Στο πρώτο ντέρμπι της χρονιάς η Ανόρθωση τα πήγε πολύ καλά. Κατάφερε να αποδράσει με το διπλό από το Τσίρειο όμως το πιο σημαντικό είναι ότι βγήκαν κάποια θετικά στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα για μία ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Ο Ρόνι Λέβι παρουσίασε ένα πολύ καλό σύνολο που κατάφερε να προηγηθεί την στιγμή που έλεγχε πλήρως τον ρυθμό του αγώνα: Αυτό βοήθησε πάρα πολύ την ομάδα ανεβάζοντας τη δυναμική και την αυτοπεποίθηση της.
Ακολούθως είδαμε το σενάριο που βλέπαμε και στα περσινά ντέρμπι με τον Ισραηλινό στον πάγκο: Μία ομάδα που να τρέχει συνεχώς πίσω από την μπάλα, δίνοντας αρκετό χώρο στον αντίπάλο με απώτερο στόχο να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις(δεν βγάλαμε πολλές όμως το θετικό είναι ότι εκμεταλλευτήκαμε μία από αυτές με τον Ρέζεκ στα τελευταία λεπτά). Η Ανόρθωση του Ρόνι Λέβι απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι γνωρίζει να παίζει πολύ καλά το ποδόσφαιρο της αναμονής: Έχει και ποδοσφαιριστές που γνωρίζουν πολύ καλά αυτό το σχέδιο και οι πλείστοι το έχουν μάθει με τον Ισραηλινό.
Η ομάδα μας ήταν σαφώς καλύτερη από τον αντίπαλο και δικαίως πήρε τη νίκη. Η τεχνική ηγεσία έστησε καλά την ομάδα μέσα στο γήπεδο όμως θα πρέπει και σε κάποια ντέρμπι να βγάλουμε περισσότερες επιθέσεις και να μην δίνουμε αρκετό χώρο στον αντίπαλο γιατί ο Απόλλωνας δεν μπόρεσε να κάνει την ζημιά, όμως άλλη ομάδα μπορεί να μας τιμωρήσει(κυρίως μετά την επίτευξη του γκολ η ομάδα έπεζε πολύ πίσω δίνοντας άσκοπα τόσο χώρο στον αντίπαλο).
Αυτό το γεγονός πρέπει να το εντόπισε και ο Ισραηλινός και θα πρέπει να το βελτιώσει ενόψει Ομόνοιας που είναι καλύτερη και πιο ποιοτικότερη ομάδα από τον Απόλλωνα που δεν μπορούσε να βγάλει φάση.
Η νίκη ήρθε στο Τσίρειο όμως θα πρέπει να σταθούμε και σε κάποια άλλα στοιχεία τα οποία πρέπει να κτίσουμε πάνω τους για τη συνέχεια. Καταρχάς ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε στον τερμαροφύλακα. Για πρώτη φορά από την ημέρα που ήρθε έδειξε φοβερή αυτοπεποίθηση κάτω από τα γκολποστ και όσες φορές χρειάστηκε δήλωσε παρών. Σίγουρα θα μπορεί να κριθεί αυστηρότερα σε άλλα παιχνίδια που θα έχει δυσκολότερο έργο να επιτελέσει.
Πολύ καλά τα πήγε σε γενικές γραμμές η αμυντικά μας τετράδα. Οι δύο στόπερ(αρχικά Ζόρζε-Ίλιτς και ακολούθως Κόλιν-Ίλιτς) είχαν καλές τοποθετήσεις και σωστές αλληλοκαλύψεις. Επίσης οι ακραίοι μπακ(Σιέλης και Άντιτς) τα πήγαν περίφημα στο ανασταλτικό κομμάτι και βοήθησαν επίσης στο επιθετικό με τις σωστές επελάσεις τους. Ιδιαίτερη μνεία εδώ θα πρέπει να κάνουμε στον Ίλιτς: Ο Σλοβένος στέλνει για ακόμα μία φορά το μήνυμα ότι η φυσική του θέση είναι στόπερ και όχι δεξιός μπακ. Απροσπέλαστος, ήρεμος και με καλή τεχνική ο Ίλιτς δείχνει ότι θα δώσει πολλές λύσεις στο κέντρο της άμυνας.
Ένα άλλο θετικό στοιχείο στο οποίο θα πρέπει να σταθούμε είναι το πάθος, η διάθεση και η θέληση που έδειξαν όλοι ποδοσφαιριστές μας στο γήπεδο: Γυάλιζε το μάτι τους για επιτυχία, κέρδισαν αρκετές προσωπικές μονομαχίες και πανηγύρισαν με τη ψυχή τους όλοι μαζί τα γκολ(αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολύ καλό κλίμα στην ομάδα). Για την μεσοεπιθετική γραμμή δεν υπάρχει λόγος να λέμε τα ίδια και τα ίδια: Έχουμε εξαιρετικούς παίκτες που ξέρουν καντάρια μπάλα. Μπορούν να κάνουν άνω-κάτω την οποιαδήποτε άμυνα και είναι το μεγαλύτερο μας όπλο ως ομάδα. Καλή κουβέντα πρέπει να πούμε και για τους δύο αμυντικούς μέσους: Οι Αλέξα και Σκοπελίτης προσφέρουν τεράστια δυναμική στον νευραλγικό χώρο του κέντρου και στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα σου έδιναν την εντύπωση ότι έπαιζαν για χρόνια μαζί.
Αυτή η Ανόρθωση μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα γιατί χωρίς να πιάσει σπουδαία απόδοση, έριξε δύο γκολάκια στον Απόλλωνα και απέδρασε με το διπλό από το Τσίρειο σαν σίφουνας όμως αυτό που πρέπει να ικανοποιήσει περισσότερο τους Ανορθωσιάτες είναι τα πολλά θετικά που είχε η επιτυχία γιατί αυτά είναι απαραίτητα για τον πρωταθλητισμό!
