Πέραν της εικόνας του πρώτου ημιχρόνου, δυστυχώς η γενικότερη παρουσία της Ανόρθωσης στο χθεσινό αγώνα, δεν ξέφυγε από την αντίστοιχη στο πρόσφατο παρελθόν. Ο προπονητής προσπάθησε να ανακατέψει την τράπουλα αλλά με το περιορισμένο ρόστερ που έχει στη διάθεσή του, αναγκάστηκε να επιστρατεύσει ποδοσφαιριστές που δεν χωρούσαν στο αρχικό του πλάνο.
Για παίκτες που γνωρίζουμε την αξία τους όπως οι Κόπριβετς, Βίκτορ και Γκάμπριελ, τίθεται θέμα αν έχουν το κίνητρο να αγωνιστούν σε μιαν ομάδα που παραπαίει. Κι αν δηλαδή έχουν μια σειρά αγώνων με κακές εμφανίσεις, ποιος θα τους τραβήξει το αυτί και ποιος είναι ικανός να τους αντικαταστήσει έστω και σε τέτοια κατάσταση;
Από εκεί και πέρα για αυτούς που πήραν το καλοκαίρι για αεροπλάνο στην Κύπρο, δυστυχώς ο Ρέινα δεν είναι και δε θα γίνει αριστερός ακραίος αμυντικός, ούτε ο Αγκιλάρ θα μάθει στα 32 του πως να απομακρύνει τη μπάλα ή πως να δίνει πάσα στα πέντε μέτρα.
Η συζήτηση κάθε εβδομάδα όλο και αναλώνεται στα λάθη του καλοκαιριού, ωστόσο με αυτά αναγκαζόμαστε να ζήσουμε μέχρι νεοτέρας. Είναι από τις περιπτώσεις που πραγματικά διερωτάσαι τι είναι πιο εύκολο να λυθεί. Το αγωνιστικό ή το διοικητικό;
Το σίγουρο είναι ότι για ακόμα μια φορά ο κόσμος της Ανόρθωσης είναι εκεί και δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει την ομάδα να λεηλατηθεί σε αυτήν τη δύσκολη και κρίσιμη περίοδο.
