Είμαστε λίγο πριν το τέλος της χρονιάς, μιας χρονιάς που είχε ξεκινήσει με προσδοκίες, η ομάδα μπορούσε για το κάτι παραπάνω, ωστόσο στο τέλος μια από τα ίδια. Πληρώσαμε ακριβά τα λάθη μας και έτσι, μείναμε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά μακριά από την Ευρώπη.
Το τριετές πλάνο, αγωνιστικά πήγε περίπατο. Μέχρι στιγμής, είμαστε στον 3ο τεχνικό διευθυντή και στον 3ο προπονητή, με την προοπτική του 4ου να είναι πιθανή.
Σίγουρα, οι δυνατότητες του ρόστερ υπερεκτιμηθήκαν. Είχαμε καλές μονάδες, οι οποίες ποτέ δεν έγιναν σύνολο και στο τέλος της ημέρας, όταν ο Πάους δήλωνε πως είμαστε 8 βαθμούς πάνω από την 5η θέση, είχε απόλυτο δίκαιο. Γιατί με το ρόστερ που είχαμε και τα κενά που υπήρχαν, το ταβάνι μας ήταν και δεν ήταν η 3η θέση.
Ο Μπενίτο έρχεται στο νησί εντός της βδομάδας και αναμένεται να αρχίσει την αξιολόγηση του ρόστερ. Μια αξιολόγηση που θα επιχειρήσω, με βάση τα δικά μου κριτήρια από εδώ, που σίγουρα αρκετοί θα συμφωνήσουν μαζί μου και άλλοι θα διαφωνήσουν.
Αυτοί που λήγουν τα συμβόλαια τους
Λέο Σβεχλέν: Καλός, φιλότιμος και μαχητικός ο Γάλλος, αλλά για βασικός και αναντικατάστατος σε μια Ανόρθωση που θέλει να είναι πρωταγωνίστρια, σίγουρα δεν μπορεί. Είναι ότι πρέπει για ποδοσφαιριστής που θα έχει μέσα στη χρονιά 15 περίπου συμμετοχές, να δίνει λύσεις για το κύπελλο, να αντικαθιστά τους τιμωρημένους και να είναι των ειδικών αποστολών. Ως εκεί όμως, τίποτα παραπάνω, με τις ανάλογες αποδοχές φυσικά.
Ντίνο Ντλοβού: Ποτέ μου δεν μου άρεσε ως ποδοσφαιριστής. Ναι μεν να σκοράρεις πέναλτι είναι τέχνη και το ξέρουμε καλά, γιατί τα τελευταία χρόνια μας στοίχειωσαν χαμένα πέναλτι. Ναι μεν έχει 17 τέρματα, αλλά θεωρώ πως ο βασικός επιθετικός της ομάδας, πρέπει να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Και με τις απολαβές που έχει, σίγουρα δεν μπορούμε να τον έχουμε για παγκίτη.
Αντρέα Ορλάντι: Παράξενη περίπτωση ο Ισπανός, μιας και αυτός του τελευταίου μήνα, δείχνει ποιότητα και πειθαρχία στο παιχνίδι του. Σίγουρα ενδεχόμενη παραμονή του είναι ρίσκο, αν αποφάσιζα μάλλον θα τον κρατούσα, γιατί έχει καλό βιογραφικό και έδειξε να ανεβαίνει στο τέλος. Με καλή προετοιμασία, μπορεί αν αποτελέσει τον ποδοσφαιριστή βαρόμετρο.
Ηράκλι Μαϊσουράτζε: Καλός ο Γεωργιανός, φιλότιμος, μαχητικός, τρέχει ακατάπαυστα. Θα τον διατηρούσα στο ρόστερ για 12ο παίκτη και άνθρωπο των ειδικών αποστολών, δεδομένου πάντα του οικονομικού. Για βασικός και αναντικατάστατος δεν κάνει, καθώς θέλω ένα κουμανταδόρο, που να προσφέρει περισσότερα και στο δημιουργικό κομμάτι και αν γίνεται σε γκολ.
Ζοάο Βίκτορ: Ο Βραζιλιάνος αν και πεσμένος μπορεί να δώσει λύσεις. Είναι ποδοσφαιριστής πάστας, που λογικά θα βρει τα πατήματα του μετά τον τραυματισμό που είχε. Βγάζει και προσωπικότητα στο γήπεδο και θα τον ήθελα να μείνει και τη νέα χρονιά.
Οι δανεικοί
Μανώλης Τζανακάκης: Για εναλλακτική λύση είναι αρκετά καλός, όχι όμως για βασικός και αναντικατάστατος, εκτός φυσικά εάν μεταμορφωθεί προς το καλύτερο. Όμως, αυτό το παραμύθι με τους δανεικούς ίσως να πρέπει να τελειώσει, γιατί κανείς δεν έχτισε ομάδα με δανεικούς.
Νίκο Μαρτίνες: Εμένα δεν μου αρέσει. Πολύ καλό ταλέντο, όμως στο σύνολο γίνεται ζημιογόνος. Είναι το πιο βαρύ συμβόλαιο της ομάδας. Δεν σκοράρει –ούτε στο παρελθόν-, παρακρατεί την μπάλα, καθυστερεί τις τελικές πάσες και υπολείπεται. Αγωνίζεται στον άξονα και μετατοπίζεται για να βρει χώρο. Είναι μεν ο ποδοσφαιριστής που προσφέρει θέαμα, αλλά στην ουσία μένει απροβίβαστος. Για αυτή τη θέση, θα ήθελα ένα περισσότερο δολοφόνο και λιγότερο ζογκλέρ.
Ευθύμης Κουλούρης: Το θετικό είναι ότι ανήκει στον κατάλογο β’, εάν δεν υπάρχει κάποιος ιδανικός αντικαταστάτης του στα δεύτερα ή Κύπριος, τότε ο Κούλου αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο.
Τζέρεμι Μανζορό: Καλή και η Βουλγαρία για τον Γάλλο, ο οποίος έδειξε πως δεν έχει την ποιότητα να σταθεί στην Ανόρθωση.
Οι υπόλοιποι…
Τόνι Κάλβο: Ο Ισπανός με τη χρονιά που έκανε φέτος, η παραμονή του είναι ένα ρίσκο. Ναι μεν είχε τραυματισμούς, αλλά ουδέποτε επέστρεψε συ ψηλά στάνταρ απόδοσης.
Ίσμα Γκονσάλβες: Έχει μοναδικά χαρακτηριστικά, αλλά δεν τον βλέπω να αποκτάει όρεξη. Με δεδομένο ότι δεν είναι και ο πιο φρόνιμος, δεν θα ήθελα να παραμείνει στην ομάδα.
Πελέ: Ο καλύτερος παίκτης στο ρόστερ, αλλά δίχως όρεξη δεν πας πουθενά. Εδώ δεν τον χαλιναγώγησε ο Μουρίνιο όταν ήταν στην Ίντερ, οπότε χλωμό το βλέπω να τον χαλιναγωγήσει ο Μπενίτο.
Γκάμπριελ: Είναι η αποκάλυψη της χρονιάς και πιθανώς η Ανόρθωση να βρήκε το δεξί οπισθοφύλακα των επόμενων χρόνων.
Ράζακ Νούχου: Η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα, είναι ίσως η δυσκολότερη στο ποδόσφαιρο. Αν μπορούμε να βρούμε κάτι καλύτερο γιατί όχι…
Γιαν Κόπριβετς: Έκανε αρκετά καλή χρονιά ιδίως στα πρώτα 20 παιχνίδια και έδειξε πως αξίζει να βρίσκεται κάτω από τα δοκάρια. Αν μείνει, ευελπιστούμε να μας δείξει το πρόσωπό του πρώτου μισού και όχι αυτό των τελευταίων αγώνων.
Ο Καραμπινάτος
