Η στροφή στην αγορά της Βουλγαρίας δεν είναι τωρινό φαινόμενο για την Ανόρθωση. Πρώτος την αρχή την είχε κάνει ο Ιορδάνοφ. Προς τη συγκεκριμένη αγορά, είχε στραφεί η ομάδα μας στα μέσα της δεκαετίας του 90, όταν στον πάγκο ήταν ο Γκεόργκι Βασίλιεφ, ενώ ποδοσφαιριστές απο την Βαλκανική χώρα φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας σε διάφορα χρονικά σημεία ενώ την τιμιτική τους, την είχαν και όταν στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας ήταν ο Στάνιμιρ Στόιλοφ.
Με αφορμή την απόκτηση του Γκάντσεφ αλλά και του Μπανταλόφσκι επιχειρούμε μία ανασκόπηση στους Βούλγαρους που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας μας.
Ιορδάν Ιορδάνοφ: Πρώτος χρονικά όπως προαναφέραμε ήταν ο Ιορδάνοφ. Ήρθε σαν ξένος από τη Βουλγαρία, για να αποτελέσει στο τέλος της ημέρας ένα δικό μας άνθρωπο, φίλο και υποστηρικτή της Ανόρθωσης. Χαρισματικός μεσοεπιθετικός που ήρθε στην ομάδα μας το 1982 επί ημερών του Βούλγαρου προπονητή Ίλτσεφ για να αποχωρήσει τρία χρόνια αργότερα. Με το πέρας της καριέρας του συνέχισε στα τμήματα υποδομής και από τα χέρια του βγήκαν οι ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν τον κορμό της ομάδας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 90. Μάλιστα, ήταν και ο προπονητής που στο τέλος οδήγησε την ομάδα στο πρώτο πρωτάθλημα στην προσφυγιά, μιας και μετά την απόλυση Μουσκάλη το 1995, ήταν αυτός που ανέλαβε το τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας.
Στέφαν Στεφάνοφ: Ήρθε στην ομάδα μας το 1983, δεν έμεινε για πολύ όμως. Το κακό ξεκίνημα σε μία χρονιά που είχαν καλλιεργηθεί προσδοκίες τίτλου, έφεραν την πρόωρη αποδέσμευση του με την πάροδο πέντε μόλις αγωνιστικών.
Νικολάι Κόστοφ: Ήρθε στην ομάδα μας το 1990. Επιτελικός μέσος με καλό πόδι. Αγωνίστηκε στην Ανόρθωση την περίοδο 1990-91 αλλά και το 1992-93. Με το πέρας της καριέρας του συνέχισε στα τμήματα υποδομής. Μάλιστα τον Ιανουάριο του 2002 ανέλαβε ως πρώτος προπονητής για να αποχωρήσει από την ομάδα μετά την ταπεινωτική ήττα από τον ΑΠΟΕΛ με 6-3 στο Super Cup.
Ίλιαν Κυριάκοφ: Ο κοντορεβιθούλης Ίλιαν αποτέλεσε τη μοναδική σανίδα σωτηρίας, από τη Βουλγάρικη παροικία του 1995. Μετά από καριέρα στην Ισπανία και στη Βουλγαρία ήρθε στην ομάδα μας. Διεισδυτικός, του άρεσαν τα σλάλομ και οι ατομικές προσπάθειες. Ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, κάτι που στο τέλος της χρονιάς έφερε τη μεταγραφή του στην Αμπερντήν Σκωτίας έναντι εντός σεβαστού ποσού.
Βαλεντίν Ιγνάτοφ: Το καλοκαίρι του 1995, η ομάδα μας έκανε στροφή στην αγορά της Βουλγαρίας, προκειμένου να διατηρήσει τα σκήπτρα. Για παρτενέρ του Σίνισα Γκόγκιτς, επιλέχθηκε ο Βαλεντίν Ιγνάτοφ. Παρά το πειστικό ξεκίνημα του στα παιχνίδια με την Ρέηντζερς, στο τέλος αποδείχθηκε ιδιαίτερα βαρύς και δεν κατάφερε να δικαιώσει όσους πίστεψαν στον Βούλγαρο διεθνή που ένα χρόνο μετά αποχώρησε.
Νικολάι Τοντόροφ: Ήρθε το καλοκαίρι του 1995. Επιλέχθηκε να είναι ο μαέστρος της ομάδας. Διεθνής Βούλγαρος με δυνατό ευθύβολο σουτ. Μας άφησε να θυμόμαστε ένα γκολ με τον Απόλλωνα. Σε καμία περίπτωση δεν έπεισε με την αξία του… βγήκε νωρίς εκτός ενδεκάδας και οι χαρακτηρισμοί στην κερκίδα έδιναν και έπαιρναν.
Μπίσερ Ιβανόφ: Ήρθε στην ομάδα μας το καλοκαίρι του 2004, όταν οι Παντελή και Κετσπάγια είχαν ξεκινήσει την αναδόμηση της ομάδας. Αμυντικός μέσος. Αγωνίστηκε σε κάποια φιλικά, ωστόσο λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος επικαλέστηκε προσωπικούς λόγους και αποχώρησε.
Μεθόντι Ντεγιάνοφ: Πραγματικός καλλιτέχνης της μπάλας, που έφτασε λίγο μακριά από τη μεταγραφή του στην Μπαρτσελόνα. Μετά από πολυετή καριέρα στην ΤΣΣΚΑ και στον ΟΦΗ, ήρθε το καλοκαίρι του 2007 στην Ανόρθωση, ως ένας ακόμη αντί-Κινκλάτζε. Δεκάρι παλαιάς κοπής, με μαγικό πόδι και καθόλου τρεξίματα. Δεν ήταν στις πρώτες επιλογές του Κετσπάγια, μιας και προτιμούσε ποδοσφαιριστές περισσότερο εργάτες στο γήπεδο. Όταν και όποτε χρειάστηκε έδωσε βοήθειες ενώ σκόραρε και κάποια γκολ από εκτελέσεις στημένων. Στο τέλος της χρονιάς αποχώρησε.
Στάνισλαβ Αγγέλοφ: Πραγματικός πολυθεσίτης και παίκτης κλειδί, αφού μπορούσε να αγωνιστεί τόσο στη μεσαία γραμμή, όσο και στην άμυνα. Ήρθε στην ομάδα μας στις αρχές του 2011, ως μία επιλογή του Στόιλοφ και ένας ποδοσφαιριστής ικανός να φέρει την αναγέννηση στην ομάδα μας. Έμεινε μέχρι τον Μάρτη του 2012, όταν ο Λέβι τον έβγαλε εκτός ομάδας λόγω πειθαρχικών. Το πρώτο μισό η απόδοση του ήταν ικανοποιητική και άρεσε πολύ, ενώ στο δεύτερο μισό δεν κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Εμίλ Αγγέλοφ: Η δυστοκία απόκτησης του Μιχάλη Κωνσταντίνου, έφεραν στην ομάδα μας το καλοκαίρι του 2011 τον Βούλγαρο επιθετικό Εμίλ Αγγέλοφ. Αγωνίστηκε μερικά λεπτά στα ευρωπαϊκά με την Ραμποτνίσκι. Στο τέλος του καλοκαιριού αποτέλεσε παρελθόν.
Ντίμιταρ Ιβάνκοφ: Μόνο τραγικές οι μνήμες που έρχονται από τον πολύπειρο Βούλγαρο τερματοφύλακα. Ήρθε στην ομάδα το καλοκαίρι του 2011. Αγωνίστηκε στα δύο παιχνίδια με την Ραμποτνίσκι, με τις τραγικές του εμφανίσεις… να αποτελούν κλειδί στην πρόκριση της Σκοπιανής ομάδας. Αποχώρησε λίγο μετά τα παιχνίδια με την Ραμποτνίσκι.
Μαρκίνιος: Ο Βραζιλιάνος με Βουλγάρικο διαβατήριο και διεθνής με την Βουλαρία ήρθε στην ομάδα μας το καλοκαίρι του 2011 όντας διακαής πόθος του Στόιλοφ, με την ομάδα μας να πληρώνει ένα σεβαστό ποσό για τον αποκτήσει. Στον ένα χρόνο παρουσίας του, έδειξε ορισμένα καλά στοιχεία, αλλά δεν έδειξε καθόλου σταθερότητα. Ένα χρόνο αργότερα μεταγράφηκε σε ομάδα της Κίνας.
Ίγκορ Τόμασιτς: Κροάτης στην καταγωγή, που πολιτογραφήθηκε ως Βούλγαρος και αγωνίστηκε στην Εθνική Βουλγαρίας. Ήρθε και αυτός στην ομάδα μας το καλοκαίρι του 2011 κατόπιν προτροπής του Στόιλοφ. Πολύ καλό βιογραφικό αλλά παλαίμαχος και αργός. Με την έλευση του Λέβι τον Οκτώβριο περιθωροποιήθηκε, για να αποδεσμευτεί ένα χρόνο αργότερα, λαμβάνοντας μάλιστα και χοντρή αποζημίωση.
