Μόνο καλό θα μας κάνει το μεσοβδόμαδο παιχνίδι με την Ομόνοια για το κύπελλο, αφού είναι μια χρυσή ευκαιρία να σταματήσουμε την γκρίνια και την ηττοπάθεια που – κακά τα ψέματα – έφερε το στραβοπάτημα στο Δασάκι. Συγκεντρωνόμενοι στον αγώνα της Τετάρτης, αφήνουμε πίσω τα όσα προηγήθηκαν και βάζουμε πλώρη για τη νέα αρχή.
Οι πιθανότητες όχι απλά δεν είναι υπέρ μας, αλλά είμαστε το μεγάλο αουτσάιντερ για την επόμενη φάση. Αυτό, κατά μία έννοια έννοια είναι καλό, αφού αν το απευκταίο τελικά επιβεβαιωθεί, κανείς δεν πρόκειται να παραπονεθεί για μια πρόκριση που ουσιαστικά χάθηκε στη Λευκωσία. Οι παίχτες όμως και ο προπονητής μας, αντιμετωπίζοντας μια ομάδα που αναμένεται να ταμπουρωθεί στην άμυνα και να ψάξει το γκολ στην αντεπίθεση, έχουν την ευκαιρία να φορέσουν την… καλή τους στολή και να μας θυμίσουν τις προ μηνός εμφανίσεις. Αν τελικά πέσουμε, θέλουμε να γίνει αξιοπρεπώς, μαχόμενοι στο γήπεδο.
Μπορεί να μην υπάρχει ιδιαίτερο κίνητρο για την παρουσία μας στο Αντώνης Παπαδόπουλος, ωστόσο, ας το δούμε σαν ένα τρόπο οικονομικής ενίσχυσης της ομάδας. Τα έξοδα είναι πολλά, τα κριτήρια Μαρτίου πλησιάζουν και κάθε ευρώ είναι πολύτιμο. Γι’ αυτό, ας έχουμε το νου μας, να μην… πριμοδοτήσουμε και πάλι την ΚΟΠ, απαντώντας σε τυχόν προκλήσεις των αντιπάλων…
