Δεν είναι μυστικό ότι από τη στιγμή που ο Ισραηλινός επιθετικός μπήκε στην ενδεκάδα, όλο το παιχνίδι της ομάδας έχει κτιστεί γύρω του. Ακόμα και η μεταβολή του συστήματος σε 4-4-2 είχε σκόπο αφενός μεν την αντιμετώπιση της λειψανδρίας στην μεσαία γραμμή, αφετέρου στην μέγιστη αξιοποίηση του τρίτου σκόρερ της ομάδας.
Την δεδομένη στιγμή με το ντεφορμάρισμα επιθετικών ποδοσφαιριστών και την επιστροφή Λαμπάν και Αλέξα σε πλήρης αγωνιστικούς ρυθμούς, ο προπονητής καλείται να αξιοποιήσει το ρόστερ χωρίς αυτό να αποτελέσει.. μπούμεραγκ. Από τη στιγμή που ο Ινζχάγκι παραμένει αμετακίνητος από τη κορυφή της επίθεσης σε σύστημα 4-3-3, τότε ο Ρέζεκ μετατοπίζεται στο άκρο ενώ ο Σπατάτσιο δεν έχει την ευχέρεια να κατεβαίνει χαμηλά και να παίρνει την μπάλα από την άμυνα.
Η χρυσή τομή επί της οθόνης μας..