Ανορθωσιάτισσες και Ανορθωσιάτες μου σας χαιρετώ. Τι μου κάμνετε; Όλα καλά; Χαζή η ερώτηση ξέρω γιατί ακόμα είμαστε ζαλισμένοι από όσα έγιναν με τον Απόλλωνα. «Είναι από τα ματς που τα παίρνει πάνω του ο κόσμος, που δεν έχω αμφιβολία πως θα είναι όπως πρέπει», έγραφα την περασμένη φορά και όπως είδατε, όταν γίνεται αυτό ΟΛΑ μπορούν να συμβούν. Τις πεθυμήσαμε τις εποχές που το ήξεραν από το λεωφορείο της αποστολής τους πως θα επιστρέφουν κλαμένοι ότι και να γίνει, ελπίζουμε να ήταν μια αρχή για να τις ξαναζήσουμε.
Πριν πάμε στα καθαρά ποδοσφαιρικά, ένα μόνο εξωαγωνιστικό σχόλιο: Στον πρώτο γύρο το σκορ ήταν 3-0, στο δεύτερο 3-2. Ξέρετε όμως πια είναι η διαφορά από τα τρία δικά μας γκολ σε σχέση με τα άλλα τρία; Ότι εμείς ήμασταν εκεί να τα δούμε, να τα ζήσουμε και να σούσουμε το γήπεδο όταν τα βάζαμε. Εκνευριστήκαμε στο 0-2, αγγίξαμε τον πάτο και μέσα σε 20 λεπτά φύγαμε πετώντας στα ουράνια. Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο και για αυτό το αγαπάς. Τα γκολ των… δικαστηρίων σας τα χαρίζουμε, δεν τα θέλουμε. Σας έχουμε στο -8 και χωρίς αυτά.
Όμως πρέπει να αναφερθούμε και στο αγωνιστικό γιατί δεν παίχθηκαν μόνο 25 λεπτά, αλλά 95. Η ενδεκάδα με την οποία ξεκινήσαμε, όχι μόνο τα πρόσωπα αλλά και το πού έπαιζε ο καθένας, πρέπει να ξανακατεβεί σε γήπεδο μόνο αν ξαναπαίξουμε με την Αγία Νάπα. Ποτέ δηλαδή. Ήταν εντελώς εκτός λογικής του αγώνα, χωρίς να έχει την παραμικρή ουσία το επιχείρημα «ενδεκάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Αν στο μυαλό του ο Πάους νόμιζε πως θα κερδίσει τον Απόλλωνα με συνταγή Αγίας Νάπας, τότε έχουμε πρόβλημα.
Βέβαια το κατάλαβε κι ο ίδιος πως όλα πήγαιναν στραβά και για πρώτη φορά έκανε αλλαγή πριν το ημίχρονο διορθώνοντας κάπως την κατάσταση. Από τον Ιράκλι ξεκινά η ενδεκάδα σε τέτοια ματς, ειδικά από τη στιγμή που άλλο κλασσικό κόφτη δε διαθέτουμε αυτή τη στιγμή.
Τα ίδια λέμε εδώ και καιρό για τον Μαρτίνες στα πλάγια, όμως μάλλον αυτό δεν είναι του προπονητή αλλά της διοίκησης. Κύριοι φέρτε στην ομάδα τις 1-2 λύσεις που χρειάζεται. Ήδη αργήσατε, αλλά έστω και τώρα επιτέλους ένα εξτρέμ. Επιμένω πως χρειαζόμαστε και ένα στόπερ με ταχύτητα, ειδικά αν ο Λαΐφης θα είναι χαφ από εδώ και πέρα, ενώ σίγουρα θέλουμε και τερματοφύλακα. Αυτονόητα πράγματα που η ομάδα φωνάζει πως τα χρειάζεται.
Στην επανάληψη ο Γκάμπριελ Μόουρα έκανε μια απαράδεκτη κίνηση και κρέμασε την ομάδα. Είχε και κάρτα οπόταν δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Από την πλευρά του άλλωστε μπήκε και το δεύτερο γκολ. Ο Χόλγκερσον που το έβαλε, ήταν και ο άνθρωπος που γύρισε τη ροή του αγώνα με την απίθανη κεφαλιά του. Αν προσέξετε, κάνει βήμα προς τα πίσω πριν και είναι εκτός ισορροπίας η εκτέλεση. Μίλησε και ο Λαΐφης με ένα γκολ από τα δικά του, αυτό κι αν θύμισε το μεγάλο Νίκο Νικολάου, ενώ στη φάση του πέναλτι φάνηκε για άλλη μια φορά το πόσο καλά συνεργάζονται ο Μαρτίνες με τον Εντλοβού. Με κανέναν άλλο δε συνεργάζεται τόσο καλά ο Νίκο, κάτι που πρέπει προσέξουμε.
Μπράβο στην ομάδα για τη μεγάλη νίκη της και τώρα συνεχίζουμε με Ερμή αλλά και τις προσθήκες που επιβάλλεται να γίνουν.
Υ.Γ: Συζητούσαμε στα σχόλια προηγούμενων κειμένων για την ΑΕΚ και πως κερδίζει ενώ ούτε αυτή έχει εμπειρία πρωταθλητισμού. Όπως είδατε, με το που ένιωσε την κορυφή με το +6 ζαλίστηκε. Ελπίζουμε να μην δείξουμε και εμείς παρόμοια συμπτώματα στη συνέχεια.
