Αν θα έπρεπε να επιλέξουμε ένα πρόσημο για να χαρακτηρίσουμε τη σημερινή συνάντηση, αυτό είναι μάλλον αρνητικό. Δυστυχώς από νωρίς ο «δημοκρατικός» χαρακτήρας πήγε περίπατο και πολύ δύσκολα αφενός μεν οι ερωτηθέντες έκαναν ερωτήσεις, αφετέρου ο πρόεδρος έδινε απαντήσεις.
Το κλίμα αμφισβήτησης συντηρήθηκε και δυστυχώς δε μπορούμε να πούμε ότι η Ανόρθωση βγαίνει κερδισμένη από τη σημερινή συνάντηση. Σαφέστατα δόθηκαν κάποιες ενδιαφέρουσες απαντήσεις όπως για το θέμα απόκτησης Ίσμα, για τη δέσμευση αποπληρωμής Στόιλοφ από Κάκο, για τα κριτήρια επιλογής Μανζορό και άλλα αγωνιστικά θέματα, ωστόσο την ίδια ώρα το οικονομικό κομμάτι σχεδόν αγνοήθηκε.
Ο πρόεδρος έκανε λόγο για μείωση του χρέους κατά 10 εκατομμύρια, ωστόσο δυστυχώς ή ευτυχώς η εικόνα που αντανακλά το σωματείο ανά πάσα στιγμή, είναι αυτή στον αγωνιστικό χώρο. Εκεί όπου έγινε παραδοχή για κρούσματα απειθαρχίας, καταλογίστηκαν αρκετές ευθύνες στο Ολλανδικό δίδυμο, ενώ έγινε ακόμα και λόγος για καλύτερο μέλλον στους εφτά επόμενους αγώνες.
Το κεφάλαιο «Φραντζέσκος» ανακυκλώθηκε γι’ άλλη μια φορά με τον πρόεδρο να δηλώνει από τη μια ότι ο στενός του συνεργάτης έχει αποχωρήσει, επαναλαμβάνοντας τη στήριξή του προς το άτομό του, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις. Ίσως η μεγαλύτερη είδηση που προέκυψε είναι η πρόθεση του Χρίστου Πουλλαϊδη να μην διεκδικήσει την προεδρία του σωματείου τον ερχόμενο Μάη, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει την ομάδα μιας και εξακολουθεί να είναι μεγαλομέτοχος.
Η σημερινή κατάσταση μοιάζει να μη διαφέρει από αυτές του πρόσφατου παρελθόντος τουλάχιστον ως προς την εικόνα που έχει σχηματίσει η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου στο μυαλό του και η οποία πολύ πολύ δύσκολα θα αλλάξει και θα θυμίσει αυτή στις αρχές της χρονιάς.
