Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην ιστοσελίδα 24sports.com.cy έδωσε ο Κώστας Πηλέας.
Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής της ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ ενθυμήθηκε το πέρασμα του από την ομάδα μας, σχολιάζοντας τις σχέσεις του με τον Ρόνι Λέβι ενώ χαρακτήρισε φανταστικό τον κόσμο της ομάδας.
Αναλυτικά πιο κάτω τα σχετικά αποσπάσματα.
Για το λόγο που επέλεξε να υπογράψει τότε στην Ανόρθωση: «Γιατί πίστευα ότι θα έπαιρνα περισσότερες ευκαιρίες απ’ ότι στο ΑΠΟΕΛ επειδή ήταν στο Τσάμπιονς Λιγκ τότε. Πήγα στην Ανόρθωση σε μια μεγάλη ομάδα, όμως εγώ ήμουν απογοητευμένος, από την Άρσεναλ ήρθα στην Κύπρο, άσχετα αν ήταν η Ανόρθωση, η διαφορά ήταν μεγάλη σε εγκαταστάσεις κλπ. Όμως εγώ συνέχιζα να δουλεύω, ήρθαν κάποιες ευκαιρίες, έπαιξα δέκα παιχνίδια, τα πήγα πολύ καλά, ο κόσμος με αγάπησε, αλλά με τον συγκεκριμένο προπονητή που ήταν εκεί τότε (σ.σ Ρόνι Λέβι), δεν είχαμε καλές σχέσεις, όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι παίκτες και για αυτό δεν έμεινε στη συνέχεια, ενώ ήταν πολύ καλός σαν προπονητής δεν είχε τη διαχείριση τη σωστή από τους παίκτες του. Μετά ήταν ένα διάστημα που είχα πρόταση από την Γερμανία, από την Καζερσλάουτερ, τότε 3η κατηγορία Γερμανίας, ήταν να πάω εκεί. Στο μεταξύ δεν έκανα στρατό, μέσω της Ανόρθωσης κατάφερα να μην κάνω. Τότε η Ανόρθωση με ήθελε, είχα συμβόλαιο και ήρθα πίσω όταν τελείωσε η προετοιμασία, ο συγκεκριμένος προπονητής δεν με ήθελε γιατί σηκώθηκα και έφυγα, με το δίκαιο του, τότε μίλησα με τον πρόεδρο και πήγα δανεικός στον Ερμή για να πάρω παιχνίδια. Ήταν δύσκολος χρόνος για την ομάδα, έμεινα πέντε μήνες, πήρα τις ευκαιρίες μου».
Την επόμενη χρονιά στην Ανόρθωση τι έγινε; «Ήρθε ο Τιμούρ τότε, πήγα πίσω, έκανα πολύ καλή προετοιμασία, με κράτησε στην ομάδα, όμως δεν πήρα ευκαιρίες. Δεύτερο χρόνο πήρα ευκαιρίες όχι στη θέση μου. Την επόμενη χρονιά ήθελαν να με ανανεώσουν, όμως εγώ αποφάσισα ότι ήθελα να πάω κάπου να παίξω βασικός. Τους είπα ευχαριστώ γιατί έζησα ωραίες στιγμές, πήρα Κύπελλο, ήταν ο κόσμος απίστευτος, πέρασα ωραία, φαντάσου να έπαιζα κιόλας. Ακόμη και σήμερα με ψάχνει ο κόσμος της Ανόρθωσης, μου στέλνουν μηνύματα και με συγχαίρει».
