Από τακτικής άποψης, η περισσότερη κουβέντα επικεντρώνεται στην επιλογή του Ρόνι Λέβι να αγωνιστεί με δύο επιθετικούς για περίπου πενήντα λεπτά, μετατοπίζοντας παράλληλα τον Ράγιο στο αριστερό άκρο. Ήταν μια απάντηση του προπονητή στην ενίσχυση της μεσοαμυντικής γραμμής του Απόλλωνα, με τον αντίπαλο προπονητή να κάνει πρώτος κίνηση στην σκακιέρα και τον Ισραηλινό να απαντά.
Η αντίπαλη περιοχή μπορεί να γέμισε με δύο ποδοσφαιριστές, Καμπρέρα και Άλβες, ωστόσο το κουβάλημα της μπάλας μέχρι εκεί έγινε δυσκολότερο μιας και ο άξονας δεν είχε την ανάλογη δημιουργία. Το ανακάτεμα της τράπουλας συνεχίστηκε μετ την είσοδο του Κολούνγκα ο οποίος περιορίστηκε περισσότερο σε μπαλιές παρά να… μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή, στοιχείο βεβαίως που δίνει περισσότερο ο Καλό.
Τη δεδομένη στιγμή απαιτούνται δύο πράγματα. Πρώτον, ο προπονητής να αναλύσει το γιατί η ομάδα δεν αξιοποίησε την αριθμητική της υπεροχή και δεύτερον, ο κόσμος να μη βιαστεί να κρίνει τον αναμορφωτή της ομάδας για κάποιες επιλογές που ήταν μεν ορθολογικές, αλλά στην πράξη δεν έφεραν το ζητούμενο.
