Γεια σας φίλες και φίλοι Ανορθωσιάτες. Πέρασε και η δεύτερη αγωνιστική, ήρθε η δεύτερη νίκη αλλά η «κατάρα» μας εδώ και χρόνια μας έχει πάλι να ασχολούμαστε με όλα τα γύρω γύρω. Δικαιολογημένα, αλλά εμείς την αναλύσαμε την οπτική μας την Παρασκευή (αρκετοί, και χαίρομαι για αυτό, μας κατάλαβαν), οπόταν στα δικά μας και γρήγορα.
Ξεκινώ με το πέταλο. Το ζήτησαν οι παίκτες γεμάτο, και το είδαν όπως έπρεπε. Ζήτημα να κάνει ο κόσμος το «3Χ3» με τον Εθνικό. Όταν είναι όπως μέχρι τώρα ο κόσμος, πάει φουλ για τίτλο στις εξέδρες. Ας το παραδεχθούμε, τέτοιες κερκίδες μας είχαν λείψει.
Πάμε στα του αγώνα. Δεχθήκαμε το πρώτο μας γκολ αλλά κάναμε και την πρώτη μας ανατροπή. Ο καθένας επιλέγει τι θα τονίσει, εμείς σχολιάζουμε και τα δυο. Πρώτα μια μικρή ανάλυση του γκολ που φάγαμε.
Ο Λαΐφης κρατά τον Ατόρνο στη μικρή περιοχή και ο Παραγουανός με μια προσποίηση, κέρδισε τη φάση καθώς ήρθε μπροστά του, το κόρνερ δεν εκτελέστηκε και τελικά η εκτέλεση έγινε με τον παίκτη της Σαλαμίνας από πίσω του.
Ο μόνος που «μυρίστηκε» τη δουλειά ήταν ο Εντλοβού που έτρεξε να καλύψει τον Παραγουανό ενώ ήταν αρκετά μακριά.
Έτσι όταν ο Ατόρνο πήρε την κεφαλιά, ο Εντλοβού έτρεξε να πηδήξει μαζί του, ο Λαΐφης κοιτούσε απλώς πίσω του και ο Κόπριβετς με δυο συμπαίκτες στη μικρή περιοχή «κόλλησε» και η ζημιά έγινε.
Γράφαμε μετά τη νίκη επί της ΑΕΛ ότι πάνω απ΄όλα δεν έπρεπε να αππωθούμε. Φάνηκε στις αντιδράσεις της ομάδας μετά το γκολ, πως για να την πεις ομάδα πρωταθλητισμού και με αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι της θέλει «ψωμιά».
Στην επανάληψη υπήρξε μαχητικότητα που έφερε και το πρώτο γκολ, ο Αβραάμ κυνηγά τη φάση και κερδίζει το πέναλτι και αφού η ψυχολογία άλλαξε, γύρισε και το ματς. Σημειώνουμε ακόμα πως ο Μακρής έχει κινήσεις φορ στο παιχνίδι του παρά ακραίου. Το πέναλτι με μια τέτοια κίνηση το παίρνει, στέκεται στη γραμμή του οφσάιντ και περιμένει την πάσα με γρήγορο ξεπέταγμα, ενώ ας μη ξεχνάμε και πως πέρσι τα πλείστα γκολ του όταν έπαιζε στην κορυφή τα έβαζε. Βέβαια, όταν ο Ντίνο μετρά τέσσερα σε δυο ματς, δε μπορεί κανείς να πει τίποτα. Το τρίτο γκολ ήρθε από μια ομαδική προσπάθεια από αυτές που θέλει ο Πάους να βλέπει.
Τρίτο κομμάτι της κουβέντας μας, η ενίσχυση της ομάδας. Θα αναφερθούμε σε άλλο κείμενο αναλυτικά, αφού έχει και διακοπή. Εδώ απλά να πούμε πως όλο το Καλοκαίρι η ομάδα ψάχτηκε πολύ να βρει παίκτες που θα μεγαλώσουν το ρόστερ και θα συμπληρώσουν στοιχεία που έλειπαν. Σε γενικές γραμμές, το πρόσημο είναι θετικό. Θέλουν πολύ δουλειά όμως και κυρίως να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα.
Υ.Γ.: Η ουρά μας αυτή τη φορά για το βόλεϊ των Ανδρών. Το να σας πούμε ότι πάει για τίτλους είναι ανέκδοτο, αφού με αυτούς το τμήμα είναι συνώνυμο. Η προοπτική υπάρχει αφού φέτος έγιναν έγκαιρα κινήσεις και θα δουλευτεί η ομάδα σωστά. Για να απαντήσω και σε μια ερώτηση, ο Γεωργίου πήγε με υποσχετική στον ΑΠΟΕΛ καθώς σπουδάζει Λευκωσία και οι μετακινήσεις δεν είναι και το πιο εύκολο. Τα δεδομένα στο βόλεϊ καμιά σχέση δεν έχουν με αυτά του ποδοσφαίρου και να μην τα συγχύζουμε. Μια κάρτα διαρκείας προς €50 είναι μεγάλη βοήθεια και ειδικά όσοι κατοικούν Λεμεσό, καλό είναι να κλείσουν θέση στο «Θεμιστόκλειο».
