Μετά από 40 και κάτι μέρες, ο Χρήστος Πουλλαΐδης ξεκαθάρισε και επέμεινε στις προθέσεις του και πλέον τα πάντα στην Ανόρθωση, κινούνται προς την κατεύθυνση της επόμενης μέρας.
Αρχικά, ο μεγαλομέτοχος αποφάσισε να αποχωρήσει από το προσκήνιο και να παραχωρήσει τη διαχείριση της εταιρείας στο σωματείο, επί ετήσιας βάσης. Εξέλιξη που αφενός προκαλεί ερωτηματικά, μιας έφερε τεχνικό διευθυντή, προπονητή και ήδη υλοποιείται ο μεταγραφικός σχεδιασμός. Αφετέρου όμως είναι και δικλείδα ασφαλείας. Ας δούμε όσο πιο σφαιρικά γίνεται το συγκεκριμένο θέμα. Από τη στιγμή που ο Πουλλαΐδης δεν δώρισε τις μετοχές του, τότε παραμένει ο μεγαλομέτοχος και έχει την ευθύνη για την εταιρεία.
Αν και ήμουν ενάντια στη δημιουργία της εταιρείας και θεωρώ πως το σκεπτικό στην εφαρμογή του απέτυχε, η ύπαρξη της εταιρείας την παρούσα στιγμή, λειτουργεί θετικά. Τα τελευταία 8 χρόνια από το σωματείο πέρασαν αρκετοί καιροσκόποι παράγοντες και ανίκανοι να διοικήσουν την Ανόρθωση. Με αποτέλεσμα, να δανείσουν τεράστια ποσά την Ανόρθωση, να χρεώσουν το σωματείο και να θέσουν εν αμφιβόλω την ύπαρξη του. Και όταν μιλάμε για το σωματείο, μιλάμε για τον μεγαλομέτοχο της Κτηματικής εταιρείας που έχει στα χέρια της και διαχειρίζεται το «Αντώνης Παπαδόπουλος». Από την πλευρά της, η εταιρεία δεν έχει περιουσιακά στοιχεία, οπότε στην περίπτωση του ελλείματος κάθε άλλο παρά επιβαρύνεται το ήδη χρεωμένο σωματείο.
Δίνοντας τα δικαιώματα ψήφου στο σωματείου, δεν μπορεί να αποποιηθεί της ευθύνης του που έχει για την εταιρεία, μιας και εκτός από δική του ιδέα είναι και ο ίδιος μεγαλομέτοχος.
Εκείνο πλέον που καλείται και έχει υποχρέωση να διασφαλίσει ο Χρήστος Πουλλαίδης στην Ανόρθωσης, δεν είναι άλλο από την ομαλή διάδοχη κατάσταση αλλά και η υποχρέωση του, η ομάδα να μην πέσει σε χέρια τρίτων, καιροσκόπων, “αλεξιπτωτιστών” παραγόντων που βλέπουν την Ανόρθωση καθαρά και μόνο για το δικό τους συμφέρον. Εξάλλου ένας από τους βασικούς ενδοιασμούς των μελών, στις Γ.Σ του 2014 προ της έγκρισης της εταιρείας, ήταν πως με την εταιρεία, θα ανοιχθεί διάπλατα ο δρόμος, σε άτομα μη αποδεκτά και με αλλότρια συμφέροντα, να μπουν στα διοικητικά της Ανόρθωσης, ανησυχίες που τότε δεν άγχωναν τον Χρήστο Πουλλαίδη.
Ο Καραμπινάτος
