Βρισκόμαστε στα μέσα της αγωνιστικής περιόδου 2014-2015 και τέτοιου είδους σκέψεις – αφιερώματα είναι επικίνδυνο να γραφτούν και να αποτυπωθούν. Εντούτοις όμως, η διακοπή του πρωταθλήματος μας δίνει τροφή για καταγραφή των σκέψεων σχετικά με τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά.
Καταρχάς βλέπουμε ότι το αρχικό πλάνο που εκπονήθηκε βαίνει καλώς. Παρά τις όποιες ανησυχίες και μεμψιμοιρίες – στην αρχή της χρονιάς – από μερίδα του κόσμου, η Ανόρθωση είναι μέσα στους στόχους της και αν εκμεταλλευτεί το ομολογουμένως βατό πρόγραμμα της μέχρι και τη λήξη της 1ης φάσης του πρωταθλήματος, θα μπορέσει να τους υλοποιήσει ευκολότερα και γιατί όχι να ανεβάσει ακόμη ένα σκαλί τις προσδοκίες.
Για να επιτευχθεί το πιο πάνω λειτούργησαν ως έπρεπε τρεις βασικοί άξονες. Διοίκηση, τεχνικός διευθυντής και προπονητής. Οι τρείς πλευρές μαζί και η κάθε μια ξεχωριστά δουλεύει στο τομέα της και το αποτέλεσμα βγαίνει στο γήπεδο. Υγεία, οργάνωση, ποδοσφαιρική ομάδα με μέλλον. Εδώ είναι που πρέπει να επενδύσει η διοίκηση, ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής. Στο να κρατηθεί ο κορμός και να ενισχυθεί με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Αν επιτευχθεί αυτό, η νέα Ανόρθωση – δίχως υπερβολή – θα είναι μέσα στους βασικούς διεκδικητές του τίτλου.
Ο βασικός κορμός
Στην Ανόρθωση αυτή τη στιγμή βρίσκονται ποδοσφαιριστές οι οποίοι δεσμεύονται με συμβόλαιο και τα επόμενα χρόνια. Βαλβέρδ, Βέγκα, Χόλκερσον, Σερράν, Οικονόμου, Δημητρίου, Άντιτς, Νούχου, Μαϊσουράτζε, Λαΐφης, Μαραγκός, Γκαρσία, Κάλβο, Αβραάμ και Μακρής. Σίγουρα κάποιοι από αυτούς θα αποχωρήσουν αφήνοντας πίσω 10-12 πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αποτελούν ήδη το βασικό κορμό της επόμενης χρονιάς.
Οι αναγκαίοι πιτσιρικάδες
Ποιος θα το πίστευε ότι στην Ανόρθωση θα «κρέμονταν» από τα χείλη 3 ποδοσφαιριστών ηλικίας 19-22 χρονών. Τρία πιτσιρίκια με πολύ ποδοσφαιρική παιδεία είναι αναγκαία στο να ενδυναμωθεί ο κορμός της νέας Ανόρθωσης και σε αυτούς πρέπει να στοχεύσει η διοίκηση και ο τεχνικός διευθυντής. Τόμας Καμίνσκι, Γκίοργκι Αμπουρχάνια και Γιούρι Ιακοβένκο. Ο μεν πρώτος είναι δανεικός από την Άντερλεχτ, στον Αμπουρχάνια υπάρχει δικαίωμα ανανέωσης ενώ του Ιακοβένκο το συμβόλαιο εκπνέει με την λήξη της τρέχουσας περιόδου. Οι προσπάθειες πρέπει να γίνουν έτσι ώστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτοί οι ποδοσφαιριστές να είναι μαζί μας και του χρόνου. Θα είναι ποιοτική ενίσχυση άνευ ρίσκου σε ένα πολύ καλό κορμό ποδοσφαιριστών.
Οι αποχωρήσεις
Αναμφίβολα δεν είναι και το πιο σωστό να μιλάμε για αποχωρήσεις στο μέσο της αγωνιστικής περιόδου. Κάποια πράγματα όμως βγάζουν μάτια και θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Όπως για παράδειγμα η ύπαρξη τριών μη γηγενών τερματοφυλάκων οι οποίοι κρατούσαν μέχρι πρόσφατα το 1/5 των διαθέσιμων θέσεων για μια θέση. Όπως για παράδειγμα η ύπαρξη κάποιων ακριβοπληρωμένων ποδοσφαιριστών που πρόσφεραν δυσανάλογα με το μισθό τους την ώρα που πιτσιρίκια των 1000 ευρώ το μήνα, έδιναν και την ψυχή τους.
Οι προσθέσεις
Οι κινήσεις που θα γίνουν – ακόμη και αυτές της μεταγραφικής περιόδου που διανύουμε – θα πρέπει να είναι με βάση και το πλάνο της επόμενης διετίας. Η αρχή έγινε με τον νεαρό Κωνσταντίνου του Άρη ενώ έπεται και συνέχεια με 2 προσθήκες κατά πάσα πιθανότητα. Το προσεχές καλοκαίρι όμως ο Τετ Φαν Λιούεν θα πρέπει να αναζητήσει κάτι περισσότερο από τους νεαρούς εξελίξιμους ποδοσφαιριστές με αξία μεταπώλησης αφού αν όλα πάνε κατ΄ ευχήν θα τους έχει ήδη. Οπόταν την επόμενη μεταγραφική περίοδο θα πρέπει να κατηφορίσουν 3-4 ποδοσφαιριστές ποιότητας που θα ανεβάσουν την Ανόρθωση ένα σκαλί πιο πάνω για να διεκδικήσει τους στόχους που της αρμόζει η ιστορία της.
Ο ρόλος του κόσμου
Τα πιο πάνω φυσικά και δεν μπορούν να γίνουν χωρίς την συμβολή του κόσμου. Οι ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης με κάθε ευκαιρία τονίζουν το πόσο διαφορετικά νοιώθουν όταν βλέπουν πολλή κόσμο στο γήπεδο και πόσο αυτό επηρεάζει την ψυχολογία τους. Από την άλλη ακόμη και οι «διαχρονικοί» επικριτές βλέπουν ότι φέτος άλλαξαν πολλά. Από τον τρόπο λειτουργίας της διοίκησης, τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα μέσα στο γήπεδο μέχρι τον τρόπο που συμπεριφέρεται ο τελευταίος υπάλληλος της Ανόρθωσης.
Φέτος που το οικοδόμημα της Ανόρθωσης κατά γενική ομολογία βγάζει υγεία, που θυμίζει κάτι από την παλιά «Μεγάλη Κυρία» δίνεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία σε όλους να αφήσουν πίσω το παρελθόν και να την οδηγήσουν ξανά στις ένδοξες μέρες. Αν και τώρα δεν μονιάσουμε… τότε το μέλλον θα είναι δυσοίωνο.
