Απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών το μέλος της ΕΟΚΑ και οπαδός της Ανόρθωσης, Τάκης Σαββίδης.
Η Ανόρθωσις Αμμοχώστου εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του αποθανόντα. Αιωνία του η μνήμη, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Λίγα λόγια για τον Τάκη Σαββίδη και την δράση του:
Στις 17 Σεπτεμβρίου 1956 ο Τάκης Σαββίδης που ήταν αστυνομικός αλλά και μέλος της ΕΟΚΑ επρόκειτο να μεταφέρει τα έπιπλα του από τον Άγιο Θεόδωρο στο Βαρώσι που πήρε μετάθεση. Έτσι κατά τις 9 το πρωί της 17ης Σεπτεμβρίου ο Σαββίδης ξεκίνησε με αστυνομική μοτοσικλέτα από το Βαρώσι για τον Άγιο Θεόδωρο και φτάνοντας στο χωριό ειδοποίησε μέλη της Οργάνωσης ότι σε λίγη ώρα θα έφταναν δύο αστυνομικοί οπλισμένοι για να τον βοηθήσουν στη μεταφορά. Πάρθηκε η απόφαση μια ομάδα να αιφνιδιάσει τους αστυνομικούς και να τους αποσπάσει τον οπλισμό. Έτσι τέσσερα μέλη της οργάνωσης, οι Γεώργιος Αντρέα Ζαλούμη, Αντωνάκης Βαγγέλη Ρούσου, Θεόδωρος Παπανδρέου και Δημήτρης Χριστοδούλου (Μητσάκης) μετέβησαν αμέσως στο σπίτι του Αντώνη Σάββα, πατέρα του Τάκη Σαββίδη, όπου ήταν τα έπιπλα του τελευταίου.
Ήταν οπλισμένοι με δύο κυνηγετικά και ένα στρατιωτικό ντουφέκι. Ο Δημήτρης Χριστοδούλου πήγε σαν βοηθός. Στο σπίτι του Αντώνη Σάββα, τρεις κρύφτηκαν κάτω από τα κρεβάτια ενώ ένας κρύφτηκε έξω από το σπίτι. Ένα πέμπτο μέλος της οργάνωσης, ο Κυριάκος Γιασουμή θα βοηθούσε τον Τάκη Σαββίδη στο φόρτωμα επίπλων. Πράγματι, μια ώρα αργότερα δύο Τούρκοι, ο ένας αστυνομικός και ο άλλος επικουρικός, έφτασαν με ένα φορτηγό όχημα της αστυνομία.
Αφού φορτώθηκε το αυτοκίνητο και ήταν έτοιμο για αναχώρηση, κάθισαν όλοι στην κουζίνα για να μεσημεριάσουν. Η Λουκού, μητέρα του Τάκη Σαββίδη, ειδοποίησε ένα-ένα τα μέλη της ομάδας που βγήκαν από όπου ήταν κρυμμένοι και όρμησαν στην κουζίνα. Εκεί με προτεταμένα τα όπλα ακινητοποίησαν τους αστυνομικούς. Ο Γεώργιος Ζαλούμη και ο Αντωνάκης Ρούσου είχαν ριγμένο από ένα ρούχο στο κεφάλι, το οποίο δάγκωναν για να μην πέσει ενώ ο Θεόδωρος Παπανδρέου είχε την κεφαλή ακάλυπτη.
Ο Παπανδρέου πήρε το πιστόλι από την θήκη του αστυνομικού ενώ ο Γεώργιος Ζαλούμη άρπαξε το ντουφέκι τύπου Γκρίνερ του επικουρικού. Ακριβώς εκείνη την στιγμή έπεσε το κάλυμμα του κεφαλιού του Ζαλούμη, αποκαλύπτοντας έτσι το πρόσωπο του. Αφού πήραν τα όπλα ξεκίνησαν να φύγουν οπόταν ο Τούρκος αστυνομικός φώναξε: «Μιαν τζαι έπκιαεν όπλον, πκιάε τζαι σφαίρες» κι έβγαλε μέσα από την ζώνη του μια θήκη γεμάτη φυσίγγια και τους την έδωσε. Νωρίς το απόγευμα Άγγλοι αστυνομικοί και Τούρκοι κατευθύνθηκαν στο σπίτι του Αντώνη Σάββα. Εκεί έμαθαν το τι έγινε και πήραν από τον Τούρκο επικουρικό την περιγραφή ενός τουλάχιστον από τους δράστες.
Ήταν τα χαρακτηριστικά του Γεωργίου Ζαλούμη, δηλαδή ψηλός, αδύνατος με λεπτό μουστάκι. Κατόπιν τούτου συνέλαβαν αρκετούς από τα καφενεία και τους έφεραν εκεί για ανάκριση και αναγνώριση. Μεταξύ εκείνων που ανακρίθηκαν ήταν και ο Γεώργιος Ζαλούμη, ο οποίος όμως δεν αναγνωρίστηκε αφού είχε ήδη κόψει το μουστάκι. Τελικά συνελήφθη ο Αντρέας Κωνσταντή (Κασαπούι) που είχε περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά με την περιγραφή των Τούρκων αστυνομικών.
Τον οδήγησαν στις φυλακές Αμμοχώστου όπου τον ανέκριναν για μερικές μέρες προτού τον αφήσουν ελεύθερο. Τον Τάκη Σαββίδη, τον Τούρκο αστυνομικό και τον επικουρικό οι Άγγλοι παρουσίασαν σε δίκη σαν υπεύθυνους για την απώλεια του οπλισμού. Ο Τούρκος αστυνομικός καταδικάστηκε σε πρόστιμο 5 λίρες για την απώλεια του πιστολιού και ο επικουρικός 15 λίρες για την απώλεια τυφεκίου.
Ο Σαββίδης αθωώθηκε γιατί δεν είχε όπλο. Στο μεταξύ ο Τούρκος αστυνομικός ζήτησε από τον Σαββίδη να καταθέσει ότι είχε προβάλει αντίσταση προτού αναγκαστεί να παραδώσει το πιστόλι και τα φυσίγγια του. Σε αντάλλαγμα δεν θα ανέφερε ότι ο Σαββίδης μετέβη στον Άγιο Θεόδωρο μια ώρα προηγουμένως αλλά θα έλεγε ότι ξεκίνησαν ταυτόχρονα.
Πράγματι η συμφωνία τους κρατήθηκε και έτσι ο Σαββίδης, προσωρινά τουλάχιστον, δε φάνηκε ότι υποβοηθούσε την οργάνωση. Μπήκε όμως από τότε κάτω από παρακολούθηση και λίγους μήνες αργότερα, στις 18 Μαρτίου 1957 συνελήφθη ενώ ήταν καθήκον στο αστυνομικό τμήμα. Τον κατηγόρησαν ότι υποβοηθούσε την Οργάνωση, ότι μετέφερε καταζητούμενους, όπλα και πυρομαχικά. Τον έθεσαν υπό κράτηση κατ’ αρχή 8 μέρες στις φυλακές Αμμοχώστου και στη συνέχεια στην Ομορφίτα όπου τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Κατόπιν τον μετέφεραν στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς όπου τον κράτησαν μέχρι το τέλος του αγώνα. Τον άφησαν ελεύθερο στις 28 Φεβρουαρίου 1959
