Οι μαζεμένες και διαφαινόμενες προσθήκες των Γκαρσία και Γιακοβένκο ερχονται να κατευνάσουν τα μουρμουρητά για την μεσοεπιθετική γύμνια του ρόστερ, με τον Ουρουγουανό να μπορεί να αγωνιστεί σε τουλάχιστον δύο θέσεις και τον Ουκρανό να δίνει ύψος στην περιοχή.
Η αλήθεια είναι ότι ο μεν Γκαρσία ταιριάζει γάντι στο αγωνιστικό πλάνο που είδαμε στα δύο φιλικά και πιο συγκεκριμένα στην «ευελιξία» του μεσοεπιθετικού να μετατρέπεται σε φορ περιοχής ή τελοσπάντων να πατά συχνά τα αντίπαλα τετράγωνα. Οι συνεχείς αλλαγές ρόλων Ανδρέου και Αμπουχαρνία δείχνουν ότι το πρωταρχικό πλάνο Λέουβεν απαιτεί ευέλικτους ποδοσφαιριστές στην μεσοεπιθετική γραμμή με συνεχείς αλλαγές ρόλων.
Η χρήση της λέξης «πρωταρχικό» δεν είναι καθόλου τυχαία και έρχεται να ρίξει φως στην απόκτηση ενός υψηλόσωμου φορ όπως ο Γιακοβένκο, ο οποίος με μια απλοϊκή προσέγγιση φαίνεται να μη συνάδει με το πλάνο που προαναφέραμε. Η ύπαρξη ενός επιθετικού που να μπορεί με το εκτόπισμά του να κρατά απασχολημένους περισσότερο από έναν αμυντικούς και να μοιράζει παιχνίδι στα πλάγια είναι απαραίτητη ανεξαρτήτως τακτικής. Άλλωστε η όποια τακτική θα πρέπει να εφαρμόζεται αναλόγως αντιπάλου και των δεδομένων που διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια του αγώνα και σαφέστατα η ύπαρξη ενός κεφαλοσφαιριστή απέναντι σε κλειστές άμυνες, θεωρείται απαραίτητη.
