Αυτή την φορά πήρε την ουσία η οποία είναι πολύτιμη από όποια πλευρά και αν την κοιτάξει κανείς. Το 2-1 απέναντι στην Ομόνοια πέραν των τριών βαθμών, δίνει και την ανάλογη ψυχολογική ώθηση εν όψη της δύσκολης συνέχειας, αφού ας μην ξεχνάμε πως τις επόμενες δυο αγωνιστικές (όπως και αυτήν που μας πέρασε) θα αναμετρηθούμε με ομάδες που βρίσκονται πιο ψηλά στην βαθμολογία, έχοντας τους ίδιους στόχους με αυτούς της Ανόρθωσης. Εμείς όπως συνηθίζουμε κάθε βδομάδα θα αναλύσουμε την απόδοση τον ποδοσφαιριστών μας στο παιχνίδι με αντίπαλο την ομάδα της Ομόνοιας:
Τόμας Καμίνσκι: Φέρει ευθύνη στο τέρμα που δέχθηκε καθώς βρισκόταν σε λάθος τοποθέτηση και το γεγονός αυτό του στέρησε το δικαίωμα να ενεργήσει πιο έγκαιρα και πιο αποτελεσματικά. Βέβαια για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ευθύνη έχει και ο μεσο-αμυντικός χώρος του κέντρου που δεν έκλεισε σωστά τον διάδρομο και αφέθηκε ο παίκτης της Ομόνοιας να κάνει ανενόχλητος το σουτ και να σκοράρει.
Μάρκους Χόλγκερσον: Αρχοντική εμφάνιση από τον Σουηδό που παιχνίδι με παιχνίδι αρχίζει να δείχνει τις πραγματικές του δυνατότητες. Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι ενώ αρκετά σταθερός και αποτελεσματικός ήταν και στο χαμηλό. Με τη μπάλα στα πόδια ήταν αλάνθαστος και γενικά είχε πολύ καλή παρουσία, γεγονός που φανερώνει τη βελτίωση που παρουσιάζει στο παιχνίδι του τον τελευταίο ένα μήνα.
Κωνσταντίνος Λαΐφης: Αγωνίσθηκε σαν παρτενέρ του Σουηδού και είχαν δύσκολο έργο αν αναλογιστεί κανείς πως απέναντι τους βρισκόταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Στάθηκε πάρα πολύ καλά στο τομέα αυτό αν και του ξέφυγε ο Ποτέ σε μια φάση που βρέθηκε μόνος και πήρε την κεφαλιά που ευτυχώς όμως δεν μας έκανε την ζημιά μετά το 2-1. Ήταν ο παίκτης που άνοιξε τον δρόμο προς τα δίκτυα με μια ασύλληπτη κεφαλιά μετά από κόρνερ ενώ ήταν κίνδυνος θάνατος για την αντίπαλη άμυνα που τον ένιωθε για τα καλά στα στημένα.
Ιάσονας Δημητρίου: Ακόμα μια σταθερή και καλή εμφάνιση από τον Δημητρίου. Ήταν γενικά καλός και στα δυο κομμάτια των πρωτοβουλιών που ανέλαβε, αφού και σε άμυνα αλλά και σε επίθεση τα πήγε αρκετά καλά. Μπορεί να μην βγήκαν πολλές επιθέσεις από την πλευρά του όπως σε προηγούμενα παιχνίδια όμως τις φορές που εκδηλώθηκαν βοήθησε ώστε να αναπτύξουμε παιχνίδι από την δεξιά μας πλευρά.
Ράζακ Νούχου: Αν είχαμε στο μυαλό μας μόνο το πρώτο ημίχρονο θα λέγαμε πως ήταν κακός. Η εικόνα του ωστόσο δεν ήταν η ίδια και στο δεύτερο αφού βελτιώθηκε και ανέβασε κατά πολύ την απόδοση του. Οι μεταβιβάσεις του στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακές και μας θύμισε τον Νούχου των δυο τελευταίον παιχνιδιών. Η φρεσκάδα και η φαντασία που έβγαλε στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού βοήθησε στην ανάπτυξη από την αριστερή μας πλευρά.
Γρηγόρης Μάκος: Δεν ενήργησε σωστά στο τέρμα που δέχθηκε η Μεγάλη Κυρία. Άφησε πολύ χωρό στον παίκτη της Ομόνοιας να διανύσει απόσταση ενώ το ίδιο έκανε και την στιγμή που ο αντίπαλος πραγματοποίησε το σουτ αφού ήταν πολύ μακριά του. Αγωνιζόμενος σαν αμυντικός μέσος αυτή την βδομάδα, έκανε ένα κακό πρώτο ημίχρονο και ένα σαφώς καλύτερο δεύτερο που φαινόταν πως πατούσε πολύ καλύτερα.
Γκιόρκι Αμπουρχάνια: Ήταν η πρώτη φορά που αγωνίστηκε στην φυσική του θέση όπως δήλωνε ο ίδιος το καλοκαίρι. Σαν κεντρικός μέσος που θα έδιδε ρυθμό στην μεσαία γραμμή και θα έδενε το κέντρο, περιμέναμε κάτι περισσότερο αφού την ποιότητα την έβγαλε μεν, αλλά τη διάρκεια δεν την είδαμε. Λες και χώριζε την απόδοση του σε δεκάλεπτα ή εικοσάλεπτα αφού υπήρχαν στιγμές που ήταν πολύ δραστήριος εντούτοις υπήρχαν και οι στιγμές που δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες. Αν έχει κάτι να δουλέψει περισσότερο αυτός ο παίκτης είναι στο θέμα της διάρκειας στην απόδοση του ίσως και στον τομέα της φυσικής κατάστασης.
Γκονζάλο Γκαρσία: Την προηγούμενη βδομάδα γράψαμε πως δεν έκανε το κάτι παραπάνω που περιμένουμε όμως είχε σχετικά καλή απόδοση. Αυτό ήταν κάτι που μας έδιδε κάποιες ελπίδες πως με αντίπαλο την Ομόνοια θα ήταν ακόμα καλύτερος, μάταια όμως το ελπίζαμε καθώς ο ίδιος κινήθηκε στην μετριότητα και δίχως να δικαιολογεί για ακόμα μια φορά τα όσα περιμένουμε από αυτόν.
Τόνι Κάλβο: Έκανε και καλύτερα παιχνίδια από το συγκεκριμένο ο Τόνι. Δεν του έβγαινε το παιχνίδι αφού λίγες ήταν οι φορές που κατάφερε να ξεφύγει από τα αντίπαλα μαρκαρίσματα και να γίνει δημιουργικός. Το γεγονός αυτό τον άφησε μακριά από τον καλό του εαυτό και αρκέστηκε σε κάποιες μακρινές μπαλιές προς την αντίπαλη περιοχή που πέρασαν ανεκμετάλλευτες.
Ανδρεας Αβρααμ: Συνέχισε από εκεί που έμεινε με αντίπαλο τον Αποέλ και το πήγε και λίγο πάρα πέρα αφού έκανε πολύ καλό παιχνίδι. Έχοντας στο ενεργητικό του μια κεφαλιά – δοκάρι, μια ασσίστ για γκολ στο 1-1 αλλά και συμμετοχή στο λάθος του αντίπαλου τερματοφύλακα για το 2-1 θεωρούμε πως ήταν ουσιαστικότατος. Αλλά πέραν από αυτά, εμείς είδαμε τον Ανδρέα γεμάτο όρεξη, φαντασία, τσαμπουκά και δημιουργία, ήταν αυτός που με τις κινήσεις του στον αγωνιστικό χώροδημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα.
Ανδρέας Μακρής: Βρέθηκε εκ νέου στην κορυφή τις επίθεσης. Πέτυχε το νικητήριο τέρμα τις Ανόρθωσης που αν και έγινε μεγάλο λάθος από τον αντίπαλο τερματοφύλακας, αυτός σαν σωστός και έξυπνος επιθετικός που καραδοκεί σε τυχόν λάθη τον αμυντικών, το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και με την σωστή του τοποθέτηση έβαλε την ομάδα του μπροστά στο σκορ. Σαν σύνολο απόδοσης πάλεψε, πίεσε, όμως δεν κατάφερε σε δυο ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν να ενεργήσει σωστά και να σκοράρει. Στην τρίτη όμως τα κατάφερε και ήδη έφθασε τα πέντε τέρματα στο πρωτάθλημα.
Γιούρι Ιακοβένκο: Πέρασε στο παιχνίδι στην θέση του Γκαρσια και πήρε θέση στην κορυφή της επίθεσης με σκοπό να δημιουργήσει είτε να τελειώσει ο ίδιος κάποια φάση. Δεν μπορούμε να πούμε ότι βοήθησε καθώς στην ποιο ξεκάθαρη ευκαιρία του παιχνιδιού δεν κατάφερε να τελειώσει σωστά την φάση και να σκοτώσει το παιχνίδι. Σε ένα μοναδικό τετ α τετ δεν ενήργησε όπως θα ενεργούσε ένας σωστός επιθετικός.
Χρήστος Μαραγκός: Αν και τον περίμεναν αρκετοί να ξεκινά βασικός στο παιχνίδι εντούτοις ο προπονητής του τον άφησε εκτός ενδεκάδας. Μπήκε στο παιχνίδι μετά το 2-1 και μαζί με τον Μάκο αγωνίσθηκαν σαν δίδυμο αμυντικών μέσον ώστε να κλείσουν οι διάδρομοι προς την εστία τις Ανόρθωσης και παράλληλα να δώσει ηρεμία στα τελευταία εναπομείναντα λεπτά του παιχνιδιού.
Φύτος Κυριάκου: Στα ελάχιστα λεπτά που αγωνίσθηκε δεν μπορεί να κριθεί.
