Είναι από εκείνα τα παιχνίδια που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν τα ξεχνάς. Είναι η εναλλαγή συναισθημάτων, αυτό που λέμε η διαδρομή κόλαση παράδεισος, είναι οι στιγμές απόλυτης ηδονής, είναι από τα παιχνίδια που σε κάνουν να γυρνάς σε όλη τη διαδρομή σου ως οπαδός και να λες χαλάλι οι βροχές, το αγιάζι, τα χιλιόμετρα, τα πονεμένα λαρύγγια, η μάχη για ένα εισιτήριο. Είναι από τα παιχνίδια που προετοιμάζεσαι για τουλάχιστον μία βδομάδα και τα συζητάς για χρόνια.
Ένα από αυτά τα λιγοστά παιχνίδια, ήταν και το Ομόνοια – Ανόρθωση που έγινε στις 2 του Μάη του 1998. Ένα παιχνίδι τίτλου, με την ομάδα μας να παίζει για δύο αποτελέσματα. Ισοπαλία ή νίκη.
Τώρα στα του ματς καλύτερα ξεκίνησε η Ομόνοια και προηγήθηκε, για να ισοφαρίσει όμως νωρίς ο Δημήτρης Ιωάννου. Η Ομόνοια είχε απάντηση στο τέρμα του «Σκούλου» και πήρε και πάλι κεφάλι στο σκορ, επέβαλε το ρυθμό της και έψαχνε στην κόντρα να μας κτυπήσει με τρίτο τέρμα. Σε μια από τις αντεπιθέσεις τους κέρδισαν πέναλτι, και εκεί ήταν λοιπόν που έφτασε η ώρα να μιλήσει η καρδιά των πρωταθλητών, η καρδιά των νικητών.
Ο Νίκος Παναγιώτου αποκρούει το πέναλτι του Γερμανού Ράουφμαν και κάνει χιλιάδες πράσινους να λουστούν κρύο ιδρώτα Μάη καιρό. Το έναυσμα για την αντεπίθεση που θα έφερνε το γκολ-ισοφάριση, το γκολ-τίτλος, είχε πλέον δοθεί. Ήταν ο Βάσος Μελαναρκίτης που θα έστελλε στο καναβάτσο χιλιάδες Ομονοιάτες που ονειρεύονταν χαρές και πανηγύρια. Ο πιο ολοκληρωμένος και πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής της εποχής με σουτ κανονιά από το ύψος της μικρής περιοχής πετυχαίνει το πολυπόθητο γκολ.
Με σπριντ και την φανέλα ανεβασμένη έρχεται στο πέταλο να πανηγυρίσει μαζί μας, με τις χιλιάδες εκστασιασμένων ΜΑΧΗΤΩΝ που βρέθηκαν στο Μακάρειο και παραληρούσαν. Ο Νίκος το έναυσμα για την αντεπίθεση, ο Βάσος για τα πανηγύρια και όλοι μαζί στις φιέστες τίτλου.
Ήταν Σαββατόβραδο, 2 του Μάη του 1998. Ήταν η μέρα που το Μακάρειο μπήκε στις καρδιές. Ήταν το Σαββατόβραδο που αυτοί προτίμησαν να δουν Άντζυ Ρήγα για να τους γίνει ευχάριστο, όσο για εμάς πανηγυρίζαμε και δεν θέλαμε να ξημερώσει η Κυριακή.
