Η ομάδα έκανε το καθήκον της το Σάββατο. Ούτε πρωτάθλημα πήραμε, ούτε διαβάθμιση πήγαμε. Αντιμετωπίσαμε την Ομόνοια σε ένα ντέρμπι και πήραμε τη νίκη, έστω και πιο εύκολα από ότι υπολογίζαμε πριν το παιγνίδι. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε, είναι ότι το ουσιαστικό κέρδος από τη νίκη είναι ο έξτρα χρόνος που κερδίζουμε. Δεν είναι ούτε οι τρεις βαθμοί ούτε και η τριάρα. Άλλες εποχές θα πανηγυρίζαμε πιο έντονα τέτοια νίκη επί της Ομόνοιας, αλλά ότι προηγήθηκε από πέρσι μας έμαθε να είμαστε πιο σεμνοί. Και είμαστε τις τελευταίες ημέρες. Ούτε μεγάλα λόγια ούτε τίποτα. Απλά βλέπουμε την επόμενη ημέρα, το επόμενο παιγνίδι και όπου μας βγάλει.
Όσο αφορά το ίδιο το παιγνίδι, σίγουρα δεν είδαμε την καλύτερη Ανόρθωση που μπορούμε, αλλά είδαμε κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Είδαμε τους ποδοσφαιριστές μας να αγωνίζονται με πάθος, κάτι που δεν είχαμε στην Ευρώπη. Είδαμε ότι γίνεται δουλειά από το νέο προπονητή, ο οποίος έβαλε το μεγαλύτερο λιθαράκι για να έρθει αυτή η νίκη. Είδαμε μία Ανόρθωση με αλλαγμένη ψυχολογία προς το καλύτερο και μία Ανόρθωση με τόσα αγωνιστικά προβλήματα να βρίσκει τις λύσεις, έστω και αν οι πιο πολλοί από εμάς είδαν με έκπληξη την εντεκάδα του Πορτογάλου προπονητή.
Η Ομόνοια έφυγε όμως και έρχεται ο Απόλλωνας. Πιο δύσκολο παιγνίδι από το προηγούμενο απέναντι σε μία κατά την άποψή μας, καλύτερη ομάδα από την Ομόνοια, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Αυτό που κέρδισε ο Ζόρζε Κόστα με τους ποδοσφαιριστές του, δηλαδή χρόνο, είναι το μεγάλο μας όπλο αυτή τη στιγμή. Ακόμη ένα δεκαήμερο για τον Πορτογάλο να δουλέψει με τους παίχτες του και να περάσει τη δική του φιλοσοφία. Χωρίς μουρμουρητά και οτιδήποτε άλλο. Αισιοδοξούμε λοιπόν ότι το μεθεπόμενο Σάββατο, θα δούμε μία ακόμη καλύτερη Ανόρθωση, και αν η εμφάνιση συνοδευθεί με δεύτερη νίκη, τότε η ψυχολογία όλων στο στρατόπεδο της ομάδας θα ανεβεί για τα καλά.
