Γεια σας φίλες και φίλοι. Η ομάδα μας, ως γνωστό, εξήλθε ισόπαλη με την ΑΕΛ εντός έδρας χωρίς τέρματα. Ήταν μια (πολύ επιεικώς) μέτρια εμφάνιση και απόδοση από την Ανόρθωση και πάλι καλά που πήραμε τον βαθμό στο τέλος της ημέρας…
Ο Αντόνιο Πούτσε ξεκίνησε τον αγώνα με τους Γιαν Κόπριβετς κάτω από τα δοκάρια. Γκάμπριελ και Γκιγιέρμε ήταν οι ακραίοι μπακ, δεξιά και αριστερά, αντίστοιχα. Ζοάο Βίκτορ και Ίνιγκο Καλντερόν αποτελούσαν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Γιώργος Οικονομίδης και Πελέ βρίσκονταν στον άξονα της μεσαίας γραμμής.
Ο Καμπρέρα ήταν σε ρόλο δεκαριού με τον Ίσμα στα δεξιά και τον Ράγιος στα αριστερά. Ο Κολούνγκα ήταν ο μοναδικός προωθημένος της “Κυρίας”.
Η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο ήταν ΚΑΚΗ μέχρι και ΤΡΑΓΙΚΗ. Σε παθητικό ρόλο σε όλοκληρο το πρώτο μέρος και (σχεδόν) μόνιμα σε θέση άμυνας. Ο Κόπριβετς έπιασε το (κακό) πέναλτι του Ουέλινγκτον στο 13′ και έμοιαζε “ανίκητος”. Επιθετικά τα περιμέναμε όλα και πάλι από τον Ράγιος, ο οποίος όμως έμοιαζε χαμένος στα άκρα. Πέραν από ενα σουτ του Γκιγιέρμε ψηλά άουτ, δεν κάναμε κάτι άλλο επιθετικά σε όλο το πρώτο ημίχρονο.
Στο δεύτερο μέρος, ήμασταν απλά ΥΠΟΦΕΡΤΟΙ. Όταν κερδίζεις το πρώτο σου κόρνερ στο 84′ και κάνεις την πρώτη σου ευκαιρία ένα λεπτό αργότερα, τότε δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά από το παιχνίδι…
MVP της ομάδας μας ο Γιαν Κόπριβετς. Πραγματικός φύλακας-άγγελος. Χωρίς τα τρανταχτά λάθη οι Βίκτορ και Καλντερόν. Προσπάθησαν αρκετά οι Γκάμπριελ και Καμπρέρα και πάντα με τρεξίματα και πάθος ο Γιώργος Οικονομίδης.
Η διοίκηση στηρίζει τους Ισπανούς για την ώρα. Ο επόμενος αγώνας στο ΓΣΠ θεωρώ πως είναι πολύ κρίσιμος από όλες τις απόψεις…
The Blue Godfather
