Μεγάλη νίκη με πολλές θετικές προεκτάσεις αλλά βλέπουμε παρακάτω. Δεν θα αναλύσω αυτό απλά το αναφέρω. Θα επισημάνω όμως κάτι που το πρόσεξα με τον Άρη, το ανάφερα, αλλά λόγω δυναμικής των πρασίνων είπα θα δω το ντέρμπι με το αποελ και μετά θα το γράψω.
Μια τελική ο Άρης χωρίς να πατήσει περιοχή καθόλου. Αυτή ήταν η επισήμανση μου. Πάμε στον αγώνα της Δευτέρας. Τι στο καλό; Είπαμε καλή αμυντική λειτουργία, να δυσκολεύεται ο αντίπαλος να μας βάλει τέρμα αλλά όχι να μην μπορούν να κάνουν ΟΎΤΕ ΦΑΣΗ; Μάλιστα, αυτό συμβαίνει. Και μην μου πείτε ότι είχε κάποιους βασικούς εκτός. Αυτούς οι χαμηλόμισθοί τους είναι η δικιά μας υπέρβαση…
Ο τρόπος ο οποίος στήνει και τοποθετεί ο Λεβι τους Σίντλεφελντ και Ντουγκλάο και ακριβώς μπροστά τους το αόρατο τοίχος Ζοάο Βίκτορ είναι αριστουργηματικός. Παίζουμε με λίμπερο μπροστά από την άμυνα που συμπληρώνει τους άλλους δύο καταπληκτικά. Μπροστά από αυτούς ένα τρεχαντήρι , βλέπε Σιβού και Οικονομίδη και αμέσως ο αστακός ολοκληρώθηκε.
Μέσα σε αυτό προσθέτεις και τους δύο πολύ καλούς ακραίους αμυντικούς συν ότι βοηθούν όλους αυτούς και οι τέσσερις εναπομείναντες (επιτελικός μέσος, τα εξτρέμ και ο επιθετικός).
Αποτέλεσμα αυτού… όσες τελικές μου έκανε η Σαλαμίνα στο δεύτερο ημίχρονο (που ότι και να έγινε καταρρεύσαμε) δεν τις δέχθηκα στα τρία ενενηντάλεπτα με Αλκή, Άρη και αποελ.
Όλο αυτό θα κριθεί φυσικά και την Δευτέρα που θα αγωνιστείς με την Δόξα των 26 τελικών προσπαθειών που έκανε προχθές με την Νέα Σαλαμίνα.
Βλέπουμε μπροστά βελτιώνοντας τις αδυναμίες και γιγαντώνοντας τα θετικά.
Mr Stain
