Δυστυχώς οι λόγοι για να ξενερώνουμε εν λείφκουν. Πόθεν ν’ αρκέψουμεν τζαι πού να τελειώσουμεν; Που την υποτακτικότηταν των μελών του Συλλόγου; Που τον ντροπιαστικόν αποκλεισμόν που την κούλα; Που τη συντριβή που την ενπ;!
Νομίζω ότι αν εφκαίναμεν στην κορυφή των Ιμαλαΐων τζ’ επέφταμεν που τζει πάνω κάτω, ήταν να ‘βρουμεν το έδαφος ως τωρά. Αλόπως επέσαμεν που πιο ψηλά. Τζαι κόμα πέφτουμεν.
Τα άβουλα μέλη
Ας ξεκινήσουμε που την Καταστατική Συνέλευση του Δεκέμβρη, η οποία εκλήθηκε για να έσhει δικαίωμα ο εκάστοτε πρόεδρος του Συλλόγου να συμμετέχει στο επόμενο ΔΣ. Ο κ. Πουλλαΐδης επροσπάθησε να μας παρουσιάσει την πρόταση ως «εκσυγχρονιστική, στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης» (!) τζαι είπεν μας ότι «τζαι οι ροταριανοί έτσι κάμνουν» τζ’ εν εκαταλάβαινε τες αντιρρήσεις. Επειδή η σύγκριση της ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ με τους ροταριανούς εν αφοπλιστικόν επιχείρημαν…
Στες 6 του Δεκέμβρη λοιπόν, εμιλήσαν διάφοροι «λαγοί», φέρνοντας από το πουθενά στη ΓΣ το θέμα εταιρείας, για το οποίο τα μέλη δεν έδωσαν ποτέ έγκριση. Ούτε στη ΓΣ του Γενάρη ψηφίσαμε τελικά για να πάρει εντολή το ΔΣ να προχωρήσει στη σύσταση εταιρείας. Το μόνο που ψηφίσαμε, ήταν η πρόταση του Στέλιου Χαραλάμπους…
Διαφωνείς, απαξιώνεσαι…
Στες δύο αυτές ΓΣ, χαζίρι να πνιούμε που το σάλιο… «Ο Θεός να σου διά δύναμη πρόεδρε», «να μείνεις τζαμέ 10 χρόνια Πρόεδρε», «ευτυχώς που σε ήβραμεν κ. Πουλλαΐδη», άκουες τον Δεκέμβρη τζ’ εδιερωτάσουν αν βρίσκεσαι στη ζώνη του λυκόφωτος…
Στη δε ΓΣ της 9ης Ιανουαρίου, όποιος «ετολμούσε» να αμφισβητήσει το ενδεχόμενο επιτυχίας της εταιρείας αντιμετωπιζόταν από τους υποτακτικούς και τους «πυροσβέστες» (γεια σου ρε Κακουρή με τα αστεία σου) με τη μόνιμη επωδό «ε βάλε εσού τα ριάλια» ή «πε μας εσού τι προτείνεις». Τα ίδια μέλη, εννοείται ότι, το μόνο που κάμνουν στες ΓΣ είναι να πισκαλιούν του επίτιμου τζαι όποιου τους λαλεί ότι «βάλλει ριάλια».
Φεύκοντας που τούντες ΓΣ εκατέληξα ότι το μεγαλύτερο δυστύχημα της ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ εν ο κόσμος της. Ως την περασμένην εφτομάν, αντί να συζητούμε τρόπους να σώσουμεν τον ιστορικότερο Σύλλογο της Κύπρου, ελαλούσαμεν ότι εχάσαμεν «ευκαιρία» να δέρουμε τους λαστιχάρηες τζαι να κοντέψουμεν την τετράδα…
Έγινε μια αρχή…
Το μόνο θετικό των τελευταίων ημερών ήταν το μαζικό συλλαλητήριο, όπου έγινε μια αρχή. Θεωρώ ότι οι κινητοποιήσεις πρέπει να συνεχίσουν με ακόμα πιο δυναμικό τρόπο.
Εν να ήμουν πρόθυμος να συζητήσω παραμονή Πουλλαΐδη, αν εθώρουν εκ μέρους του μελετημένες κινήσεις προς την κάθαρση και την εξυγίανση του Συλλόγου. Αλλά ο ίδιος εν μου αφήνει περιθώρια, άμα μαθαίνω ότι εδιαπραγματεύτηκεν την πώληση του Κολαούτι στους Κινέζους ο Κάκος (!) τζαι όταν προσλαμβάνουν τον «πάτερ Κωστένογλου» με 18μηνο συμβόλαιο σε μια χαμένη χρονιά…
Προτιμώ να πέσω κατηγορία τζαι να ξαναστήσω την ομάδα σε υγιή βάση, παρά να ξεπουλήσω ό,τι αντιπροσωπεύει το Σωματείο μου τζαι να εξαρτώμαι που τες ορέξεις του κάθε ππαραλλή τζαι των συνεταίρων του που εν να τα ξανακάμουν πλακάκια τζαι πάστες ράσιες του ποδοσφαιρικού Φοίνικα. Ας δώκουμεν, ο καθένας ό,τι μπορεί σε ιδέες, χρόνο τζαι χρήμα, να μπει μια διοικούσα επιτροπή να φκάλουμε τη χρονιά όσο πιο αναίμακτα γίνεται τζαι τον Μάη να κάμουμεν εκλογές με ξεκάθαρο πλάνο για τη σωτηρία του Σωματείου. Αν δεν μπορούμεν εμείς, ο κόσμος, να στηρίξουμεν την ΑΝΟΡΘΩΣΗ τωρά που μας χρειάζεται, εν μας αξίζει να είμαστεν οπαδοί της…
ΥΓ: Απορώ ποιος «αετομάτης» αποφάσισε να κάτσει πάγκον ο -κατά γενικήν ομολογία σταθερότερος τζαι πιο παθιασμένος παίκτης της χρονιάς- Τζέησον εχτές…