Μετά από μία τέτοια ήττα, είναι λογικό να σε κυριεύει ο θυμός. Είναι βαρύ και ασήκωτο το 6-0, ωστόσο το να ζητούμε το κεφάλι του Ρόνι Λέβι επί πίνακι, είναι το λιγότερο άδικο.
Είναι ο ίδιος προπονητής που μέχρι η ώρα 18:00 λέγαμε πως μπορεί να οδηγήσει την ομάδα μας στο κύπελλο. Είναι ο ίδιος προπονητής που με τη δουλειά του κέρδισε το σεβασμό όλων και είναι ο ίδιος προπονητής που μας θύμιζε τις ικανότητες της φετινής μας ομάδας. Είναι ο ίδιος προπονητής που κέρδισε τον Απόλλωνα πριν 3 βδομάδες και του έσπαγε το αήττητο σερί που έτρεχε και είναι ο ίδιος προπονητής που οι περισσότεροι υποκλινόμασταν στην τακτική του. Είναι ο ίδιος προπονητής που τις μέρες της διοικητικής αβεβαιότητας και που η ομάδα ήταν ακυβέρνητο καράβι, δούλεψε με αντιξοότητες για να αποφύγουμε ακόμα και αυτό τον εφιάλτη που λέγεται διαβάθμιση.
Και μια μικρή και σημαντική λεπτομέρεια, είναι ο ίδιος προπονητής που παρέλαβε μία ομάδα που δεν την έκτισε ο ίδιος, με τρανταχτές αδυναμίες και πολλούς ποδοσφαιριστές που αμείβονται πολύ περισσότερα από όσα αξίζουν.
