Ένα αλλιώτικο προγραμματισμό ζούμε επί εποχής Τετ Φαν Λίουεν. Ο ολλανδός καθότι προέρχεται και από τις τάξεις της δημοσιογραφίας γνωρίζει πολύ καλά πώς να προστατεύει το προϊόν του, πώς και πότε να το προωθεί και πώς να αποπροσανατολίζει τα βλέμματα των ΜΜΕ κρατώντας τα μακριά από τους πραγματικούς του μεταγραφικούς στόχους.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από την μέρα που ανέλαβε ουσιαστικά τα ηνία του προγραμματισμού, τα όποια ονόματα είδαν το φως της δημοσιότητας ήταν αυτά που είτε απλά προτάθηκαν από μάνατζερ και τα άφησε να βγουν προς τα έξω (Μεγκρελαβίλλι, Αρέστη), είτε είναι αποκύημα φαντασίας (Εφραίμ) είτε ακόμη και να άφησε να νοηθεί ότι δύναται να απασχολήσουν την Ανόρθωση και τελικά δεν θα φορέσουν ποτέ την φανέλα του Φοίνικα (Σνό, Φάμπιο Ρόκενμπαχ).
Το τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στα θέματα του προγραμματισμού είναι κάτι που θα διαφανεί στην πορεία. Το αν έρθουν ποδοσφαιριστές ικανοί που θα παρουσιάσουν ένα ελκυστικό ποδόσφαιρο είναι καθαρά δουλεία του Τετ Φαν Λίουεν.
Το μόνο σίγουρο και κατά τον γράφων πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ο προγραμματισμός γίνεται σε σωστές βάσεις. Δεν διαρρέουν ονόματα προς τα έξω για λαϊκή κατανάλωση και σχολιασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν γίνονται τα παιχνίδια των μάνατζερ που εκτοξεύουν την αντικειμενική αξία των ποδοσφαιριστών και στην τελική έχει προσληφθεί ένας άνθρωπος ο οποίος φαίνεται να έχει τις γνώσεις , τις διασυνδέσεις και τον τρόπο στο να κτίζει ομάδες.
Αυτό από μόνο του δίνει την αίσθηση ότι αν μη τι άλλο δεν θα έχουμε προγραμματισμό επιπέδου του περσινού που ήταν καταστροφικός για την ομάδα μας. Ευχή είναι ο ολλανδός να πετύχει διάνα έστω και στο 75% των μεταγραφών και τότε η νέα Ανόρθωση θα έχει πολλές προοπτικές.