Παρόμοιες πορείες φαίνεται να ακολουθεί το σωματείο Ανόρθωση και η χώρα Κύπρος, με τις οικονομικές πληγές να καλύπονται βραχυπρόθεσμα, ωστόσο ο χρόνος είναι αυτός που θα κρίνει αν θα επουλωθούν οριστικά. Δυστυχώς οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και στους δύο χώρους, γέρνουν την πλάστιγγα προς εφιαλτικά σενάρια, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το ποδόσφαιρο αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας μας.
Συγκάλυψη
Με λύπη παρατηρούμε ότι οι εμπλεκόμενοι στις οικονομικές ατασθαλίες είναι αφενός μεν πολυάριθμοι, αφετέρου γνωστοί μιας και στα υψηλά δώματα τόσο της κυβέρνησης, όσο και του σωματείου, ανακυκλώνονται λίγο-πολύ οι ίδιοι και οι ίδιοι. Όταν λοιπόν οι κομπίνες στήνονται πίσω απο κλειστές πόρτες με την εμπλοκή ατόμων που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν προσωπικά συμφέροντα, τότε δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος όσον αφορά τις ευθύνες. Τα δεδομένα είναι ακόμα χειρότερα όταν τα άτομα αυτά συνδέονται με φιλικούς ή/και επαγγελματικούς δεσμούς. Με άλλα λόγια, όλοι ξέρουν αλλά κανείς δεν μαρτυρά.
Σπατάλη και κακοδιαχείριση
Πάγια Κυπριακή τακτική είναι το ξόδεμα δανεικού χρήματος, το οποίο στις πλείστες περιπτώσεις δεν έχει αντίκρυσμα. Με πόνο ψυχής βλέπουμε καθημερινά αναφορές για μίζες και μπόνους, τα οποία στην ποδοσφαιρική διάλεκτο μπορούν να μεταφραστούν ως τα τερτίπια των μάνατζερ και τα παχουλά ποσοστά μεταγραφών. Το θεαθήναι και η εφήμερη φιγούρα στο γείτονα δεν εκπέμπουν θαυμασμό, αλλά αρχοντοχοριατισμό, ιδιαίτερα όταν γίνονται με χρήματα τρίτων. Ακόμη χειρότερη η σπατάλη χρημάτων τα οποία όπως και να επενδυθούν είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδώσουν, εκτός και αν κάποιος μπορεί να μας εξηγήσει με ποιο τρόπο ένας ποδοσφαιριστής που αμοίβεται με εξαψήφιους μισθούς στην Κύπρο του 21ου αιώνα, μπορεί στο τέλος της χρονιάς να αποδώσει περισσότερα από όσα λαμβάνει.
Ο έχων το χρήμα έχει και τη σοφία (;)
Κοινώς «εγώ πληρώνω, εγώ αποφασίζω» με το γνωμικό αυτό να βρίσκει την… αποθέωση στις καταστάσεις των τελευταίων χρόνων με τους αιμοδότες (;) της ομάδας να λαμβάνουν αποφάσεις ακόμη και για αγωνιστικά ζητήματα. Το να ζητάς έλεγχο των χρημάτων που βάζεις είναι ένα πράγμα, αλλά το να εμπλέκεσαι στη διαχείρισή τους σε τομείς που δεν κατέχεις την απαραίτητη γνώση, είναι άλλο πράγμα. Ποιοι άραγε κρύβονται πίσω από την περιβόητη επιτροπή προγραμματισμού η οποία φαίνεται να εξυπηρετεί να καπρίτσια των εκάστοτε λεφτάδων, που με την σειρά τους θεωρούν ότι το στήσιμο μιας ομάδας εν μια νυκτί είναι εύκολη απόφαση; Για κάθε τομέα υπάρχουν οι εμπειρογνώμονες που δουλειά τους είναι να παράγουν βάσει των πρώτων υλών που τους δίνονται, χωρίς παρεμβάσεις και υποδείξεις στο έργο τους.
