Μετά το τέλος εποχής Ρόνι Λεύι και επ’ ευκαιρία της διακοπής, είναι ίσως ωφέλιμο να κάνουμε μια ανασκόπηση του τομέα “μεταγραφικές κινήσεις”. Για την ώρα, αφήνουμε στην άκρη αυτούς που κούνησαν μαντίλι στις τρεις μεταγραφικές περιόδους κατά τις οποίες τα κλειδιά των αποδυτηρίων κρατούσε ο Ισραηλινός τεχνικός και επικεντρωνόμαστε στα… εισερχόμενα.
Ο Λεύι ήρθε στην ομάδα μας 1η Οκτωβρίου 2011. Τον Ιανουάριο του 2012, προέβη σε τρεις κινήσεις. Ο Γιώργος Μακρής ήρθε για τα χαφ, ο Ντάτο Κβιρκβέλια κατόπιν εισήγησης του τότε τεχνικού διευθυντή Γκεόργκι Κικλάντζε για το αριστερό άκρο της άμυνας ως αντι-Λέιβα και ο Ζαουάντ Ζαϊρί για τα άκρα της επίθεσης. Και οι τρεις, απεχώρησαν το καλοκαίρι, με το Μακρή να είναι “αλμυρός” ως προς τις απαιτήσεις του για να παραμείνει και τον Κρικβέλια να επιστρέφει για να μας… αφήσει εκτός Ευρώπης με τη Ντίλα Γκόρι.
Την καλοκαιρινή περίοδο έγιναν 15 μεταγραφές παρακαλώ! Ο χορός άνοιξε με τον Χριστάκη Μάστρου για τον άσσο και λίγο αργότερα το Ζόρζε και το μεγάλο άτυχο Μποαβεντούρα. Ακολούθησαν Κάλβο, Ίλιτς, Αλέξα, Σπαντάτσιο και Οχαγιόν. Ο Μπλάζιτς ήταν επιλογή Μπεκιάι ενώ Οικονόμου και Γιώργος Σιέλης ήρθαν για επένδυση. Αντιλαμβάνεται βέβαια κανείς, ότι ένας αμυντικός που έρχεται με κόστος αγοράς 200 χιλιάδες ευρώ, δεν μπορεί να αποτελέσει επένδυση. Ακόμα χειρότερα για τις 100 περίπου χιλιάδες που δόθηκαν για το Γιώργο Σιέλη, ο οποίος έφυγε έτσι απλά έξι μήνες μετά, έχοντας αγωνιστεί σε ένα φιλικό ως δεξί μπακ, που δεν είναι η θέση του! Ο Ζούλα ήρθε ως δανεικός και δεν κατάφερε να κερδίσει θέση βασικού, αν και ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στα αποδυτήρια. Επίσης δανεικός ήρθε ο Ιντζχάκι, ενώ ο Σκοπελίτης – μια μεταγραφή της τελευταίας στιγμής περισσότερο για τα αποδυτήρια – ήταν βασικός και αναντικατάστατος όλη την χρονιά. Τέλος, ο Βαλβέρδ στήθηκε κάτω από τα γκολπόστ, αφότου ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός χρεώθηκε ουσιαστικά αποκλειστικά στον Μπλάζιτς.
Παρά τις μεταγραφές αυτές, αξίζει να σημειώσουμε ότι σε πολλά παιχνίδια, βασικοί ήταν ορισμένοι εκ των Κόλιν, Οκκά, Ρέζεκ, Λαβόρδε, Λαμπάν, Άντιτς και Σιέλη που ήταν στην ομάδα από προηγουμένως. Λιγότερο αγωνίστηκε ο Ρονκάτο.
Την χειμερινή μεταγραφική περίοδο του 2013, αποκτήθηκαν τρεις παίχτες από την ομάδα μας και δυο ακόμα που θα ενσωματωθούν το καλοκαίρι. Πρόκειται για τους Ρουί Ντουάρτε – του οποίου η μεταγραφή δεν είχε γίνει το καλοκαίρι, Γκάλαμαζ και Αβραάμ, με τον τελευταίο να είναι άγνωστο ακόμα για ποια ακριβώς θέση αποκτήθηκε.
Το θέμα, δεν εξαντλείται μόνο στο πλήθος των ποδοσφαιριστών. Ιδού, που η αλλαγή προπονητή φέρνει τα πάνω κάτω στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αρκετοί παίχτες έχουν συμβόλαια για ακόμα δυο και τρία χρόνια. Για την ακρίβεια, οι μόνοι των οποίων τα συμβόλαια λήγουν το καλοκαίρι, είναι οι Οκκάς – στον οποίο έγινε δημόσια πρόταση από το Σάββα Κάκο για ανανέωση, Ρονκάτο, Οχαγιόν, Άντιτς και φυσικά ο Ιντζχάκι που ήταν δανεικός. Ο Πάμπος Χριστοδούλου ή ο όποιος προπονητής συνεχίσει, θα πρέπει να “ζήσει” δηλαδή με 18 ποδοσφαιριστές που δεν επέλεξε, συν ακόμα δύο που έκλεισαν από τα Χριστούγεννα, σύνολο 20!
