Η μεταγραφική περίοδος Ιανουαρίου πλησιάζει και όπως κάθε χρονιά η ονοματολογία αρχίζει δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή της, με παρέλαση ονομάτων να γεμίζουν φυλλάδες και ιστοσελίδες. Μπεσέρα και Αουρέλιο είναι τα πρώτα ονόματα που έχουν βγει στην επιφάνεια με τον μεν να προπονείται εδώ και καιρό με την ομάδα μας και τον δεύτερο να φαντάζει ως μεταγραφικός στόχος για το αριστερό άκρο της άμυνας.
Έχοντας υπόψην το γεγονός ότι τη δεδομένη στιγμή η απόκτηση ενός ετοιμοπόλεμου και ποιοτικού ποδοσφαιριστή συνεπάγεται έξοδα, σύν το γεγονός ότι το ταμείον είναι μείον, τότε η ενίσχυση από τα σπλάχνα της ομάδας φαντάζει επιβεβλημένη. Με απλά λόγια, από τη στιγμή που η απόκτηση ποδοσφαιριστή που ανήκει σε άλλο σωματείο δεν ενδείκνυται λόγω των χρημάτων που θα πρέπει να καταβληθούν και από τη στιγμή που τυχόν άνεργος ποδοσφαιριστής θα χρειαστεί διάστημα προσαρμογής, καλύτερα να προωθηθούν (επιτέλους) στην πρώτη ομάδα, παιδιά τα οποία γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις.
Το πρώτο βήμα έγινε με τον Ανδρέα Μακρή για τον οποίον ο υποφαινόμενος δεν θα βιαστεί να γράψει διθυράμβους, παρά μόνο όταν σχηματίσουμε ολοκληρωμένη άποψη μετά από συνεχομένα παιχνίδια με σημαντικό χρόνο συμμετοχής. Μπορούμε όμως να διακρίνουμε δύο χαρακτηριστικά του νεαρού ακραίου επιθετικού, τα οποία είναι η εκρηκτικότητα και η ουσία, τα οποία είδαμε στον αγώνα με Άρη όπου μοίρασε γρήγορες και εύστοχες πάσες, αλλά και στον αγώνα με τον Ερμή που τελείωσε άμεσα την φάση (έστω άστοχα) μετά τη πάσα του Αβραάμ.
Εν κατακλείδι, μια ομάδα που θέλει να ονομάζεται μεγάλη και να έχει διαχρονική παρουσία στα ψηλά, πρέπει να κοιτάζει τις ακαδημίες της, με την παραγωγή ποδοσφαιριστών που θα φέρουν στο σωματείου τίτλους και χρήματα για περαιτέρω επένδυση.
