Ανορθωσιάτισσες και Ανορθωσιάτες, χρόνια μας πολλά!
Πάνε εκατό-δέκα χρόνια από τότε που, υπερεκατό βιοπαλαιστές της Αμμοχώστου, υπό την καθοδήγηση του εκ Μάνης απόστολου της ενωτικής ιδέας Νικόλαου Καταλάνου, αποφασίζουν την ίδρυση Αναγνωστηρίου υπό την επωνυμία «Ανόρθωσις».
Μόλις ένα χρόνο αργότερα, η φήμη της Ανορθώσεως εξαπλώνεται στο πανελλήνιο. Ο Έλλην πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί γραπτώς στον Σύλλογό μας, προκειμένου να εκφράσει τις ευχαριστίες του για την διεξαγωγή εράνου υπέρ της πατρίδας. Ένας έρανος, ο οποίος θα αποφέρει το μυθικό για την εποχή ποσό των 1025 δραχμών.
Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, η Ανόρθωσις μετατρέπεται σε Μουσικό, Φιλολογικό και Φιλαθλητικό Σύλλογο. Η φιλαρμονική και η περίφημη μαντολινάτα, τα θαλάσσια αθλήματα, τα κλασσικά αγωνίσματα, η πετόσφαιρα και το ποδόσφαιρο είναι οι τομείς που θα ακμάσουν στην Ανόρθωση, την ώρα που προφητικά ο μυθικός Φοίνικας, αναγεννώμενος μέσα από την τέφρα του, θα επιλεγεί ως το σήμα που θα κοσμεί το λάβαρο του ιστορικού Συλλόγου μας.
Πρωτοπόρα στις κοινωνικές και εθνικές διεκδικήσεις, όπως στο κίνημα των Οκτωβριανών του 1931, η Ανόρθωσις Αμμοχώστου δεν θα αργήσει να μπει στο στόχαστρο των Άγγλων. Οι αποικιοκράτες θα επιχειρήσουν και θα κλείσουν το οίκημα του Συλλόγου τον Φεβρουάριο του 1932, όμως το φρόνημα των Ελλήνων δεν κάμπτεται!
Γαλουχημένοι με τα νάματα του Ελληνισμού, οι Ανορθωσιάτες θα ριχθούν στη μάχη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου υπέρ της μητρός Ελλάδος, με στόχο να πετύχουν την πολυπόθητη Ένωση. Σιερίφης, Λιασίδης, Φάνος, Πιεράκος, πεσόντες στο πεδίο της μάχης, γίνονται σύμβολα στον αγώνα του κυπριακού ελληνισμού για λευτεριά.
Τον δρόμο τους θα ακολουθήσουν ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Τουμάζος, ο Γιάλουρος και τόσοι άλλοι, όταν το σάλπισμα του Αγώνα της ΕΟΚΑ θα ηχήσει στο οίκημα της Ανορθώσεως. Ορμητήριο θα γίνουν τα αποδυτήρια της ομάδας μας, με τους Άγγλους αφού πρώτα αποτυγχάνουν να εξοντώσουν την Ανόρθωση κλείνοντας το οίκημα, θα το ανατινάξουν την 8η Ιουλίου του 1958, παρασημοφορώντας ουσιαστικά την Ανόρθωση για την εθνική της δράση.
Η εισβολή, η προσφυγιά, οι κακουχίες, δεν θα σταθούν ούτε αυτές εμπόδιο για τη Μεγάλη Κυρία. Τα δύσκολα χρόνια μετά το 1974 άντεξε η Ανόρθωσις και ο κόσμος της και όχι απλά επιβίωσε αλλά μεγαλούργησε στην προσφυγιά, με τους τίτλους για τα τμήματά μας να έχουν ήδη ξεπεράσει τους εκατόν!
Εκατον-δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, ένας αιώνας και μια δεκαετία ιστορίας, αθλητισμού και πολιτισμού, αγώνων για την πατρίδα και προσφοράς στον άνθρωπο.
Ανορθωσιάτισσες και Ανορθωσιάτες,
Η Ανόρθωσις ήταν και θα είναι ένας Σύλλογος που πρεσβεύει τις ιδρυτικές του αρχές και αξίες και με αυτές θέλουμε να γαλουχήσουμε τις νέες γενεές Ανορθωσιατών.
Σήμερα, μέσα σε αυτές τις δύσκολες για τον τόπο και τον αθλητισμό συνθήκες, όλοι μας, έχουμε ιερή υποχρέωση, όχι απλά να κρατήσουμε την Ανόρθωση μας κραταιά αλλά να την παραδώσουμε στα παιδιά μας επιβλητική, πρωταγωνίστρια, θριαμβεύτρια εντός και εκτός γηπέδων και ταυτόχρονα και καθαρή, αμόλυντη, υγιή.
Η Αμμόχωστος, η πόλη και επαρχία μας, περιμένει τους πολίτες της, περιμένει τους Ανορθωσιάτες, περιμένει την Ανόρθωση να επιστρέψει στη φυσική της έδρα. Να επιστρέψουμε σπίτι μας!
Σας αφήνουμε με την ευχή του χρόνου να γιορτάρουμε τα 111 χρόνια ζωής της Ανόρθωσης, στην Αμμόχωστο!
Να είστε σίγουροι όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα γιορτάσουμε μαζί αυτή την λαμπρή ιστορική επέτειο του Συλλόγου μας, όπως του αρμόζει.
Χρόνια μας πολλά
Διοικητικό Συμβούλιο Συλλόγου Ανόρθωσις Αμμοχώστου
