Επί της ευκαιρίας της επετείου των 9 χρόνων από την πρόκριση επί της Τραπεζούντας, το Anorthosis24.net επικοινώνησε με τον Γιώργο Ξενίδη, ένα ποδοσφαιριστή που συνέδεσε το όνομά του με τον άθλο του 2005. Με τον Γιώργο μιλήσαμε και θυμηθήκαμε τα παλιά, αναβίωσαν στο μυαλό οι ένδοξες και περήφανες στιγμές από εκείνο τον μοναδικό και αξέχαστο θρίαμβο.
Ο Γιώργος Ξενίδης ήρθε στην Ανόρθωση το καλοκαίρι του 2004. Προηγουμένως είχε κάνει σπουδαία καριέρα στην Α’ Εθνική με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ενώ αγωνίστηκε και για λίγους μήνες με τη φανέλα της Α.Ε.Κ Αθηνών. Αγωνιζόταν κυρίως στο αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά συχνά-πυκνά ο Κετσπάγια τον χρησιμοποιούσε και στο κέντρο της άμυνας. Ήταν από τους ποδοσφαιριστές που ο καθένας θέλει να έχει και να βλέπει στην ομάδα του. Συνδύαζε το πάθος με το μυαλό, τη δύναμη με την τεχνική. Ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό, μένει η εναέρια οριζοντίωση του κορμιού του στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης με την Trabzonspor, με τον Γιώργαρο να σώζει την «κυανόλευκη» εστία από βέβαιη παραβίαση.
Γιώργο πέρασαν κιόλας 9 χρόνια από την επική πρόκριση της Ανόρθωσης επί της Τούρκικης Trabzonspor, 9 χρόνια μετά ποια τα συναισθήματα;
Υπερηφάνεια συγκίνηση και νοσταλγία για εκείνες τις στιγμές.
Ποια στιγμή, ποια εικόνα από εκείνες τις αναμετρήσεις σου έμεινε έντονα χαραγμένη μέσα στο μυαλό σου;
Δυο στιγμές. Η πρώτη στο ΓΣΠ να τραγουδάει όλο το γήπεδο τον εθνικό ύμνο και η δεύτερη, η απόκρουση καράτε που έκανα στο τελευταίο λεπτό στην Τραπεζούντα.
Όταν ακούσατε το όνομα του αντιπάλου, ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση;
Ξέραμε ότι θα είναι πολύ δύσκολα όχι να προκριθούμε αλλά να πάρουμε έστω μια ισοπαλία και στα δυο παιχνίδια.
Ποια ήταν τα λόγια του Τιμούρ; Που ήθελε να εστιάσει την προσοχή σας;
Ο Τιμούρ μας μίλησε καθαρά ποδοσφαιρικά, ότι πρέπει να διεκδικήσουμε τις οποίες πιθανότητες και να αφήσουμε έξω το πολιτικό κομμάτι.
Πως αισθάνθηκες όταν στις κερκίδες είδατε 20.000 κόσμο στο πλευρό σας;
Απίστευτο συναίσθημα χαράς αλλά και ευθύνης. Εκείνη την μέρα εκπροσωπούσαμε όλον τον Ελληνισμό.
Στις μέρες που μεσολάβησαν μεταξύ πρώτου και δεύτερου παιχνιδιού, η υπόθεση πρόκριση είχε αποκτήσει εθνικό χαρακτήρα; Επηρεαστήκατε από αυτό;
Νομίζω ότι αυτό έδωσε και την πρόκριση.
Στην Τουρκία με όσα συνέβησαν φοβηθήκατε καθόλου;
Όλοι ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας ξέροντας ότι μια πρόκριση θα έδινε χαρά σε εκατομμύρια κόσμο. Λέω εκατομμύρια γιατί όλη η Ελλάδα ήταν στο πλευρό μας.
Στο δευτερόλεπτο που μεσολάβησε μέχρι να υψώσει τη σημαία ο Αυστριακός βοηθός, ποια τα συναισθήματα;
Απογοήτευση και στενοχώρια.
Όταν ήρθατε πίσω Κύπρο αν και πέντε το πρωί σας περίμεναν στο αεροδρόμιο χιλιάδες κόσμου, ήταν η ώρα που καταλάβετε το επίτευγμα σας; Περίμενες τόσο κόσμο στο αεροδρόμιο;
Όχι αλλά αυτό που με τρέλανε κανονικά ήταν ότι έβλεπα κόσμο με φανέλες άλλων ομάδων να μας περιμένουν. Τότε κατάλαβα ότι κάτι μεγάλο είχαμε καταφέρει.
Πλέον ως πρώην ποδοσφαιριστής και βλέποντας πίσω το χρόνο, ποια ήταν τα συστατικά για να έρθει η επιτυχία αυτή; Γενικά ποια στοιχεία κατά τη γνώμη σου συνόδευαν εκείνη την ομάδα;
Εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές και ένας Τιμούρ πρόεδρος, προπονητής και ποδοσφαιριστής σε όλα κορυφαίος.
Με βάση τον προγραμματισμό της ομάδας, πιστεύεις μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο; Xρειάζεται ενίσχυση και αν ναι που;
Η Ανόρθωση που ξέρω εγώ δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που φοράει την στολή Ανόρθωσης τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς κάνανε μια ομάδα κομπάρσο του πρωταθλήματος και όχι πρωταγωνίστρια. Αλλάξανε τον χαρακτήρα της ομάδος και δεν υπάρχει κάτι πιο καταστροφικό.
Τι πρέπει να αλλάξει στην ομάδα, ώστε να έχουμε επανάληψη αυτών των ενδόξων στιγμών;
Να ξαναβρεί τον χαρακτήρα νικητή και αυτό αλλάζει μόνο αν είναι νικητές αυτοί που έχουν την τύχη της Ανόρθωσης στα χέρια τους και δυστυχώς δεν είναι.
Ένα γενικότερο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο της Ανόρθωσης;
Βασικά τον ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που περάσαμε και θέλω να ενεργοποιηθεί και να μην αφήνει τον καθένα να διασύρει την Ανόρθωση. Ο σύνδεσμος λέγετε μαχητές. Πρέπει να δώσουν μάχη λοιπόν για να σταματήσει η κατρακυλά. Μάχη πολιτισμένη όχι ακρότητες.
Γιώργο μου σε ευχαριστούμε πολύ!
Και γω ευχαριστώ!
