Χρίστος Μαραγκός και Βαλέριους Σαμπάλα πήραν ψες περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, σε σημείο που δεν μπορούν να κριθούν για την απόδοσή τους. Υπήρξε όμως μια χαρακτηριστική φάση η οποία προσφέρεται για εξαγωγή συμπερασμάτων, κατά την οποία αμφότεροι διεκδίκησαν με δυναμισμό την μπάλα με αποτέλεσμα να.. συγκρουστούν μεταξύ τους.
Τόσο ο Μαραγκός, όσο και ο Λετονός διεθνής, νιώθουν την ανάγκη να αποδείξουν (ο καθένας για διαφορετικούς λόγους) ότι αξίζουν αφενός μεν περισσότερο σεβασμό, αφετέρου φανέλα βασικού. Ιδιαίτερα στη περίπτωση του Σαμπάλα, πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που ήρθε με το καθεστώς του δανεικού ώστε να πάρει τα αγωνιστικά λεπτά που δεν θα έπαιρνε στο Βέλγιο. Μάλιστα βάση βιογραφικού έχει να παρουσιάσει πιο αξιόλογα πεπραγμένα από τον Ιακοβένκο και προορίζεται βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα ως βασικός.
Συμπερασματικά, με το κίνδυνο να καταστώ γραφικός, θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι ιδιαίτερα στην τριάδα αγώνων με Ερμη-ΑΠΟΕΛ-Αγία Νάπα, ο προπονητής όφειλε να διαχειριστεί καλύτερα το ρόστερ. Από τη μια θα έπρεπε να έχει ετοιμοπόλεμους ποδοσφαιριστές για να αποφορτίσουν αυτούς που τράβηξαν κουπί μέχρι τώρα και από την άλλη να εντάξει γρηγορότερα στην ομάδα τους ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Σαφέστατα ότι λέγεται είναι εκ του ασφαλούς, από την άποψη ότι ο προπονητής εξάγει τα συμπεράσματά του από τις προπονήσεις. Ωστόσο διερωτάται κανείς εκ του αποτελέσματος αν τα πεπραγμένα θα ήταν χειρότερα ή καλύτερα με διαφορετικές εντεκαδάτες επιλογές.
