Τριάντα-εννιά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 2 του Αυγούστου, από την ημέρα που ο αείμνηστος Αντώνης Παπαδόπουλος ξεκινούσε το μεγάλο ταξίδι. Πρόωρος ο χαμός του Αντώνη Παπαδόπουλου, από καρδιακό επεισόδιο, μόλις στα 52 του χρόνια. 2 του Αυγούστου 1981, η καρδιά του Αντώνη Παπαδόπουλου που εκείνο το απόγευμα βρισκόταν με το γιο του και το φίλο του Παυλή Παυλάκη στο σπίτι του, σταμάτησε να κτυπά. Μια είδηση, που σκόρπισε τη θλίψη όχι μόνο στην Ανορθωσιάτικη οικογένεια της οποίας υπήρξε πατέρας και διδάσκαλος, αλλά ανά το παγκύπριο.
Βέρος Αμμοχωστιανός, ο Αντώνης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Άγιο Μέμνονα του Βαρωσιού, στις 26 Μαΐου 1929. Ο πατέρας ιερωμένος, ο πάτερ Κωνσταντίνος Καούλας, μεταλαμπάδευσε στο νεαρό Αντώνη το ήθος, τις αρχές και τις αξίες της χριστιανικής πίστης.
Ο Αντώνης Παπαδόπουλος δεν ήταν μόνο ποδοσφαιριστής όπως ίσως πιστεύουν αρκετοί. Ήταν ένας ολοκληρωμένος αθλητής. Ξεκίνησε μάλιστα από τον στίβο, λαμβάνοντας για πρώτη φορά μέρος σε αγώνες το 1947, στο ΓΣΕ και συγκεκριμένα στις 17 του Απρίλη. Ένα αστέρι γεννιόταν…
Στα εικοσιένα του χρόνια, ο Παπαδόπουλος κατάφερνε να ενταχθεί στην Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής και μάλιστα να διαπρέψει, κάνοντας το νησί μας υπερήφανο για το άξιο τέκνο του. Εντάχθηκε στην ΑΕΚ, της οποίας έγινε αρχηγός, ενώ στους Πανελλήνιους Αγώνες του 1953 υπήρξε σημαιοφόρος της προσφυγικής ομάδας. Ύψιστη τιμή!
Παρόλο που θα μπορούσε να παρέμενε στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, εντούτοις απεφάσισε να έρθει στην Κύπρο και να υπηρετήσει την Ανόρθωση. Από το 1954 που επανεντάχθηκε στη Μεγάλη Κυρία, ήταν αρχηγός της ομάδας και πάρα πολλές φορές πρωταγωνιστής στους αγώνες.
Το 1955, δεν μπορούσε παρά να τον βρει – θαρραλέος ως ήταν – πανέτοιμο να δώσει ακόμα και τη ζωή του για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα. Εντάχθηκε στην Οργάνωση πριν καν αρχίσει ο Αγώνας! Ο Άγρας, έτσι ήταν το ψευδώνυμό του, έγινε αντάρτης στις 8 του Σεπτέμβρη 1956, όταν απέδρασε από τα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς. Εκεί κρατούνταν μαζί με άλλους Ανορθωσιάτες από τους Βρετανούς, καθώς είχαν συλληφθεί τον Ιανουάριο του ίδιου έτους μέσα στο Σωματείο μας. Ο Αντώνης Παπαδόπουλος. πλησίασε κοντά στο θάνατο, όταν μαζί με τον αδελφικό, παιδικό του φίλο Γρηγόρη Αυξεντίου εγκλωβίστηκαν στο κρησφύγετο του Μαχαιρά. Ήταν μια μάχη όμως εκείνη της 3ης του Μάρτη 1957, την οποία ο Αίας της Μεσαριάς ήθελε να δώσει μόνος, διατάζοντας τον Αντώνη Παπαδόπουλο και τους υπόλοιπους συναγωνιστές του να εξέλθουν του κρησφυγέτου.
Μετά την ανεξαρτησία, ο Αντώνης Παπαδόπουλος εξακολούθησε την ανιδιοτελή του προσφορά στον αθλητισμό ως Προϊστάμενος Σωματικής Αγωγής, ενώ από το 1974 και μετά χαρακτηρίστηκε ο Απόστολος της Αθλητικής Ιδέας στην Κύπρο.
Αντώνης Παπαδόπουλος: ο αθλητής, ο αγωνιστής, ο άνθρωπος. Παράδειγμα προς μίμηση, ίνδαλμα για τις νέες γενιές Ανορθωσιατών, Αμμοχωστιανών και όχι μόνο. Τιμούμε τη μνήμη του και προσπαθούμε να φανούμε αντάξιοι συνεχιστές του έργου του. Αιωνία του η μνήμη.
Πηγή: “Αντώνης Παπαδόπουλος, πρότυπο ανθρώπου και αγωνιστή”, Πάνου Ιωάννου Μυρτιώτη, 1991
