όχι τόσο επαγγελματική. Έβλεπα μεν, ότι υπήρχε προοπτική στο σύλλογο και ένιωθα πως έπρεπε να κάνω μια παρέμβαση για επιπλέον βελτίωση και έλεγα πως κάποια πράγματα θα μπορούσαν να δουλέψουν αλλιώς, ξεκινώντας από μικρά πράγματα, τα οποία θεωρούνται αυτονόητα στο εξωτερικό. Τα αυτονόητα τότε στην Κύπρο, κάποιοι τα θεωρούσαν υπερβολικά. Αν κάνεις καλά τα μικρά-μικρά, θα έρθει και το μεγάλο. Αυτή την προσέγγιση είχα. Τα βιώματά μου, ένιωθα την ανάγκη να τα μεταφέρω όπου κι αν πήγαινα, δεν ήθελα να είμαι πάνω από κάποιον».
Και πρόσθεσε: «Δεν έπαιξα καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της Ανόρθωσης, δεν το βλέπω έτσι. Είχα ζητήσει έναν φροντιστή να οργανώσει περισσότερο τα αποδυτήρια στα θέματα ένδυσης και υπόδησης. Πρόκειται για μικρά πράγματα κι αυτό το παράδειγμα άλλαξε τη ψυχολογία των παικτών. Έβρισκαν έτοιμα πεντακάθαρα παπούτσια και ρούχα. Το μεγαλύτερο προτέρημα είναι να υπάρχει επαγγελματισμός. Φτιάχτηκε ένα γκρουπ παικτών που διψούσε για διακρίσεις και υπήρχε ένας προπονητής, ο Τιμούρ Κετσπάγια που ήξερε τι ζητούσε και από πίσω η διοίκηση που λειτουργούσε καλά. Παίκτες πληρωμένοι, χαρούμενοι και δίψα για μεγάλες επιτυχίες».
Στη συνέχεια ανέφερε πως πρόλαβε αντιμετώπισε τον Κετσπάγια στην Αγγλία: «Με τον Τιμούρ έχουμε παίξει και αντίπαλοι σε έναν ημιτελικό κυπέλλου, όταν αγωνιζόταν στην Νιούκαστλ. Είμαστε φίλοι και δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του. Παθιασμένος, καλό παιδί με μεγάλες παραστάσεις και φέτος το πάει πολύ καλά και χαίρομαι. Έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Παρακολουθώ περισσότερο τα αποτελέσματα, δεν βλέπω αγώνες στην Κύπρο. Είναι πιο ανεβασμένη από κάθε άλλη χρονιά στο πρόσφατο παρελθόν και αυτό οφείλεται περισσότερο στον Τιμούρ».
Θυμάται επίσης τον Σάβιο Μπαρτολίνι ως τον σπουδαιότερο ίσως παίκτη -λόγω καριέρας-, εκείνη την περίοδο, αλλά και κάποιους που ξεχώρισε: «Πολύ καλός ήταν ο Σάβιο, όντως αλλά και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Υπήρχαν πολύ καλοί παίκτες, όπως ο Λαμπάν που ήταν νεαρός τότε και ξέρω ότι παίζει ακόμα. Ο Νικολάου ήταν επίσης εξαιρετικός. Έμπειρος παίκτης μπορούσε να παίξει διαφορές θέσεις και αυτό για έναν προπονητή είναι πολύτιμο. Λύνονται τα χέρια του. Ο Σιέλης θυμάμαι ήτανε ένα ταλέντο τότε και διέπρεπε στην εφηβική ομάδα και άκουσα ότι είναι στην Κορέα σήμερα. Τότε έδειχνε ότι είχε τα φόντα να πάει ψηλά».
Για τα «Οκτωβριανά» και το τότε σκάνδαλο με τη διοίκηση Ανδρέα Παντελή, απάντησε: «Δεν θυμάμαι ούτε ασχολήθηκα με το τι έχει συμβεί τότε. Εκείνη την περίοδο, τον Χειμώνα ήταν πολύ δύσκολη για μένα, επειδή συνέπεσε με την ασθένεια της συζύγου μου και δεν έδινα σημασία, αλλά το ότι υπήρχε πρόβλημα μετά, υπήρχε και ήταν μεγάλο. Καθόρισε τη μετέπειτα καθοδική πορεία της ομάδας. Η Ανόρθωση μετά τον άθλο στο Τσάμπιονς Λιγκ είχε προοπτική για ψηλότερα και αυτά τα προβλήματα, καθήλωσαν την ομάδα και έπαιξαν σημαντικό ρόλο για τα επόμενα χρόνια»
Για το 3-0 επί του Ολυμπιακού στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» που έπαιξε πρόσφατα και σε ομαδική προβολή στο Facebook της Ανόρθωσης, είπε: «Ο τρόπος που ήρθε η νίκη, σφράγισε την πορεία μας και σημαντικό επίσης ήταν το ματς με τη Ραπίντ Βιέννης όπου έκανα ντεμπούτο. Περάσαμε δύσκολα ευτυχώς σκοράραμε νωρίς και μετά μας ζόρισαν. Με τον Ολυμπιακό κάναμε όλοι σπουδαίο ματς, μας υποτίμησαν, η ατμόσφαιρα ήταν καυτή στην έδρα μας. Όταν υποτιμάς πληρώνεις ακριβά. Περίμενα περισσότερη πίεση στο “Καραϊσκάκης”, ενώ προηγήθηκαν παρατράγουδα την παραμονή του επαναληπτικού. Το άγχος ήταν μεγάλο, φαινότανε, αλλά πραγματικά είχαμε ψυχή. Βίωσα αντιζηλίες και βρισίδια από την κερκίδα. ΟΚ αυτά πάντα θα υπάρχουν. Όταν συναντώ ανθρώπους και παραλληλίζω τη δουλειά του παίκτη με κάποιο γραφειακό επάγγελμα και συναντήσω κάποιον του γραφείου του λέω: “Εγώ που παίζω ποδόσφαιρο και έρθω από πάνω σου στο γραφείο κι αρχίζω και σε βρίζω χωρίς λόγο τι θα κάνεις;”. “Θα σε πλακώσω”, μου λέει και απαντάω: “Εγώ που παίζω ποδόσφαιρο δεν έχω δικαίωμα να σε πλακώσω που με βρίζεις και μου ρίχνεις πέτρες. Αν το κάνω σε σένα όμως που είσαι στο γραφείο μπορείς”. Εάν τους φέρεις στη δικιά σου πλευρά καταλαβαίνουν, τo λέω και δημόσια».
Στην Ελλάδα, ο Δέλλας ταυτίστηκε περισσότερο με την ΑΕΚ, αφού εκτός από παίκτης, διετέλεσε και προπονητής στα πολύ δύσκολα χρόνια της, όταν έπεσε στη Γ’ Εθνική. Και βρήκε ομοιότητες μεταξύ ΑΕΚ και Ανόρθωσης: «Έκανα τον παραλληλισμό της προσφυγιάς και υπάρχουν πολλές ομοιότητες. Σε αυτές τις ομάδες υπάρχει πολύ συναίσθημα στον κόσμο, πέρα από το πάθος. Υπάρχει, βέβαια και μία εσωτερική φαγωμάρα, δεν υπερισχύει, αλλά μερικές φορές εκεί που τα πράγματα είναι πολύ καλά πρέπει να χαλάσουν για κάποιο λόγο, που δεν μπορώ να το καταλάβω…».